Αν σου άρεσε το σχολείο, θα Λατρέψεις τη δουλειά!



Έσσιει που το καιρό που ήμουν στην Αγγλία που όποτε επερνούσα που τζίντο εβλοημένο το Ντάμπλουγιου Ειτς Σμιθ (W.H.Smith) έβλεπα το συγκεκριμένο βιβλίο με τούτο το τίτλο. If you liked school, you’ll Love work.

Το καιρό που το επρπωτοείδα ήταν όταν ήμου φοιτήτρια στο Μπρίστολ για το μεταπρυχιακό μου. Τζαι εσκέφτουμουν θυμούμαι, ίσως έννα πρέπει να αγοράσω τούντο βιβλίο. Ίσως έννα με προετοιμάσει για την ρίαλ λάιφ τζε τη δουλεία μετέπειτα.

Τέσπα, να μεν τα πολυλογώ, το βιβλίο εν αγοράστηκε ποττέ. Αλλά ο τίτλος του ακόμα τζινιά με. Τζαι να γιατί.

Εμένα μια ζωή δαμέ στη Κύπρο το σχολείο πάντα εφένετουν μου σαν καταναγκαστικά έργα. Έχω πολλά άσσιμη εμπειρία από τα εφηβικά μου χρόνια. Λόγο του ότι ήμουν (τζαι είμαι στιλ) υπέρβαρο μωρό (κοράσα) πάντα ήμουν στο περιθώριο. Επεριπέζαν με, εκάμναν συνέχεια ρατσιστικά σχόλια τζε πάντα ένιωθα άσσιμα για την εμφάνιση μου. Ούτε στη κατίνα εν ήθελα να πιένω γιατί εφοούμουν με μου αρκέψουν τα περιπεξίματα επειδή επείνασα τζαι ήθελα να φάω. Εεε μετά στο Λύκειο έκοψα τζε τη κατίνα τζε εν έτρωα καθόλου στο σχολείο τζε τωρά έμεινε μου αήπι να μινίσκω νηστυζή για πολλές ώρες χωρίς να έχω πρόβλημα.

Τέσπα. Στο θέμα μας. Το σχολείο που λαλείτε πάντα έβλεπα το σαν κάτι που έπρεπε αναγκαστικά να περάσω τζε μετά να αποδεσμευτώ. Τζε έκαμα το, τζε με αρκετά καλή επιτυχία. Ειδικά στες τελευταίες τάξεις του Λυκείου εμελετούσα πολλά, ήμουν υπόδειγμα καλής μαθήτριας στη τάξη, με απόψη τζε πάντα με καλό ρεκόρ στους βαθμούς μου.

Ώστε ήρτε η ώρα να πάω για σπουδές. Τζε τζιαμέ απελευθερώθηκα. Ανακάλυψα έναν άλλον εαυτό μου. Ένα δυνατό χαρακτήρα που εν ήξερα ότι έκρυφκα μέσα μου. Αλλά οι σπουδές μερκά χρόνια πάσιν (ειδικά στην Αγγλία – άμα είσαι καλός μαθητής ειδικά, στα 4 γρόνια είσαι ποσπασμένος τζε που 1ο πτυχίο τζε που μεταπτυχιακό). Σο τζίνη η περίοδος της ζωής μου ετέλιωσε πριν καλά καλά το καταλάβω.

Τζε στα 21 μου έπρεπε να φκω στο εμπόριο (οι πορνείας – άλλη συζήτηση τζίνη). Έπρεπε σαν πτυχιούχος τέσπα να φκω στο μάρκετ τζε να με πουλήσω to the highest bidder που λέμε. Στην αρχή αποφάσισα να μείνω μόνη μου στο Λόντον τζε να τα καταφέρω μόνη μου, μιας τζε οι οικονομικοί πόροι των δικών μου εγίναν πάπαλα.

Τζε εν που τζίντον καιρό που άρκεψα τζε εκαταλάβαινα τι εννοούσε τούτος ο τίτλος του βιβλίου. Εθκιάβασα κριτικές για το μπούκ τούτο τζε εν με πολλό-τραβά να το αγοράσω του μπι όνεστ, αλλά ο τίτλος του εν ούλα τα λεφτά. Αν σου άρεσκε το σχολείο, έννα λατρέψεις να είσαι υπάλληλος, ακα, να δουλέφκεις. Εεεε τζε τότε εκατάλαβα ότι άμα το σχολείο για μένα πάντα ήταν τα καταναγκαστικά έργα της Σιβυρίας, τότε I was in for a bumpy ride. Τζε όντως ο τίτλος έσσιει απόλυτο δίκαιο. Είμαι καταδικασμένη σε μια ζωή αχρείαστων καταναγκαστικών έργων για ένα μισθό που μου είναι παντελώς αδιάφορος (ναι μεν συντηράμε, αλλα γοτέβερ πιον, μπορώ να ζήσω τζε με πολλά πιο λία, εν δοκιμασμένο που της μέρες πείνας μου στο Λόντον).

Σοο αρέσκει σου το σχολείο = λατρέφκεις την δουλειά σου (υπόλοιπη ζωή σου)

Μισάς το σχολείο = μισάς τζε τη δουλειά σου (τζαι το υπόλοιπο της ζωής σου είσαι ένας μίζερος καραγκιόζης, ανλες κάμεις κάτι για να αλλάξεις τούντο καλούπι που εμπήκες, θέλοντας τζε μη).

Δι εντ.

Υ.Γ. Το βιβλίο ‘Αν σας αρέσε το σχολείο, θα λατρέψετε τη δουλειά’ είναι γραμμένο από τον συγγραφέα Ίρβιν Γέλσς (‘If you like school, you’ll love work’- 2007– Irvin Welsh) που έχει επίσης γράψει το βιβλίο ‘Trainspotting’ που είχε γυριστεί και ταινία με τον Ewan McGregor στα μέσα 90ς.

Comments

  1. οπόταν πιστέφκεις ότι ο συγκεκριμένος κανόνας εν έσιει εξαιρέσεις;

    ReplyDelete
  2. βασικά πιστέφκω ότι άμα σου άρεσκε το πειθαρχικό, all-programmed schedule του σχολείου, η τεμπελιά και η βαρεμάρα του, δηλαδή να μεν έσσιε τζε τίποτε το ενδιαφέρον, έννα σου αρέσκει να είσαι τζε σε μια δουλειά τετραγωνισμένη, σε τρυπάκι δηλαδή.

    of course όμως τζε υπάρχουν εξαιρέσεις. ας μεν τα ισοπεδώνουμε ούλα. αλλά ως επί το πλείστον έτσι εν τα πράματα, σάντλι.

    ReplyDelete
  3. ναι αλλά που την άλλη εμείς δκιαλέουμε τι δουλειά κάμνουμε ένε; Ως ένα σημείο φυσικά, εν μπορείς να δκιαλέξεις τζαι το μάστρο σου αλλά πάλε. Παντού υπάρχουν μαλάκες αλλά εν να μπορούσες να ψάξεις για μια δουλειά που σου επιτρέπει να τζαι είσαι ο δυναμικός εαυτός σου.

    Dunno, μπορεί να είμαι υπερβολικά αισιόδοξη for my own good

    ReplyDelete
  4. βασικά έπαθα ένα κορεσμό με τις δουλειές της "κοινωνίας". ακόμα τζε οι δουλειές που εν πας τον κλάδο μου, εν με συγκινούν ούτε με κάμνουν να θέλω να τις κηνυγήσω.

    μέχρι που σκέφτομαι να πάω κάπου στα βουνά τζε να ζήσω αγροτικά.

    τζε δυστυχώς (εν εν για μένα που μιλώς) καμιά φορά τη δουλειά σου εν την θκιαλέεις γιατί θέλεις, αλλά γιατί την έσσιεις ανάγκη..

    όσο για το μάστρο, έν έχω ΚΑΝΕΝΑ παράπονο, εν γι αυτό που εν πρέπει να γκρινιάζω...απλά βαρκούμε. έχασα κίνητρο να σηκώνουμαι το πρωί, να ντύνουμαι τζιαι να έρκουμε στο γραφείο..

    does it make any sense?

    ReplyDelete
  5. ναι εκατάλαβα περίπου τι εννοείς. LAck of motive. Ναι σε κάθε δουλειά μπαίνει η ρουτίνα σε κάποια φάση θέλοντας και μη. Απλά σαν κρυφό-αισιόδοξη που είμαι θέλω να πιστέφκω ότι εν πιο εύκολο για μας να κάμουμε τζίνη την αλλαγή που θέλουμε. Είτε τούτη εν σε άλλη δουλειά, είτε σε βουνά και λαγκάδια. Απλά θέλει λλίο χρόνο για ανασυγκρότηση. (Είπαμε- κρυφό-αισιόδοξη )

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Blackface / Brownface

Σάκος του Μποξ

8