No Name

Έσσιει κάποιους ανθρώπους που απλά εν σου αξίζουν.
Οι γιατί εν εν καλοί άνθρωποι ή γιατί εν εκτιμούν τζίνο που τους διας, αλλά επειδή εν μπορούν να κάμουν αλλιώς.Έτσι έννι τζιαι έτσι θα’ ναι. Εν θα τους αλλάξεις εσύ ούτε κανένας άλλος.Το μόνο που μπορείς εσύ να κάμεις για το δικό σου καλό, εάν το αναγνωρίζεις φυσικά πρώτα, έννι να σηκωστείς τζιαι να φύεις.Εν δύσκολο, ειδικά όταν επενδύεις πάνω σε κάποιο άτομο με το οποίο εμοιράστηκες αναμνήσεις μιας ζωής.Φοάσε τζιαι θυμώνεις που απλά εν μπορείς να δώσεις ένα τέλος, τζιαι γυροφέρνεις το θέμα σαννα’ταν μπαλάκι του πινγκ πονγκ.Επίσης φοάσε να αντιμετωπίσεις τζιαι το αύριο μόνος σου, χωρίς τζίνο το άτομο.Τζιαι έτσι μινίσκεις, τζιαι μερικές φορές υποφέρεις τζιαι άλλες αντέχεις τζιαι απλά σκάζεις τζιαι εν μιλάς ελπίζοντας για καλύττερες μέρες.Αλλά ξέρεις το, ότι κατά βάθος εν σου αξίζει τούτος ο άνθρωπος γιατί στο τέλος της ημέρας έννα σε πληγώσει τζιαι έννα σου κάμει ανεπανόρθωτο κακό. Μπορεί άθελα του, αλλά έννα σου το κάμει, τζιαι εν εσύ που έννα μαζέφκεις τα κομματούθκια σου ένα ένα. Ήντα ηλίθιοι που είμαστε τα γέριμα..τι σόι ζώα είμαστε τζιαι εν φτάνει που πληγώνουμε το πλανήτη μας πληγώνουμε τζιαι ο ένας τον άλλον..

Αλλά εν σου αξίζουν, πραγματικά εν σου αξίζουν, τζιαι στη τελική εν εσύ που κάμνεις κακό στον εαυτό σου που δίνεις χρόνο, ύλη τζιαι πνεύμα σε έτσι πλάσματα.

How pathetic!