Λυκόφως

Έχει λίγο διάστημα που δεν γράφω ποστ για προσωπικά μου θέματα ή opinion pieces.  Ο κύριος λόγος είναι ότι έχω φτάσει σε μια φάση απόλυτης απογοήτευσης και αηδίας για το πως οι άνθρωποι επιλέγουν να χειρίζονται (και να μεταχειρίζονται) καταστάσεις και άτομα. Δεν θέλω να είμαι ηττοπαθής και απλά να παραπονιέμαι και να γράφω όλα όσα πάνε λάθος στην χώρα μας αλλά κάποιες φορές δεν αντέχω άλλο και "επαναστατώ" με κάποια γραπτά ξεσπάσματα. Τελευταία πιάνω τον εαυτό μου να ασφυκτιώ τόσο πολύ που αν δεν μιλήσω (αν δεν γράψω δηλαδή) θα σκάσω.  Παίρνω θάρρος λοιπόν, και όπως θα βλέπετε και από τον τίτλο του ποστ είμαι αρκετά θυμωμένη. Όχι τόσο θυμωμένη-εξοργισμένη αλλά θυμωμένη-απογοητευμένη θα έλεγα.  Όπως και σε προηγούμενα ποστ, θέλω να δηλώσω εκ των προτέρων ότι είμαι ανορθόγραφη και το επικείμενο ποστ θα είναι εις την μικτήν Αγγλικήν και Ελληνικήν γλώσσα. Όσοι δεν θέλουν να διαβάσουν, κατανοητό και σεβαστό. Για όσους θα με ανεκτούν για ακόμη μια φορά, σας ευχαριστ

...for the souls we lost this year, however big or small, and the year before that, and the year before that... You may be gone, but you shall never be forgotten...You will always live in our memories, our hearts but most of all our souls... 💜✨🐾🐾                           ************************************************************************ "Chasing Cars" We'll do it all Everything On our own We don't need Anything Or anyone If I lay here If I just lay here  Would you lie with me and just forget the world? I don't quite know How to say How I feel Those three words Are said too much They're not enough If I lay here If I just lay here Would you lie with me and just forget the world? Forget what we're told Before we get too old Show me a garden that's bursting into life Let's waste time Chasing cars Around our heads I need your grace To remind me

Μιας και ήταν η Γιορτή της Μητέρας, θα ήθελα να σας βάλω δυο ιστοριούλες για τις μητέρες...αυτά τα υπεράνθρωπα όντα που σε φέρνουν στο κόσμο και από τη στιγμή της σύλληψης νιώθουν πόνο και αγάπη όσο κανένα άλλο πλάσμα στον πλανήτη...η μάνα είναι η συνέχεια του πλάνήτη μας, όσα λάθη κι' αν κάνει, είναι πάντοτε μάνα.  ******************************************************************************* Five Minutes Peace ************************************************** Love You Forever by Robert Munsch A mother held her new baby and very slowly rocked him back and forth, back and forth, back and forth. And while she held him, she sang: I'll love you forever, I'll like you for always, As long as I'm living my baby you'll be. The baby grew. He grew and he grew and he grew. He grew until he was two years old, and he ran all around