Λυκόφως

Disclaimer: Καμία σχέση γούτσοουέβερ τούντο ποστ με κόμματα τζιαι πόλιτιξ. Μόνο με απίστευτο ζυνισhικό πόνο! «Εδώ Πολυ-πονοίο! Σας μιλάει ο ραδιοφωνικός σταθμός των πονεμένων αγωνιζόμενων ιδιωτικών υπαλλήλων, των πονεμένων αγωνιζόμενων emo ανά τον κόσμο» Αυτό το ποστ σας γράφεται απο το υπερ-πέραν με το αριστερό μου σhέρι. Όποια τυχών ορθογραφικά, γραμματικά τζιαι συντακτικά λάθη παρακαλώ όπως απευθυνθείτε στη διεύθηνση του emo ετούτου βλογκ, εμένα δηλαδή, αλλά μάιντ γιού εν θα με κόψει πακίρα για το ότι τζι αν πείτε γιατί επήρε μου σχεδόν ούλη μέρα σήμερα να το γράψω τζιαι επειδή πονώ άι καντ θινγκ οφ ένιθινγκ ελς. Τζιαι ξεκινούμε... Τι εγίνηκε την τελευταία ανάμιση εφτομάδα στη ζωή της άμοιρης φτωχής συν τίμιας Λουκρέσιας: Δωρεάν Ιατρική Περίθαλψη ( ποια; ποια εν τούτη; ) Το ποστ αυτό που λέτε άρκησε ακριβώς 11 μέρες να γραφτεί γιατί την προηγούμενη φτομάδα, Τρίτη βράδυ, αρχίσαν κάτι ανυσηχητικά πονάκια στο δεξί μου μπράτσο. Μεταβαίνω που λέτε στη δουλειά το επόμενο πρωί τζιαι α

Disclaimer: Δεύτερο ποστ για σήμερα, αλλά επειδή έσhιει μέρες που εν ποσταρίσκω ον έι ρέγκουλαρ μπέισις είπα να κάμω ντάμπολ- μπιλ σήμερα. Υπάρχει έναν τέντανσι γενικά να νομίζει ο παραπάνω κόσμος μες τη μεγαλόνησο ότι όσο πιο μιτσής είσαι τόσο πιο λία ξέρεις, επειδή τζιαι καλά εν είσhες εμπειρίες τζιαι εν επέρασες πολλές καταστάσεις. Φέρστ οφ ολ, είπαμε το ξανά: “Before you judge someone, walk a mile in their shoes. That way when you judge them, you are a mile away from them and you have their shoes.” Πριν λιο διάστημα είχα υποπέσει σε μια μοχθηρή ανaκάλυψη ότι το να παλιμπαιδίζεις εν εν τζιαι πάντα τόσο ιδανικό. Παρ’ όλα αυτά, τζιαι επειδή είπαμε ότι είμαι άτομο που πιστέφκει στες δεύτερες ευκαιρίες, δεν αφήνω τον εαυτό μου να ππέσσει θύμα του μότο ότι άμαν ο άλλος εν πιο μιτσής που σένα δεν έσhιει τίποτε να σου προσφέρει. Θα δώκω εξάμπολς. Λαστ γουίκ-εντ επία πάλε σε γιού-γκι-ό-ωωωω! τουρνουά τζιαι οφ κορς ουάνς μόουρ ήμουν το μόνο θηλυκό τζιαι η πιο μεγάλη που τζιαμέ. Μπορεί

Με αφορμή την επέτειο των γάμων των φολκς μου σήμερα, 28 χρόνια έγγαμου βίου, τζιαι με αφορμή ότι η μάδερ θα την περάσει όλη μέρα σε σεμινάρια αισθητικών τζιαι ο ντάντιο θα την περάσει στρατουρώντας ούλη μέρα φιλιπινέζες που το ένα άκρο της Λεμεσού στο άλλο, θα ήθελα να εξετάσω το θεσμό του έγγαμου βίου στες μέρες μας. Το πρώτο πράμα που θα πω είναι ότι σίγουρα τα πράματα έχουν αλλάξει, εικοσιοχτώ χρόνια μετά που "εκρεμαστήκαν" οι δικοί μου. Όκεϊ έννα με πείτε λίο προκατελειμενη γιατί που μιας αρκής ξέρετε ότι είμαι εναντίον τούντου θεσμού. Αλλά άι σουέαρ ότι εν εν τόσο με τον θεσμό που τα έχω, όσο με το τι εκατάλειξε να σημαίνει για τους πλείστους. Μια μικρή αναδρομή στα στενά δρομάκια της ιστορίας ( ποιά; ) θα μας αποδείξει ότι ακόμα τζιαι απο τα Ντάρκ Έιτζες ( Dark Ages ) all the way to Middle ages, Renaissance, Reformation, Englightenment and Victorian era , even at the beginning of the 20th century ο γάμος μεταξύ οικογενειών, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια συναλλαγή δυο

Υπο επιστημονικούς όρους το new moon σηματοδοτεί την ολοκλήρωση της σεληνιακής περιφοράς γύρω απο γη ( νομίζω εν σωστά που τα λαλώ οξά; ). Τέσπα. Η Νέα Σελήνη ( όπως τα λέμε και εις τας Γκρικ ) εν το σημείο όπου η σελήνη ολοκληρώνει τον κύκλο της, μαυρίζει ( σόρτ οφ ) τζιαι αρχίζει να εμφανίζεται η νέα σελήνη σιγά σιγά. Μια καινούργια αρχή. Το emo ετούτο βλογκ ονομάστηκε Λυκόφως ( πι.ες. καμία σχέση με τις ταινίες Τουάιλαϊτ τζιαι τους ίμο χαρακτήρες ) αλλά κατά βάθος έθελε να ονομαστεί το ελληνικό όνομα της Aurora που κατά λέξη σημαίνει Αυγή ( που εν αγνοία μου ονόμασα το ένα διάστημα ‘Χρυσή Αυγή’ χωρίς να ξέρω για το κίνημα που υπάρχει στη νήσο μας τζιαι του τι κάμει αλλά τέσπα εν εν το θέμα μας τούτο ), τζιαι στο τέλος εκατέλειξε να ονομαστεί το σούρουπο πριν ανοίξει η αυλαία της Νέας Σελήνης. Νέα Σελήνη ....για μένα σημαίνει κάτι καινούργιο, κάτι που ετέλειωσε τζιαι κάτι που αρκέφκει. Έναν είδος κάθαρσης. Εψές πάλε επιάσανμε ολίγον τι τα ινσομνιακά μου τζιαι άκουα το υπέροχο Inte

Trouble is a friend of mine Άκουα σήμερα το πρωί το ράδιο τζιαι οφ κορς είσhε έναν πολιτικό που εμάλλωνε με την δημοσιογράφο ( ως συνήθως ) τζιαι σε μια φάση είπε την εξής πρόταση που με ετράβησε: « νοσηρό μυαλό....πνευματική αναπηρία ». Οφ κορς τζίνος εμίλαν για το πολιτικό ( ποιό ) μας σύστημα τζιαι πως πάει κατά θκιόλου. Εγώ οφ κορς επήρα το αλλού. Νομίζω με τούντες θκιο κουβέντες θα περιέγραφα το τι μου συμβαίνει τον τελευταίο ανάμισι χρόνο. Η μητέρα βραχονησίδα στην οποία κατοικώ με οδηγεί σε μια πνευματική αναπηρία ( που εύχομαι τζιαι μάχουμαι πολλά σύντομα να το κάμω να αλλάξει τούτο ), με αποτέλεσμα το μυαλό μου να εν τόσο αθκιασερό τζιαι απλά βαριεστημένο που κάθεται τζιαι πλάθει όι ιστορίες φαντασίας απλά, αλλά ιστορίες που ούτε ο πιο τουίστιτ Ιάπωνας/Γερμανός φίλμεϊκερ εν θα τες εσκέφτετουν. Κάτι σε Παπακαλιάτη φάση αλλά γουίθ αν ετζ οφ βίντεϊτζ ( λέμε τωρά ). Get A Life Η Μπέλλα , μου έκαμε το εξής κόμμεντ εψές πουρνό πουρνό μεσάνυχτα : « Πότε έννα καταλάβεις ότι it’s not

...σας διαβεβαιώ ντίαρ συν-βλόγκερς ότι εν εν ούτ σοφό ούτε φρόνιμο τούντο δόντι. Αν μη τι άλλο επροκάλεσε μου αβάσταχτους πόνους τζιαι μιζέρια την τελευταία εφτομάδα. Που το άου πάω στο κλάμα τζιαι που το κλάμα πέφτω στα αναλγητικά . Είμαι ένα μάτσο χάλι. Και όλα αυτά γιατί ένα δόντι είπε ότι ιτ ις τάιμ να περιβραδύσω τζιαι εγώ μες τα στενά της μασέλας της Lucrezia’s. Το δόντι ετούτο δω ( καταραμένο να είναι, καταραμένο ) εν ένα σαπισμένο σοφό δόντι (νόοοοοτ). Τωρά γιατί το εφκάλασσιν φρονημίτη ενάς Θεός ( χου ) το ξέρει. Με φρόνιμο έννι με τίποτε. Το χρονικό ενός αμπάλατου σοφού δοντιού: Εμένα το δικό μου αμπάλατο φρόνιμο δόντι εφύτρωσεν την Άνοιξη του 2008. Τότε ήμουν πας τα τελειώματα του μαστερ μου τζιαι ετζινήυσα να πάω να φκάλω πανοραμικές για να αρχίσω τη διαδικασία του how to lose your nasty wisdom tooth in 10 days ( νοοοοτ! ). Τα σχέδια μου όμως επατώσαν οικτρά μιας τζιαι αντί για έξοδο δοντιού έκαμα έξοδο πετσοκοψίματος κρέατος ντιού του είχα κύστη κόκυγγο. Τζιαι έτσι τ

Νομίζω εν τζίνο που ψάχνει τζιαι αναζητά ο πολύς ο κόσμος. Για μερικούς τούτο εν η δουλειά τους. Για άλλους εν μια ιδεολογία ή οι προσωπικές τους πεποιθήσεις. Για κάποιους άλλους εν η οικογένεια. Τζιαι για μερικούς εν η οικογένεια που ίσως εν τους εγέννησε αλλά εστάθηκε όσο κανένας τους... οι φίλοι . Είμαι ένα εξαρτημένο άτομο. Ομολογώ το. Σε πολλά πράματα. Ποττέ μου εν εμπορούσα να κρατήσω ιδιαίτερες σχέσεις με άτομα γιατί πάντα επερίμενα του ματς οφ δεμ. Πολλές φορές εν εν καν το τι περιμένεις να σου δώκουν. Εν απλά τζίντο λίο σελφ-απρισhιέσhιον που ζητάς. Κάτι που απλά να αναγνωρίζει ο άλλος δίπλα σου ότι υπάρχεις τζιαι εσύ. Μερικές φορές βρήσκεις τούντο απρισhιέσhιον στα πιο απίθανα μέρη. Τζιαμέ που πλέον χαλαρώνεις τζιαι σταματάς να ζητάς, έρκεται. Ίσως όι έτσι όπως το επερίμενες, αλλά έρκεται τζιαι το σέιφτι-νετ σου. Καμιά φορά πως τα φέρνει η ζωή...τούτη η π******* η ζωή. Ήβρα το τζιαμέ που εν επερίμενα να το έβρω με τίποτε. Άπαξ έπαψα να συγκρίνω με το παρελθόν τζιαι ενέδωσα σ

...καλά εγίνηκε ο γάμος εχτές αλλά εν έσhιει σημασία. Το πρώτο πράμα που έχω να πω για το γάμο είναι αυτό: άουυυυυυυυυυυυυυυυυ! Άοοοουυυυυυυυ! Πονούν ούλα πάνω μου. Κάθε ίντζα του κορμιού μου ις ιν πέιν. Αλλά μιλούμε για ΠΟΛΥΝ πόνον! Το χρονικό ενός γάμου: Καταρχάς πάντα έβρισκα το περίεργο να αρκέφκει κάποιος να βάφεται που τα μεσομέρκα για ένα ιβέντ που θα γίνει τη νύχτα. It just feels wrong, in so many levels. Εν κανεί που πρέπει να βαφτείς, το να βάφεσαι μέρα μεσημέρι εν απλά πολλά φέιλ. Αφού εν πρόκειται να κρατήσει το μακιγιάζ ως τα μεσάνυχτα ή γοτέβερ, ποιός ο λόγος; Ένιχου. Πρώτα εγίνηκε το ίσhιωμα της χαίτης. Τζίνον ήταν το ίζι πάρτ. Μετά αρχίσαμε το μπογιάτισμα της φάτσας. Μιας τζιαι εντύθηκα στο χρώμα σιμόν/κοραλλί ( ή όπως με είπαν τα μπόυς εντύθηκα σαν την Ροζούλα ) έπρεπε να κάμω τζιαι το κατάλληλο πασάλημα πας τη μούρη μου.Έκαμα τα ολίγον τι σκατά στην αρχή αλλά η μάδερ ήρθε ον δε ρέσκιου ( μιας τζιαι εν το άθλημα της το μακιγιάζ ). Αφού εβαφτήκαμε τζιαι εσαστήκαμε επορ