28 Χρόνια Μετά

Με αφορμή την επέτειο των γάμων των φολκς μου σήμερα, 28 χρόνια έγγαμου βίου, τζιαι με αφορμή ότι η μάδερ θα την περάσει όλη μέρα σε σεμινάρια αισθητικών τζιαι ο ντάντιο θα την περάσει στρατουρώντας ούλη μέρα φιλιπινέζες που το ένα άκρο της Λεμεσού στο άλλο, θα ήθελα να εξετάσω το θεσμό του έγγαμου βίου στες μέρες μας.

Το πρώτο πράμα που θα πω είναι ότι σίγουρα τα πράματα έχουν αλλάξει, εικοσιοχτώ χρόνια μετά που "εκρεμαστήκαν" οι δικοί μου. Όκεϊ έννα με πείτε λίο προκατελειμενη γιατί που μιας αρκής ξέρετε ότι είμαι εναντίον τούντου θεσμού. Αλλά άι σουέαρ ότι εν εν τόσο με τον θεσμό που τα έχω, όσο με το τι εκατάλειξε να σημαίνει για τους πλείστους.

Μια μικρή αναδρομή στα στενά δρομάκια της ιστορίας (ποιά;) θα μας αποδείξει ότι ακόμα τζιαι απο τα Ντάρκ Έιτζες (Dark Ages) all the way to Middle ages, Renaissance, Reformation, Englightenment and Victorian era, even at the beginning of the 20th century ο γάμος μεταξύ οικογενειών, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια συναλλαγή δυο οικογενειών μεταξύ των δυο "βλασταριών" τους. Δυο οικογένειες που υπογράφασιν συμβόλαιο για το μέλλον άλλων θκιο αγρώπων (ποιων) για να παράξουν άλλα βλαστάρια που τζιαμέ τζιαι τζει.

Όκεϊ γκράντιτ πιο παλιά η κατάσταση ήταν πολλά άσhιμη. Η λέξη γάμος λίτεραλι ήταν μπίζνες τρανζάξιον. Εμένα οι δικοί μου, παιδιά των σέβεντις τζιαι έρλι έιτις (70ς+80ς) επαντρευτήκαν που 'έρωτα'. Ο ντάντιο δηλώνει ότι ήρτε για διακοπές τζιαι έκατσε για είκοσιπόσα χρόνια σε τούντο βράχο. Χενς η προκατάληψη μου τζιαι η αντιπάθεια μου για το γάμο εξ' αρχής.

Βασικά όκεϊ έννα μου πείτε απλά τζιαι μόνο επειδή ο ντάντιο εν εν ιδιαίτερα ευτυχισμένος με τη ζωή που κάμνει εν τζιαι σημαίνει ότι ούλοι οι γάμοι εν έτσι. Εν εν τούτο που λέω. Αν μη τι άλλο, άι νόου ότι έσhιει γάμους που όντως μπορεί να εν πολλά αγαπημένοι τζιαι σταθεροί. Αλλά 1/100000.



Σήμερα βλέπω ότι ο γάμος, για τους νέους ειδικά, επήρε άλλες διαστάσεις. Άλλοι κάμνουν το γιατί εν τόσο "ερωτευμένοι" που εν αντέχουν τζιαι θέλουν να μοιραστούν ντε τζιαι καλά το μέλλον τους με το έτερον τους ίμισι. Άλλοι κάμνουν το γιατί εγίνικε το άξιτεντ τζιαι εξιάσαν να φορήσουν καπότα τζιαι βα βα βουμ...εκάμανασιν γιούνιτ, σόου για να μεν τους κακολογούν οι φαρμακόγλωσσες της γειτονιάς κρεμάζουνται τζιαι οφίσhιαλι τζιαι με τον νόμο. Όι βέι! Άλλοι απλά κάμνουν το γιατί εν προικοθήρες, τζιαι άλλοι για ασφάλεια τζιαι εγκατάσταση. Βολικότητα δηλαδή.

Ας πούμε τούτες εν οι περιπτώσεις του έγγαμου βίου. Ακόμα τζιαι τζίντο ποσοστό που παντρέφκουνται άουτ οφ λαβ (γουάτ;) σε κάποια φάση τζίντου έγγαμου βίου βαρκούνται ο ένας τον άλλον, με αποτέλεσμα είτε στους πέντε μήνες έννα τα κάμουν σhίονι τζιαι γαστρί ή έννα το αφήκουν να κάμει σλάιντ τζιαι να κάμουν τζιαι οικογένεια, για να τους γεμώσει το χώρο, τζιαι χρόνια μετά που τα κοπελούθκια έν ναν αναγιωμένα τζιαι μεγάλα έννα τους φκει το αποθυμένο ότι ζουν σε ένα μάταιο, πόιντλες γάμο.

Ξαναλέω ότι τα πιο πάνω εν γενικότητες, τζιαι εν εν ούλοι οι γάμοι οι ίδιοι, μιας τζιαι κανένας άγρωπος εν εν χομο-σαπισμένος με τον ίδιο τρόπο. Το κάθε ζεύγος με τες δικές τους μαλακίες τα δικά του.

Ο γάμος εν ένας θεσμός δύσκολος...η σημασία του πολλά ευρής τζιαι παρεξηγίσημη. Δυστυχώς τζιαι να θέλει κάποιος να πάρει το θεσμό σοβαρά, μόνο τζιαι μόνο αν σκεφτείς πως ξεκινά ένας γάμος στις μέρες μας (βλέπε αγκάστρωσα τη φιλενάς μου καταλάθος ή πανηύρι ολέ στο Τρικκής Πάλας) εεε θα καταλάβεις γιατί ο γάμος εν παραπάνω ένα γεγονός για να έρτουν ριάλλια κοντά στο ζεύγος τζιαι όι για να δείξεις την αφοσίωση σου τζιαι την αγάπη σου για ένα άλλο άτομο.

Τζιαι μιλώντας επι προσωπικού επιπέδου....που δεκατεσσάρων χρονών λέω τούντο πράμα...'δεν θα παντρευτώ ποτέ μου'. Έντεκα χρόνια μετά, η γνώμη μου παραμένει η ίδια. Ίσως να έφταιε η επιρροή που τον ντάντιο, ίσως να έφταιε που που νεαρή ηλικία εν είχα ποττέ ιδιαίτερο ενδιαφέρον που το αντίθετο φύλο. Γουοτέβερ δε κέις, απλά μέσα μου ξέρω ότι για μένα το να παντρευτώ εν εν τόσο κρούσhιαλ. Το πιο σημαντικό είναι ο άλλος δίπλα σου. Τζιαι ότι τζι' αν λεν οι κακές γλώσσες εν έσhιει σημασία.

Η αγάπη εν πιο δυνατή που ένα συμβόλαιο/ανθρώπινο θεσμό.

Χάππι ανιβέρσαρι στους φολκς, αν τζιαι έτσι όπως τα εκάμασιν εβρέθηκα χόουμ αλόουν ον έι σάντεϊ να απλώνω ζάμπα πας το ντάμπλ μπεντ στην κουζίνα κάμνωντας ότι θέλω μες το σπίτι. Μουαχαχαχαχαχα....

Χάππι σάντεϊ έβριουάν!



Sandi Thom - I wish I was a punk rocker (With Flowers in my hair)
*εν τσιατά με το θιμ του πόστ αλλά λατρέφκω τούντο σονγ.
*το ορίτζιναλ εν με άφηνε το γιούτουμπ να το κάμω ποστ, σόου όποιοι θέλετε να δείτε τζιαι το βιντεούι, βίζιτ τον δικό σας σωλήνα aka youtube