Σημέρα γάμος γίνεται...

...καλά εγίνηκε ο γάμος εχτές αλλά εν έσhιει σημασία.

Το πρώτο πράμα που έχω να πω για το γάμο είναι αυτό: άουυυυυυυυυυυυυυυυυ! Άοοοουυυυυυυυ! Πονούν ούλα πάνω μου. Κάθε ίντζα του κορμιού μου ις ιν πέιν. Αλλά μιλούμε για ΠΟΛΥΝ πόνον!

Το χρονικό ενός γάμου:
Καταρχάς πάντα έβρισκα το περίεργο να αρκέφκει κάποιος να βάφεται που τα μεσομέρκα για ένα ιβέντ που θα γίνει τη νύχτα. It just feels wrong, in so many levels. Εν κανεί που πρέπει να βαφτείς, το να βάφεσαι μέρα μεσημέρι εν απλά πολλά φέιλ. Αφού εν πρόκειται να κρατήσει το μακιγιάζ ως τα μεσάνυχτα ή γοτέβερ, ποιός ο λόγος;

Ένιχου. Πρώτα εγίνηκε το ίσhιωμα της χαίτης. Τζίνον ήταν το ίζι πάρτ. Μετά αρχίσαμε το μπογιάτισμα της φάτσας. Μιας τζιαι εντύθηκα στο χρώμα σιμόν/κοραλλί (ή όπως με είπαν τα μπόυς εντύθηκα σαν την Ροζούλα) έπρεπε να κάμω τζιαι το κατάλληλο πασάλημα πας τη μούρη μου.Έκαμα τα ολίγον τι σκατά στην αρχή αλλά η μάδερ ήρθε ον δε ρέσκιου (μιας τζιαι εν το άθλημα της το μακιγιάζ).

Αφού εβαφτήκαμε τζιαι εσαστήκαμε επορευτήκαμε στο σπίτι της Νύφης για το πατροπαράδοτο φκιολί τζιαι κυπριακό σταύρωμα με το κότσινο μαντήλι που τους γονιούς τζιαι τους συγγενείς της. Η θεία μου οφ κορς εβούρκωσε βλέπωντας το πρώτο της παιδί επιτέλους να ντύνεται νυφούλα. Μετά σιγά σιγά επιέναν ένας ένας που τους συγγενείς να την σταυρώνουν. Η καημένη η κάζιν έδειχνε ήδη αρκετά ταλαιπωρημένη μιας τζιαι εβούραν τόσον τζαιρό, τόσες μέρες, που το χάραμα του φου, τζιαι πλέον άρχισε η κούραση τζιαι εν την εβάσταν. Παρ' όλα αυτά στεκόταν στο ύψος της, με ένα χαμόγελο ίσhια όπως του Γκάρφιλντ. - όσο τζι αν δεν καταλάβω το όλο πόιντ του σταυρώματος, εχτές έδωσε μιαν ιδιαίτερη συναισθηματική ατμόσφαιρα προς την οικογένεια της κάζιν-.

Τζιαι μετά που το πολύ κύριε ελέεισον τζιαι το σταύρωμα επιάμεν το καρ να πάμε ξοπίσω του γαμπρού με την αδερφή της νύφης κάζιν, την γιούζαλ-χάνγκινγ-άουτ κάζιν, μόνο που εκάμαν τα τέλεια π*****μπίιιιπππ γιατί είπαν να πάρουν βόλτα τον γαμπρό, τζιαι καλά για να τον τυραννίσουν (ασχέτως αν στο τέλος εν εμάς που ετυραννίσαν) τζιαι μπάι δε τάιμ να φτάσουμε στην εκκλησhιά είσhε φτάσει τζιαι η νύφη ήδη. Τέσπα εφάτσισε αλλόνα γυρώ η νύφη όσπου να συσταριστεί ο γαμπρός.

Σματς σμούτς πόξω που την εκκλησhιά τζιαι άρχισε το σέρεμονι. Οφ κορς τα καθήκοντα μας εν ετελειώσαν δαμέ. Έσhιει ένα τραντίσhιον που εγώ εν ήξερα ότι υπήρχε: οι κουμπάρες/οι. Γοτ δι έφ πίπολ; Για να είμαστε ειλικρίνείς ποττέ εν ήξερα για τούντη παράδοση τζιαι μώλις την ανακάλυψα φέτος ήβρα το πολλά άουτ οφ πλέις γιατί εν κανεί που το ζεύγος πιάννει ριάλλια που το πατροπαραδοτο φακελούδι, πιάννουν τζιαι έξτρα για τες κουμπάρες/ους ιμίσh. Κατ' εμέ εν εν πολλά ωραίο τούτο. Λάικ άι σεντ μπιφόρ. Θα επροτιμούσα να το κάμνουν ίνγκλισh στάιλ: πέρνεις ένα ωραίο δώρο τζιαι όξω που τη πόρτα. Δαμέ στη μεγαλόνησο όμως όι. Να δώκεις τζιαι το φακελούδι αλλά τζιαι στες κουμπάρες/ους. Ποιός εσκέφτειν έτσι παράδοση έννα σκάσω. Ώς τζιαι δαμέ επεμβαίνει ο καπιταλισμός, οφ κορς!

Η νύφη εζαλιστείν! Εζαλίστειν! Εεεε οφ κορς εζαλίστειν χρυσέ μου. Αφού εν τεσσάρων μηνών έγγυος, ήνταλοϊς να μεν ζαλιστείν την ώρα του μυστηρίου. Ευτυχώς μια καρέκλα τζιαι ένας ανεμιστήρας εσώσαν την κατάσταση, τζιαι την υπόλοιπη λειτουργεία. Τωρά εμίνισκε να χωρέψει το Ησαϊα χόρεφκε, το οποίον εχορέψαν κουτσά στραβά γιατί η Νυφούλα επίενε τζιαι εν επίενε. Λογικό οφ κορς. Τζιαι αισίως ετέλειωσε το όλο εκκλησιαστικό σhόου τζιαι ήρθε η ώρα να φκουν άουτσάιντ οι νεόνυμφοι. Εσύραμε τα ρύζια τζιαι τα λουλούθκια για το καλό οφ κορς.

Τζιαι σιγά σιγά επορεφτήκαμε για το κέντρο. Το πόσο επεινάσαμε δεν λέγεται. Αλλά παρ' όλα αυτά, το δεκάποντο ήταν πας το πόι μας τζιαι εμείς να βουρούμε πάνω κάτω να περιμένουμε να αρκέψει η χαιρέτηση. Ευτυχώς εγλύτωσα την που το καθήκων των λουκουμιών. Για να ξεκαθαρίζω: ο πιο σημαντικός λόγος που απεχθάνουμε τους γάμους είναι ότι είναι ένα ηλίθιο ιβέντ που πρέπει αναγκαστηκά να συναναστραφείς με άτομα που αν τζιαι φάμιλι εν θέλεις ούτε να τους θωρείς ομπρός σου. Τζιαι πόσες φορές σιόρ να ακούσω εψές το "τζιαι στα δικά σου"??? I mean people...σίριουσλι; Το μόνο achievement στη ζωή είναι να παντρευτείς; Τζιαι γιατί ούλες οι γενέτζιες της οικογένειας πρέπει να παίζουν τούντη φράση σαν την κασσετούα; Ας πούμε τούτο εν το όλτιμεϊτ στη ζωή ενός αγρώπου; If so...κρίμα! Πολλά low ambitions έσhετε. -.-

Τέσπα. Αφού εξέφευγα throughout the night, επίενα με τα μπόυς ποτζί ποδά για φαί, μπιλιάρτο τζιαι βόλτες στη παραλία. Εεεε τζιαι ως τες έντεκα τη νύχτα ήμουν τόταλ λοςς εγώ. Ήβρα μιαν ήσυχη γωνιά σ' ένα αυτοκίνητο τζιαι είπα να το εκμεταλλευτώ δεόντος. Εεε μααα. Έχουν τζιαι τα πόθκια μου ψυσhιή σιόρ. Εν άντεξα.

Δε θα πω ήταν καλός ή κακός γάμος. Απλά θα τονίσω πόσο πολλά αντιπαθώ τους γάμους, τζιαι μιας τζιαι τούτος ήταν ο πρώτος που έδωκα τόσο ενεργά το παρών μου, εκαταλάβα ότι 1ον) I am too old for this shit τζιαι 2ον) there's no chance in hell I'm going through that again; at least no time soon I hope.

Δε θα μιλήσω για συγγενείς που καλιούνται έρκουνται διούσιν φακελούι τρώσιν τζιαι στα είκοσι λεπτά φέφκουν, εν θα μιλήσω για το μαςς προντάξιον φαί ούτε για το τετριμένο της υπόθεσης 'γαμος' γιατί ούλα που την αρχή ως το τέλος βρίσκουν με κάθετα/οριζόντια τζιαι διαγώνια αντίθετη.

I will simply say it one more time...I bloody hate weddings! Τωρά έχω τζιαι λόγο.

Τέσπα...το χρονικό έλειξε κάπως ήσυχα κάπου στις θκιο τα χαράματα με το να διανέμουμε τον καθένα στα σπίθκια του. Καθώς εφέφκαμε που το ρεστοράντ εμείναν οι θκιάδες μόνες απο τας Κρήτης τζιαι εχορέφκασιν δε νάιτ αγούεϊ. Αρκετά κιούτ σάιτ του σι, αλλά τα μάθκια εν αντέχαν άλλο για να μείνουμε τζιαμέ. Σόου όλοι οι νέοι της παρέας ενδώσαμε στις φαντασιώσεις αγγαλιάσματος των μαξιλαριών μας τζιαι εκάμαμεν την με ελαφρυά πηδηματάκια.

Άτε τζιαι του χρόνου....νοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοτ!

Που.Σου. Μισώ τα μωρά, μισώ τα μωρά, μισώ τα μωρά. Εκλαμούρισα τζιαι ένα παρανυφούι εχτές Αφού εν τα αντέχω τα γέριμα.


Το τραγούδι των νεονύμφων - Righteous Brothers - Unchained Melody