Waiting for the Sun(Son)

Είναι μέρες τώρα που υπάρχει ένας ηλεκτρισμός στην ατμόσφαιρα...Όλοι να ετοιμάζονται για το Πάσχα, την Ανάσταση του Κυρίου και τέτοια άλλα.

Δε θα ανοίξω κεφάλαιο επί θρησκείας μιας και δεν είμαι ούτε υπέρ ούτε κατά. Είμαι ούδετερη, σαν την Ελβετία ένα πράμα. (κρύο αστείο!) Αυτό το πάσχα το περνάω κάπως alternative.

Αποφάσισα αυτές τις διακοπές να πάρω ένα μπρέικ από τα πατροπαράδοτα έθιμα (ακα κοίτα εκκλησία επί καθημερίνης βάσεως με το ψαλτήρι της Αγίας Ευδομάδας, βάψιμο αυγών, ετοιμασία των φλαούνων/ τσουρεκιών/κουλουριών/, προσκήνυμα σε εφτά επιτάφιους, Θεία Κοινωνία το Μ. Σάββατο, κεριά και λαμπρατζιά (no word in greek, only Cypriot ρε!), και φυσικά λάστ μπατ νοτ λίστ το πατροπαράδοτο ατελείωτο πασχαλινό τραπέζι με τα τριανταπέντε λογής κρεάτων (ακα βλέπε κοκορέτσι, σούβλα χοιρινό, σούβλα κοτόπουλο, συκωτάκι, μπριζόλες, σεφταλιές, κλπ κλπ) με την οικογένεια και τους συγγενείς σε κάποιο χωριό κατά προτίμηση).

Εεε λοιπόν αυτά...είναι άουτ δις σίζον. Τα έβγαλα εκτός, τα έβαλα σε μια γωνιά για φέτος και τα περνάω με φίλους κάνοντας τίποτε το συνηθισμένο, τετριμένο και πατροπαράδοτο (ακα βλέπε να σερνιανίζω με φίλους απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ, να τρώω ΟΤΙ βρω μπροστά μου – including eating meat on Good Friday- κάνοντας οτιδήποτε μη έθιμο και μη θρησκευτικό)

Σας είπα...μπορεί να φταίει και το ότι περνάω πιθανότατα την δεύτερη εφηβεία μου, αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι μπορεί να μην κάνω τα κοινότυπα και αυτά που κάνουν όλοι αυτές τις άγιες ημέρες, αλλά περνάω καλά.

Γελάω πολύ (ντάξει μπορεί να έχω και τις οφφ σιτγμές μου) αλλά στο σύνολο απλά περνάω καλά. Απ’ τη δουλειά κάνω αποχή προς το παρών και φροντίζω να μη σκέφτομαι και να μην αναλύω τα πράγματα και πολύ εις βάθος.

Απλά απολαμβάνω και περιμένω τον ήλιο να αναστηθεί....όπως έκανε και ο υιός, έτσι πρέπει να κάνει και ο ήλιος.

Καλή Ανάσταση και καλές Σούβλες έβριμπόντυ!