IN-Fidelity

Ο άντρας ο βαρύς και ο ασήκωτος, ο γαμιάς, ο γυναικάς, ο γόης, ο πόθος κάθε θηλυκού! Ούλα τούτα νομίζει ότι έννι ο λογιστής στην εταιρεία μας.

And I quote:“Τζιαι εγώ επία με την αντιπρόεδρο της γαλλικής πρεσβείας της Συρίας, τζιαι εγα*****α τη τάδε γαλλίδα τραγουδίστρια, τζιαι αν τζιαι εν μου αρέσκει η δουλειά μου στη Λεμεσό εν θέλω να φίω γιατί μετά έννα με ελέγχει η γενέκα μου, τζιαι μπορώ να έχω ούλες τες γενέτζιες που θέλω (ακόμα τζιαι εσένα), γιατί εγώ είμαι κάποιος. Εν έσσιει γενέκα που να μπορεί να μου πει οϊ εμένα. “

Μα τι λαλείς ρε ψωνάρα του κερατά, τι λαλείς ρε αρχι-Δι-λογιστή της δεκάρας με το πλούσιο παπά που εν γιατρός τζιαι ήβρες τα ούλα έτοιμα τζιαι νομίζεις μου ότι είσαι τζιαι «κάποιος». Ναι ρε είσαι κάποιος. Κάποιος που εν έσσιει αρχές τζιαι τιμή γιατί το να παντρεφτείς τζιαι να γ***ς την μια τζιαι την άλλη, τζιαι να μου παίζεις τζιαι το πρώτο γκόμενο της πασαρέλας εν σε κάμνει άντρα, κάμνει σε δειλό τζιαι υποκριτή. Θέλεις γιε μου να πιέννεις με 30 μ****α την ημέρα πίεννε. Το δαχτυλίδι πας το δάχτυλο σου τι το φοράς ας πούμε. Απλά για να έσσιεις ένα χρυσαφικό πάνω σου; Αφού clearly εν σημαίνει τίποτε για σένα, με το φοράς το γιό μου (το Βασιλή που εν υπάρχει θέμας).

Τούντο σύστημα που επικρατεί δαμέσα, τζιαι οϊ μόνο δαμέσα, αλλά τζιαι στο εξωτερικό αλλά σε πιο χαμηλό βαθμό, να έχω σχέση/γάμο/δεσμό/αρραβωνιαστικό/ τζιαι να κερατώνω τον παρτενέρ μου αλλά κατά τα άλλα αγαπώ τον/την τζιαι πάντα έννα επιστρέφω κοντά του/της εν το καταλάβω. Να πω ότι εν open relationship να πω στ’ ανάθεμα, αλλά οι παραπάνω εν παντρεμένοι/νες (ναι ναι τζιαι εσάς πιάνει σας η μπάλα γενέτζιες που μόλις εν σας δια σημασία ο σύζηγος – γιατί πιθανότατα να βρίσκει παραπάνω ενδιαφέρον της γραμματέας παρά εσάς, μιας τζιαι εσείς εδιούσετε παραπάνω σημασία στη καλοπέραση σας παρά στο σύζηγος σας- ανοίεται τα πόθκια σας σαν’ ναν οι πύλες του ανεξήγητου) αρέσκει τους να έχουν κάτι το «σταθερό» (γαμήσι,σσιερούθκια, εξόδους, αγκαλίστες κλπ κλπ) αλλά ταυτόχρονα να μπορούν να τσιλιμπουρδίζουν τζιαι άμα τους κάτσει τίποτε τυχερό να το αρπάξουν.

Άρπα κόλλα δηλαδή. Του μπι όνεστ μαζί σας, εν είμαι ιδιαίτερη φαν των σχέσεων γιατί θεωρώ τες πολλά ψεύτικες τζιαι ότι το πακετούδι έρκεται με πολλές αχρείαστες υποχρεώσεις που πρέπει να «πληρεί» κάποιος για να κρατά μια σχέση. Βασικά οι σχέσεις βλέπω ότι σε ξεζουμίζουν σε κάποια φάση τζιαι απομακρύνουν σε τζιαι που τον εαυτό σου. Το dating φυσικά ον δι άδερ χάντ, που έχουν τζιαι τα αμερικανάκια (αν τζιαι νάκκον disillusioned τζιαι τζίνος ο όρος) εν πιο λάιτ τζιαι βολικό. Εν κάτι σαν δέσμευση χωρίς δέσμευση. Τζιαι έτσι απλά κρατάς τα πράματα όσο περίπλοκα ή μη περίπλοκα θέλεις εσύ.

Αλλά το να κάμω σχέση ή να παντρεφτώ για να λαλώ ότι έχω κάποιον να αγαπώ/γαμώ τζιαι ότι εν το στάνταρ μου εν το δέχομαι. Είμαι κατηγορηματικά εναντίον της απιστίας τζιαι του ψέμματος μεταξύ θκιο ανθρώπων τζιαι θυμώνω πολλά που βλέπω την απιστία να πάει σύννεφο τζιαι απλά ούλοι να το θεωρούν αποδεχτό τζιαι αυτονόητο. Οϊ ρε, εν το δέχομαι τζιαι κακώς που ούλοι αφήνονται να μπουν σ’ ένα τρυπάκι που τους ‘επέβαλλε’ η κοινωνία (cause they know no better ιμίsh) τζιαι να έχουν σχέση/γάμο τζιαι συνάμα 13 άλλους φακ μπάντεις.

Υπήρξα απατημένη που ήμουν πιο μιτσιά, γύρω στα 14 μου (το πρώτο αμόρε, μη χε) τζιαι εν που τότε που για τούντον λόγο εν κάμνω σχέσεις με τον συμβατικό τουλάχιστο τρόπο. Φοούμαι τζιαι εν εμπιστέφκουμε κανέναν, γιατί απλά έμαθα ότι τα σ’ αγαπώ εν κρύα τζιαι ότι όσο πιο πολλά στο λένε τόσο πιο αναληθείς είναι. ΑΝ με αγαπά κάποιος να μου το δείχνει τζιαι να αφήνει τα μουσκουρούθκια στη πάντα. Τα πολλά λόγια εν φτώσσια που λαλεί τζιαι η παροιμία τζιαι εν εν αδίκος που το λέει.

Τζιαι οϊ μίστερ αρχι-ΔΙ-λογιστή εν είσαι κάποιος τζιαι εν μπορείς να έσσιεις ούλες τες γενέτζιες να κρέμουνται που τ’ αχαμνά σου. Εμένα τουλάχιστον ούτε στα wildest dreams σου εν θα με έσσιες γιατί πάνω απ’ όλα έχω τσίπα τζιαι σεβασμό σε όποιον αποφασίζω να «ανοίξω» τες πύλες του ανεξήγητου μου. Οϊ στο κάθε αρχι-ΔΙ-λογιστή που νομίζει ότι επειδή έσσιει ριάλλια τζιαι πεμβέ σημαίνει ότι έννα του κάτσω τζιόλας.

Εεεε δε σφάξανε αγορίνα μου! Ακόμα εν επέλλανα τέλια.