Φαινόμενα vs Αλήθεια

Όι μόνο τα καιρικά, αλλά τζιαι τ’ άλλα. Πολλές φορές απατούν. Πολλές φορές θκιαλέουμε να μεν τους δώσουμε σημασία γιατί βολέφκει μας έτσι τζιαι απλά παίζουμε πελλό. Όταν όμως η αλήθκεια εν μπροστά στα μάθκια σου τότε εν δύσκολο να μεν αντιληφθείς ότι τα φαινόμενα έχουν μεγάλη σημασία.

Εσυζητούσα εχτές με μια φίλη για το θέμα αλήθκεια τζιαι το φόβο που έσhιει ο κάθε άνθρωπος μέσα του. Εκαταλήξαμε ότι πάντα η αλήθκεια για το τι συμβαίνει γυρώ μας βρίσκεται μέσα μας τζιαι εν πάντα που μας που εξαρτάται τζιαι είμαστε οι ίδιοι που οφείλουμε στον εαυτό μας να αντιμετωπίσουμε τις αλήθειες μέσα μας. Πολλές φορές η αλήθεια πονεί..ήντα πολλές, σχεδόν πάντα δηλαδή αλλά ας μεν το κάμουμε θέμα.

Πριν θκιο-τρεις μέρες έτυχε τζιαι «εσκόνταψα» πάνω σε ένα απρόσμενο γεγονός. (έχω πόιντ με τα φαινόμενα vs αλήθκεια, τραστ μι) Έσhιει μια φράση που τη ταινία Cinema Paradiso (1988) που λαλεί “if you don’t believe in me, believe in what you see”.Εν αλήθκεια όμως τούτο που λαλεί; Η αλήθεια όμως είναι μόνο τζίνο που θωρούμε μπροστά μας; Τζίνο που μπορεί να θκεβάσαμε ή μπορεί να είδαμε; Τούτο εν μπορεί να είναι μια εσφαλμένη αντίληψη του μυαλού μας;

Για να είμαι ειλικρινής όταν αγνοείς κάποιες καταστάσεις τζιαι κάποια σημαντικά key γεγονότα εν πολλά εύκολο να φκάλεις συμπεράσματα τζιαι αμέσως να τα προδικάσεις ούλα. Τζιαι κανένα άδικο εν μπορεί να σου σύρει κανένας γιατί απλά εζούσες μέσα στην άγνοια.(Ignorance is bliss??? Don't think so!) Μπορεί ο ανθρώπινος νους να εν το πιο περίπλοκο όργανο πάνω μας, αλλά πολλά που τα γεγονότα τζιαι τα data που απορροφά πολλές φορές εν μπορεί να τα αντιληφθεί στην επέκταση τους.

Εν σhοκαριστικό το να ξέρεις κάποιαν αλήθκεια αλλά να μεν τη χωρεί ο νους σου γιατί απλά τα φαινόμενα δείχνουν σου ένα πράμα τζιαι λαλούν σου άλλο. Βασικά όσο οδυνηρή τζιαι άσhιμη να έννι η αλήθκεια εν προτιμότερο να την πεις...με οποιοδήποτε κόστος. Μπορεί να νομίζεις ότι με το να την κρατάς καλά αμπαροκλειδωμένη σε ένα μαύρο κουτί (όι τζίνο που έχουσιν τα αεροπλάνα, τα άλλα τζίνα που το IKEA) εν θα βλάψει κανέναν τζιαι ότι έννα προστατέψεις τον κόσμο γύρω σου, αλλά στη τελική ξέρεις ότι ακόμα τζιαι να μεν πεις τις λέξεις που χρειάζεται για να φκει η αλήθεια, τζίνη έννα είναι εμφανής τζιαι σε κάποια φάση έννα σε έβρει προ τετελεσμένων γεγονώτων για να την αντιμετωπίσεις.

Τζίνο που μου ελάλε μια φίλη μου είναι το εξής: είμαστε όμως αρκετά δυνατοί να αντιμετωπίσουμε τις αλήθειες μέσα μας; Τζι’ αν δεν είμαστε τι μας σταματά; Ο φόβος; Ο πόνος; Ή η «ελλαττωματική» μας φύση (ή με άλλα λόγια η ανθρώπινη μας φύση);

Επόνησα πολλά τα τελευταία τρία χρόνια της ζωής μου τζιαι με κάθε κομμάτι που σου κόφκει με τη ππάλλα ο πόνος χάνεις τζιαι ένα κομμάτι ελπίδας που εζούσε μέσα σου. Είμαι σίγουρη ότι παρόμοιο πόνο, αν όι τζιαι πιο δυνατό εζήσετε ούλοι. Τζιαι σε κάποια φάση της ζωής σας ο πόνος εγίνηκε too much, γι’ αυτό ο φόβος κάμνει μας(σας) να κρατάτε μια πισινή τζιαι να εξετάζετε τα φαίνομενα τζιαι της αλήθειες γυρώ σας πιο εκτενέστερα πριν δώσωτε κομμάτια του εαυτού σας σε άλλους.

Αν δεν υπήρχε όμως φόβος, εν θα υπήρχε ούτε ελπίδα...τζιαι εν τούτο που μας κάμνει αγρώπους (μίασμα της γης αλλά τέσπα)...

Η αλήθειες ζουν πάντα μέσα μας, τζιαι εν θέμα δικής μας δύναμης τζιαι ισσοροποίας για να τις δούμε τζιαι να τις αντιμετωπίσουμε. Εντ φορ φαξ σέικ...ναι τα φαινόμενα απατούν πολλά...sometimes is not at all what you think. It’s what you feel deep down…ξέρεις ποια εν η αλήθεια...αντέχεις την όμως;;;;

Τζιαι ένα personal favourite quote of mine που το A Few Good Men με τον Tom Cruise τζιαι τον GOD Jack Nicholson:

“-I want the truth!.
- You can’t handle the truth!”…

…well…do you?