Μιλάς πολύ
Τούτον λαλούν το πολλά οι άντρες για τες γενέτζιες. Αλλά κάτσε θκιο λεπτά να το αναλύσουμε λίο ρε βλογκούδι μου.
Όσον σε φλομώνει στα μελωμένα τζιαι τα γλυκόλογα το αρσενικό όσπου να σε κάτσει που κάτω με τα σhίλια ζόρκα για να πεις το δεσπότη Παναγιώτη, εν καλά να μιλά ακατάπαυστα τζίνος έννε; Ύστερα που τρίφκεται το αλατοπίπερο τζιαι ανίοιει εσένα η γλωσσούδα σου πρέπει να τηρούμε το (παμπλάλαιο πλέον) λεγόμενο «οι γενέτζες εν πρέπει να μιλούν;»
Ε όι ρε χίλε έννα σhίσω τα πτυχία μου. Ήνταλόις ισότητα (μάι αςς) εν τούτη; Άμα με ανθοστολίζεις το honeymoon season με λόγια που ούτε το γλυκό του κουταλιού εν μπορεί να τα συναγωνιστεί τζιαι μετά που πνίουμε το κουνέλι πρέπει να φέρω βίντζι για να σου φκάλω πέντε λέξεις ήντα να το κάμω; Έννα σε βουρώ πουταπισών για επιβεβαιώσεις ότι ναι, μπορεί τζιαι να με γουστάρεις μπορεί τζιαι όι; Εεε άσhιο ιλέ.
Τζιαι δηλαδή μπορεί οι γενέτζιες να μουρμουρούμε τζιαι να κάμνουμε το τόσο, τόσο, αλλά εν φαφλατίζουμε όσπου μας κάμνει κέφι κάποιος τζιαι μετά που αποφασίζουμε ότι εκρύωσε το πράμα εν ανοίουμε το μούγγαρο μας. Δηλαδή πριν που με εξυμνούσες τζιαι ελάλες με θεά εν το ενοούσες; Έτσι ξαφνικά έπεσσα που τα μάθκια σου τζιαι αποφάσισες ότι I am too little για λίο λεκτικό μέλωμα; Εν τζιαι είπα να με φύρεις στα προσφονήματα τζιαι να με στολίζεις με λεκτικές «ωραιότητες» κάθε πέντε λεπτά αλλά όι να περιμένω τζιαι κάθε αγίου πάσκα όσπου έννα σου ανάψει η λαμπάδα πας την τζεφάλα σου για να μου πεις «αααα ναι θέλω σε, αγαπώσε» κλπ κλπ.
Personally εν ήμουν ποττέ φαν των υποκοριστικών τζιαι ζαχαρωτών επιθέτων που μάχουνται some couples αλλά έναν καλό λόγο τζι εγώ σαν γενέκα που είμαι (γιατί έτσι είμαι ήντα να κάμω) γυρέφκω το τζιαι αναζητώ το. Εν μια ανάγκη που απλά με καθησυχάζει να ξέρω ότι ο άλλος εν δίπλα μου τζιαι λαλεί μου το. Of course είμαι του μότο actions speak louder than words αλλά τζιαι η γυναίκα θέλει το γερμανό της....εεε το λεκτικό της έθελα να πω.
Πε τη λέξη τζι’ ας πάει τζιαι το παλιάμπελο. Άμα νιώθεις κάτι να το λαλείς. Όι να καταπιέζεσαι γιατί σκέφτεσαι τι έννα πει ο ένας τζιαι ο άλλος. Αν δε μου πεις ότι σου αρέκσει να περνάς χρόνο μαζί μου, εν φυσικό να έχω τζιαι εγώ τις αμφιβολίες μου. Μπορεί να καθεσαι δίπλα μου τζιαι να βαρκέσαι. Ή το αντίθετο. Αλλά επειδή εν μυρίζουμε τα νύσhια μου, πε μου πέντε φράσεις αλλά να’ ναν αλήθκεια. Εν σου είπα να μου υποσχεθείς τον ουρανό με τ’ άστρα, τζιαι ναι οι πράξεις μπορεί να δείχνουν παραπάνω πράματα παρά ο λόγος, αλλά ο λόγος εν μια ανάγκη που έχουμε ούλοι μας λίο πολλά. Μπορεί να βαρκούμαστε τζιαι να τα θεωρούμε μπόουρινγκ τα κλισhέ αλλά εν πάντα όμορφο να ακούεις έναν καλό λόγο που ένα άτομο που εν σημαντικό στη ζωή σου.
Εν κονκλούζιον, παν μέτρον άριστον. Ούτε λία, ούτε πολλά.
Αν περνάς όμορφα με κάποιον άνθρωπο πες το του/της.
Όι με λεκτικές σάλτσες τζιαι καρμπονάρες.
Αλλά με απλότητα τζιαι ειλικρίνεια.
Είναι το καλυττέρο τούτο νομίζω.
Όσον σε φλομώνει στα μελωμένα τζιαι τα γλυκόλογα το αρσενικό όσπου να σε κάτσει που κάτω με τα σhίλια ζόρκα για να πεις το δεσπότη Παναγιώτη, εν καλά να μιλά ακατάπαυστα τζίνος έννε; Ύστερα που τρίφκεται το αλατοπίπερο τζιαι ανίοιει εσένα η γλωσσούδα σου πρέπει να τηρούμε το (παμπλάλαιο πλέον) λεγόμενο «οι γενέτζες εν πρέπει να μιλούν;»
Ε όι ρε χίλε έννα σhίσω τα πτυχία μου. Ήνταλόις ισότητα (μάι αςς) εν τούτη; Άμα με ανθοστολίζεις το honeymoon season με λόγια που ούτε το γλυκό του κουταλιού εν μπορεί να τα συναγωνιστεί τζιαι μετά που πνίουμε το κουνέλι πρέπει να φέρω βίντζι για να σου φκάλω πέντε λέξεις ήντα να το κάμω; Έννα σε βουρώ πουταπισών για επιβεβαιώσεις ότι ναι, μπορεί τζιαι να με γουστάρεις μπορεί τζιαι όι; Εεε άσhιο ιλέ.
Τζιαι δηλαδή μπορεί οι γενέτζιες να μουρμουρούμε τζιαι να κάμνουμε το τόσο, τόσο, αλλά εν φαφλατίζουμε όσπου μας κάμνει κέφι κάποιος τζιαι μετά που αποφασίζουμε ότι εκρύωσε το πράμα εν ανοίουμε το μούγγαρο μας. Δηλαδή πριν που με εξυμνούσες τζιαι ελάλες με θεά εν το ενοούσες; Έτσι ξαφνικά έπεσσα που τα μάθκια σου τζιαι αποφάσισες ότι I am too little για λίο λεκτικό μέλωμα; Εν τζιαι είπα να με φύρεις στα προσφονήματα τζιαι να με στολίζεις με λεκτικές «ωραιότητες» κάθε πέντε λεπτά αλλά όι να περιμένω τζιαι κάθε αγίου πάσκα όσπου έννα σου ανάψει η λαμπάδα πας την τζεφάλα σου για να μου πεις «αααα ναι θέλω σε, αγαπώσε» κλπ κλπ.
Personally εν ήμουν ποττέ φαν των υποκοριστικών τζιαι ζαχαρωτών επιθέτων που μάχουνται some couples αλλά έναν καλό λόγο τζι εγώ σαν γενέκα που είμαι (γιατί έτσι είμαι ήντα να κάμω) γυρέφκω το τζιαι αναζητώ το. Εν μια ανάγκη που απλά με καθησυχάζει να ξέρω ότι ο άλλος εν δίπλα μου τζιαι λαλεί μου το. Of course είμαι του μότο actions speak louder than words αλλά τζιαι η γυναίκα θέλει το γερμανό της....εεε το λεκτικό της έθελα να πω.
Πε τη λέξη τζι’ ας πάει τζιαι το παλιάμπελο. Άμα νιώθεις κάτι να το λαλείς. Όι να καταπιέζεσαι γιατί σκέφτεσαι τι έννα πει ο ένας τζιαι ο άλλος. Αν δε μου πεις ότι σου αρέκσει να περνάς χρόνο μαζί μου, εν φυσικό να έχω τζιαι εγώ τις αμφιβολίες μου. Μπορεί να καθεσαι δίπλα μου τζιαι να βαρκέσαι. Ή το αντίθετο. Αλλά επειδή εν μυρίζουμε τα νύσhια μου, πε μου πέντε φράσεις αλλά να’ ναν αλήθκεια. Εν σου είπα να μου υποσχεθείς τον ουρανό με τ’ άστρα, τζιαι ναι οι πράξεις μπορεί να δείχνουν παραπάνω πράματα παρά ο λόγος, αλλά ο λόγος εν μια ανάγκη που έχουμε ούλοι μας λίο πολλά. Μπορεί να βαρκούμαστε τζιαι να τα θεωρούμε μπόουρινγκ τα κλισhέ αλλά εν πάντα όμορφο να ακούεις έναν καλό λόγο που ένα άτομο που εν σημαντικό στη ζωή σου.
Εν κονκλούζιον, παν μέτρον άριστον. Ούτε λία, ούτε πολλά.
Αν περνάς όμορφα με κάποιον άνθρωπο πες το του/της.
Όι με λεκτικές σάλτσες τζιαι καρμπονάρες.
Αλλά με απλότητα τζιαι ειλικρίνεια.
Είναι το καλυττέρο τούτο νομίζω.
Comments
Post a Comment