I am a Woman....So What?
Τζιαι μετά την εψεσινή μου κρισάρα, συνεχίζουμε τη καθημερινή ροή αυτού του αμπάλατου τζιαι που-σου-νέφκω-που-πάεις βλογκ. Εσυνήλθα ή μάλλον εξύπνησα τζιαι ακόμα εν εσυνήλθα αλλά μάχουμαι. Πάνω απ’ όλα η προσπάθεια μετρά!
Τζίνο που επυροδώτησε τη κρίση εν η ‘γυναικότητα’ (?) μου που υπόκειτε επί αμφισβήτησης το τελευταίο διάστημα. Επείδη τα μπόυς εν τζιαι νάκκο μισογύνηκα (ήντα νάκκο, πολλά αλλά τέσπα εν επειδή εκρούσασιν εν γι’ αυτό σκέφτουνται έτσι) μερικές φορές κάμνουν κάποια σχόλια που με ενοχλούν..εν λαλώ τίποτε όμως γιατί έχουν τζιαι τζίνοι τα δίκια τους.
Τις προάλλες μου δόθηκε το εξής σχόλιο: «τελικά είσαι γυναίκα». Τζιαι ναι, είμαι γυναίκα. Αρέσκει μου να ντύνουμε tom-boy, να είμαι άνετη, χαλαρή, να ξιτιμάζω, να φτύνω (άμα θέλω) να τρώω σα το σhοίρο, να απλώνω τα πόθκια μου τζιαι να με με κόφτει που εν ορθάνοιχτα, να μεν ακολουθώ τις νορμές της μόδας, να μεν βάφουμαι για να φκω που το δωμάτιο μου κλπ κλπ γιού γκετ δε ποίντ.
Αλλά δε παύω να είμαι γυναίκα. Όι πως εν κακό τούτο. Τζιαι το ότι I am actually a full woman εν φένεται μόνο που τζίντη μια μέρα κάθε μήνα. Αλλά που το τρόπο που λειτουργώ τζιαι σκέφτουμε. Θέλω πολλά να πάω καμπινγκ φορ εξάμπολ. Τα μπόυς εν δέχονται να πάμε ούλοι μαζί για τον απλούστατο λόγο ότι «είμαι γυναίκα».
Γελ σκρού γιού μπόυς, ιφ γιού ντοντ γόντ μι.
Οι άντρες έσhιει from the dawn of time που εθεωρούσαν τις γυναίκες faulty beings, hysterical and evil. Σε κάποιες κοινωνίες κάτι χιλιάδες αιώνες πριν η γυναίκα εξυμνόταν και she was worshiped for as it should; for all her majestic existence. Τωρά ακόμα τζιαι σήμερα οι γενέτζες θεωρούνται σπαστικές, γκρινιάρες, υστερικές, έτοιμες να πουλήσουν την ηθική τους, έτοιμες να προδώσουν για να πάρουν τζίνο που θέλουν κλπ κλπ γιού γκετ δε πίξαρ...
Αρνούμαι το τούτο. Όι επειδή είμαι γυναίκα, αλλά επειδή προσβάλει κάτι που εν εθκιάλεξα να είμαι, αλλά είμαι nonetheless. Γιατί να πρέπει να θεωρούμαι evil τζιαι να μεν έχω τις ελευθερίες που θέλω που γεννησιμιού μου just cause I have female genitalia?
Ναι είμαι νευρικό-πελλη τζιαι σπαστική τζιαι ζηλιάρα, τζιαι φωνακλού τζιαι γκρινιάρα, τζιαι τελειομανής, τζιαι individualist τζιαι τζιαι τζιαι... αλλά είμαι τζιαι χαδιάρα, τζιαι γενναιώδωρη, τζιαι ερωτιάρα, τζιαι ανθεκτική, τζιαι υπομονετική....εν ολίγης....είμαι γυναίκα. Με τα ups and downs μου. Έτσι εδημιουργήθκα...έτσι εφκήκα που τη μήτρα της μάνας μου. Τζιαι εν σημαίνει ότι επειδή μοστ γενέτζες είναι με ένα certain way τότε εν ούλες έτσι. Μεν μας πέρνει ούλες το τσουβάλι. Η κάθε γυναίκα εν διαφορετική. Αλλά είναι γυναίκα.
Ο Τζον Λένον στη τελευταία του συνέντευξη έβερ που είσhε δώσει ελάλε ότι επήρε του εφτά μήνες για να είναι ολοκληρωμένα μαζί με την Γιόκο γιατί πάνω που ούλα ήταν γυναίκα, and as such, το λιγότερο που της άξιζε είναι σεβασμός μιας τζιαι έβλεπε την σαν ένα ντελικάτο λουλούδι. Καλά τούντο τελευταίο εν λίο υπερβολή για μένα, τζιαι τράστ μι εν θα έβρεις άντρα εύκολα που έννα σε δει πλέον σαν ντελικάτο λουλούδι. Αλλά τζίνο που εξυμνούσε ο Τζον είναι τον σεβασμό προς τη γυναικεία φύση.
Granted άμαν εκάηκες once too often as the boys have, εν νάκκουριν δύσκολο να ξαναπειστείς ότι there’s goodness in the female sex, αλλά εν τζιαι μπορώ εγώ να τις τρώω γιατί απλά εκρούσαν οι άλλοι. Τζιαι το ότι εκρούσαν που μερικά συγκεκριμένα άτομα εξαρτάται τζιαι πολλά που το άτομο το ίδιο. Εν εν ντε τζιαι καλά να πεις ότι ούλες οι γυναίκες εν έτσι τζιαι ούλοι οι άντρες εν έτσι. Τούτα εν γενικότητες τζιαι εν ευσταθούν.
Επειράχτηκα πολλά με τα μπόυς λαστ νάιτ, αλλά εν είπα τίποτε γιατί εν καλά κοπελούθκια.. αλλά εν τούτη η φάση..εν απλά κοπελούθκια. Τζιαι εν μπορούν να μου μιλούν τζιαι να με κρίνουν επειδή τζιαι μόνο είμαι του αντίθετου φύλου, επειδή είμαι γυναίκα. Γιατί τούτο δείχνει μου ότι κυριαρχούνται απο μισογυνησμό, τζιαι άι νόου εί θινκ ορ τού απο μισογύνηες μιας τζιαι αφού ασχολούμαι με Αναγεννησιακή λογοτεχνία εν τζιαι θκεβάζω τίποτε άλλο except male misogynistic views on womanhood. Έφα τον στη μάπα τον μισογυνισμό μιας τζιαι ακόμα τζιαι το μεγαλύτερο ερωτικό μου αποθυμένο (ο Shakespeare tutor μου στο πανεπιστήμιο ήταν ο νούμερο ένα μισογύνης ούλου του University μας).
Σόου...είμαι γυναίκα. Τζιαι έχω τζιαι τα καλά τζιαι τα κακά μου. Αλλά είμαι επίσης a unique individual τζιαι εν σημαίνει ότι επειδή μπορεί να θέλω να αγκαλιάζω once too often that would ultimately show my frail nature and my fragility as a being.
I don’t feel I have to apologize for who I am or for how I was created…and if others don’t like it or can’t accept it, then too bad…cause I was born this way, bitch!
Άι αμ α γούμαν...(όι ιν λάβ, σκέτο γούμαν,α!)
Deal with it!
(John Lennon - Woman)
Comments
Post a Comment