Hey Big Spender!

Εν αλήθκεια ότι ποττέ μου εν ήμουν καλή πας τα οικονομικά.
Εν εν ότι είμαι του είδους της γυναίκας που έννα σπαταλήσει €500 σε μιαν ημέρα για ρούχα τζιαι αξέσορις.
Αλλά πάντα είχα αδυναμίες. Η μεγαλύττερη μου ήταν πάντα τα βιβλία τζιαι οι ταινίες.

Όταν έζησα για λίο τζιαιρό μόνη μου στο Λόντον τζιαι έκαμα το ψωμί ψωμάκι, τζιαμέ εκατάλαβα όμως πόσο ΥΠΕΡ-τιμημένα εν τα χρήματα τελικά.Πάντα άρεσκε μου να είμαι «φουαρτού» τζιαι να διώ λεφτά για τα αγαπημένα μου πρόσωπα.
Ακόμα τζιαι που το υστέρημα μου μια φορά, θυμούμαι, που είχα κάπου 70 στερλίνες για να περάσω για θκιο φτομάδες, έδωκα τις 25 στερλίνες για να πιάσω δώρο μιας καρδιακής μου φίλης (ασχέτως αν μετά που λίους μήνες εκατάληξε να με προδώσει το συγκεκριμένο άτομο, αλλά άλλο στόρυ τζίνο).

Τα λεφτά εν προσωρινά...τούτο εκατάλβα.
Ντάξει εν τζιαι είπα σου να πάεις να τα σπαταλήσεις ούλα μονομιάς.
Τζιαι η αποταμίευση καλή έννι. Ειδικά άμαν τη κάμνεις για κάποιο σκοπό.
Αλλά νομίζω ότι το να έσhιεις λεφτά τζιαι να μεν τα χρησιμοποιάς για να περνάς ωραία, τζιαι απλά να τα έσhιεις να κάθουνται just in case σου χρειαστούν κάποτε εν κάπως moronic για να μεν πω τζιαι ματαιόδοξο.Όταν λέω να «περνάς ωραία» επίσης εν εννοώ να τα διάς πας τα καζίνο τζιαι πας τις απολαύσεις της σάρκας (aka sex and the sort).Αλλά μπορείς να δώσεις χαρά σε ένα φίλο σου ή στον εαυτό σου με το να αγοράσεις κάτι challenging τζιαι thought provoking...ένα σκάκι για παράδειγμα...ή ένα βιβλίο (που το παίρνω που το φέρνω ο νους μου πας τα βιβλία πάντα).

Είμαι αρκετά δύσκολο άτομο στην αποταμίευση.
Αλλά τζιαμέ που θα δώκω τζιαι θα «σπαταλήσω» λεφτά (προσέξετε τη λέξη σπαταλήσω γιατί για μένα το να σπαταλήσεις υπονοεί στο να δώσεις λεφτά για κάτι που εν εντελώς αχρείαστο τζιαι άχρηστο σου) θα είναι για αντικείμενο που θα με συντροφεύει όι μόνο για ένα βράδυ ή έναν μήνα...αλλά for many more to come.

Η ζωή μας εν λίη. Τζιαι τα χρήματα εν απλά χαρτιά.Ανθρώπινα κατασκευάσματα που απλά τους εδώσαμε εμείς υπερβολική αξία για να ανταλλάσσουμε προϊόντα...stuff!!!
Όπως λέει τζιαι ο αήμνιστος (αύμνιστος?) ο George Carlin “We have more places that we have stuff. We need to buy more stuff...” Έτσι εκαταντήσαμε. Να γοράζουμε άσχετα, αχρείαστα stuff απλά τζιαι μόνο για να γεμώνουν το τόπο μας..

Εν τζιαι είπα σας μεν ψουμνίζετε. Ο καταναλωτισμός όσο ζεις με ανθρώπους τζινυά σε πουταπισών ούτως αλλιώς, εκτός τζιαι αν γίνεις ερημίτης ή απλά περιπλανώμενος (καβαλάρης – ΛοΛ? Κουλ? Τρελό?).Αλλά με ρέγουλα. Τζιαι αν θα ξοδέφκεις, ξόδεφκε με μέτρο. Τζιαι σε πράματα που έννα σε κάμνουν χαρούμενο τζιαι τωρά αλλά τζιαι αύριο.Όι να πάεις να μου πιάνεις τη Τσιμιτσού (Jimmy Choo?) τσέντα σήμερα για €1450 τζιαι αύριο να λαλείς ότι εν εν ωραία τζιαι εν σου κάμνει πιον τζιαι ύστερα να με ζαωθωρείς επειδή εγώ επία τζιαι έπιασα τα κολλεκτικά κώμικς του Αρκά για €70. Τουλάχιστον εγώ έννα γελάσω τζιαι έννα μου μείνουν θέμας γιατί ο Αρκάς ις εϊ πάουρ (εν μια δύναμη).

Σόου εν με κόφτει τόσο πολλά για το ΧΑΡΤΟ-νόμισμα.
Όταν εν το είχα έθελα το τζιαι εστερούμουν του κόσμου τα πράματα.
Τωρά που το έχω έννα φροντίσω απλά να το απολαύσω...με μετρό οφ κορς, αλλά μια ζωή την έχουμε (κι’αν δε τη γλεντήσουμε τι θα καταλάβουμε τι θα καταντήσουμε - που λέει και το λαϊκό παρατράγουδο)

Έτσι τζι’ αλλιώς τζιαι που έννα οριζοντιοποιηθώ μιαν τζιαι καλή εν τζιαι σχεδιάζω να πάρω τίποτε ριάλλα with me.
None of us will.

So screw the rules...we have money!