Adieu, Adieu, Adieu...

You know, there are some things you cant shake. Κάποια πράματα που επίστεφκες με τα μάθκια σου κλειστά τζιαι απλά έρκουνται να ισοπεδωθουν ούλα.

Ανθρώποι που είχα γυρώ μου...που τους έλεα την αλήθκεια τωρά βλέπω τους να λαλούσιν ψέματα. Να με κατηγορούν πίσω που τη πλάτη μου. Να λαλούσιν ότι εν τους κόφτει για μένα.

Πρέπει να χάσεις για να κερτίσεις...έτσι λαλούσιν. Έχασα λοιπόν. Το καλύτερο μου φίλο. Τον αγαπημένο μου. Τον έμπιστο μου. Έχασα τον αφού μου εκμηστηρέφικε ότι ελάλε μου ψέματα τόσο τζιαιρό. Eστράφκε αλλού, είπε ότι εν τον νοιάζει πλέον για λόου μου τζιαι ότι το μόνο που θωρεί πλέον εν ένα εγωπαθή πλάσμα.

Τούτος ο άνθρωπος ως προχτές που με εκοίταζε στα αμάθκια τζιαι εφίλαν με για να μεν φυω που κοντά του, τωρά επρόδωσε με όπως εν με επρόδωσε πλάσμα στη ζωή μου.

Επόνταρε στο χαρτί φιλίια τζιαι έπαιξε καλύτερο θέατρο τζιαι που μένα, που υποτίθεται τούτος εν ο κλάδος μου.

Θέατρο παίζω στη δουλειά μου. Όι στη ζωή μου. Άλλοι παίζουν στη ζωή τους.

Εν σκληρό άμα ανακαλύφκεις την αλήθκεια πίσω που τη πλατη σου. Εν πιο κληρό όμως να σε χλευάζουν τζαι να σε περιπέζουν τόσο αδιάντροπα. Σάννα υπήρξες ένα σκουπίδι για τζίνους.

Το μόνο που ήθελα ήταν να έβρω ένα πλάσμα να με εκτιμά τζιαι να εν ειλικρινής μαζί μου. Τζιαι η πρώτη μου φορά εστέφτηκε εχτές τη νύχτα σαν οιχτρή αποτυχία.

The first cut is the deepest...

Γκουντ μπάι στον δικό μου Peter Pan που λαλεί τζιαι η Tinkerbell...ο δικός μου ήταν τελικά πολλά ανέντιμος..the baddest thorn of all, όπως είπε τζιαι τζίνος.

Θα υπάρξουν ξανά μέρες καλές τζιαι μέρες κακές. Αλλά μέρες ψέματος, ποτέ ξανά.

"Adieu, adieu, adieu...remember me"~ Hamlet, Act I, Scene V.


The First Cut is the Deepest - Cat Stevens