ΛΕΜΕΣΟΣ ΑΛΛΓΛΕΓΓΥΗ: Ήμουν και εγώ εκεί!
Πριν 1 μήνα (σχεδόν) εγίνηκε το Cyprus Aid στην χώρα με πολλά μεγάλη επιτυχία. Τζιαι έτσι αποφασίσαν να επεκταθούν τζιαι να το κάμουν τζιαι σε άλλες πόλεις. Έτσι εδιοργανώσαν τζιαι το ΛΕΜΕΣΟΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ εχτές στο πάρκινγκ του Εναέριο (τζιαμέ που εν τα πολλά τα καφές για τους άουτ-οφ-τάουνερς).
Ο δρόμος εγίνηκε ένα με το πάρκινγκ τζιαι ο κόσμος εξεσhείλιζε που παντού. Που το πρωί το Καναλάλι 6 έκαμνε ζωντανά εκπομπή που τζιαμέ (με αρχική εκπομπή της κας. Μαριάννας Γαλίδης - την οποία ΥΠΕΡλατρεύω) τζιαι εφτάσαν ως το απόγευμα που θα αρκέφκαν να τραουδούν τα διάφορα μουσικά σχήματα τζιαι οι καλλιτέχνες που εφέραν οι διοργανωτές.
Με τη παρέα επίαμε κατά τις 8 τζιαμέ. Κόσμος παντού. Μιλιούνια. Θα το ομολογήσω ότι δεν είμαι ιδιαίτερη φαν της πίχτρας, ειδικά όταν πλυμμηρίζομαι που 15χρονα, αλλά εχτές δεν έδωκα σημασία γιατί επίαμε για "καλό σκοπό". Εδώκαμε τζιαι εμείς τις εισφορές μας (μακαρόνια, φακές, ρύζι, κριθαράκι, φαρίλαχτε, γκοφρέτες, πάνες, χαρτί ύγειας aka κωλόχαρτα, υγρό πιάτων, huggies, πομιλόρι τζιαι άλλο ντοματοχυμό κλπ). Ήταν όντως αρκετά ωραίο συναίσθημα να δίνεις για τον συνάνθρωπο σου, όταν μπορείς (θα το σχολιάσω πιο κάτω τούντο τελευταίο που είπα).
Εμείς επρολάβαμε τη Κούκα (δεν υπάρχουν άγγελοι, δε με ξεγελάνεεεεεε, τα γαλάζια μάαααατιααααα τα ξανθά μΑλλιάαααααααα...), την Ευριδίκη (άνθρωπος και γωωωωωωωωωωωωωω), τον Κωνσταντίνο Χριστοφόρου (θες να κάνουμε σχέσηηηηηη - HELL NO! - ντάξει ντάξει εν το τραούδησε τούτο),τον
Νταράλα...εεεεμμ...Νταλάρα σόρρυ (χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στα πετρέλαια...εμμμ...έδαφος...χμμμμ), την Μελίνα Ασλανίδου (τι σου κανα και πίιιιιινεις τσιγάρο στο τσιγάροοοοοοοοο - μα αφού εν καπνίζω σιόρ), την πολυ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ Άλκηστις Πρωτοψάλτη (κι έιμαστ' ακόμα ζωντανοί - ΧΑ, that's what YOU think - είχαμε ένα inside joke με τη παρέα εχτές - εχτές απόγευμα είδαμε έναν να πετά που τζίνους που κάμνουν φλάινγκ γουότερσπορτς, εν ξέρω καν πως τα λαλούν τζιαι ελέαμε για αστείο αν την ώρα που ετραγούδαν η Άληστις "είμαστ' ακόμα ζωντανοί" επέρναν που πάνω που το πάρκινγκ του Εναερίου τζιαι επέτασε πόμπα τζιαι ΜΠΟΥΜ - ελάλε μας - 'well, now you're not' mwahahahaha - καλά καλά μακάβριο άι νόου, αλλά ήταν αστείο ατ δε τάιμ), την Αλέξια (πεεεεεεεεε που την εθυμηθήκαν τζίνην - άσπρο μαύρο κι' όνειρα κάνω - όι όι έφκαλε πριν 1-2 χρόνια δίσκο με κάτι τανγκό κομμάθκια πολλά ωραία, εν καλή η Αλέξια), τζιαι νομίζω τον Γιώργο Παπαδόπουλο (αν δεν απατώμεθα)...τον Μάικολ Χατζιποτζίνο δεν τον είδα γιατί μπάι δατ τάιμ εγώ τζιαι η κάζιν εθέλαμε να φίουμε. Το μόνο μου κρίμα ήταν που δεν έκατσα να δω τζιαι την Αρβανιτάκη, αλλά άτε, ήταν σκούλ-νάιτ (λέμε τωρά) έθελα να πάω σπίτι φάιναλλι. Ούλη μέρα πόξω, εεε σατζιή γιε μου.
Απόσταση 2 λεπτών με το πόδι που λέτε, επήρε μας 20 λεπτά να πάμε ώσπου να περάσουμε που τζίνο ούλο το κόσμο τζιαι οφ κορς εκρατούσαμε σhερκές για να μεν χαθούμε.
Ένιωσα πολλά ωραία που έστω τζιαι για λιο ήμουν μέρος τούντης εκδήλωσης αν τζιαι δηλώνω ότι είμαστε ΟΥΛΟΙ υποκριτές ντιπ ντάουν. Όπως τζιαι πολλά σωστά έκαμε point out ο μπόι-φρεντ της Καρδερίνας, εν κάπως άκυρο το γεγονός ότι κάμνουμε τούντη συναυλία για να μαζεφτούν τρόφιμα για τους άπορους που υποφέρουν που την κρίση, YET, σχεδόν ούλος ο κόσμος που ήταν τζιαμέ έφκαλε φωτογραφίες τζιαι βίντεο είτε που τα iphones του είτε που τα ipadς του είτε που τα λέιτεστ touch/smart phones του. Myself included, δεν βγαίνω απ' έξω. Απλά εν λιο κάπως φάσκω/αντιφάσκω οξύμωρον φάση.
Αν όντως μας έκοφτε για το συνάνθρωπο μας, θα εμπορούσαμε να κάμουμε much much much more! I'm sure of it! We' re just selfish...απλά.
Εν θα μας κατηγορήσω άλλο, γιατί ο καθένας μπορεί να εμόχθησε για να αποκτήσει τζίντο iphone (again, myself included, γιατί εδούλεφκα 12 ώρες κατά τα Κρίστμας χόλιντεϊς τζιαι Νιού Γιαρς για να μπορέσω να το πιάσω) αλλά που την άλλη νιώθω ότι υπάρχουν κι' άλλα πολλά που θα μπορούσαμε να κάμουμε για να ξεπεράσουμε τη κρίση.
Η συναυλία έληξε τζιαι στη Λεμεσό τζι' απ' ότι άκουσα σήμερα στο Καναλάλι 6 (αν δεν το εκαταλάβετε αρέσκει μου πολλά τούτος ο σταθμός) εμαζεφτήκαν περίπου στα 40 φορτηγά γεμάτα με χαρτόνια (δε θυμούμαι πόσους τόνους ανάφερε ο Παπαευαγόρου σήμερα το πρωί ότι ήταν) με διάφορα είδη.
Τουλάχιστον, τζιαι τούτο με τη συναυλία κάτι έννι. Απλά ξέρω ότι ακόμα τα δύσκολα εν ήρταν τζιαι ακόμα ο κόσμος εν επείνασε πραγματικά. Τζιαι ελπίζω, ότι όταν θα πεινάσουν(με) πραγματικά θα συνεχίσουν να κάμνουν έτσι Aids.
Ο δρόμος εγίνηκε ένα με το πάρκινγκ τζιαι ο κόσμος εξεσhείλιζε που παντού. Που το πρωί το Καναλάλι 6 έκαμνε ζωντανά εκπομπή που τζιαμέ (με αρχική εκπομπή της κας. Μαριάννας Γαλίδης - την οποία ΥΠΕΡλατρεύω) τζιαι εφτάσαν ως το απόγευμα που θα αρκέφκαν να τραουδούν τα διάφορα μουσικά σχήματα τζιαι οι καλλιτέχνες που εφέραν οι διοργανωτές.
Με τη παρέα επίαμε κατά τις 8 τζιαμέ. Κόσμος παντού. Μιλιούνια. Θα το ομολογήσω ότι δεν είμαι ιδιαίτερη φαν της πίχτρας, ειδικά όταν πλυμμηρίζομαι που 15χρονα, αλλά εχτές δεν έδωκα σημασία γιατί επίαμε για "καλό σκοπό". Εδώκαμε τζιαι εμείς τις εισφορές μας (μακαρόνια, φακές, ρύζι, κριθαράκι, φαρίλαχτε, γκοφρέτες, πάνες, χαρτί ύγειας aka κωλόχαρτα, υγρό πιάτων, huggies, πομιλόρι τζιαι άλλο ντοματοχυμό κλπ). Ήταν όντως αρκετά ωραίο συναίσθημα να δίνεις για τον συνάνθρωπο σου, όταν μπορείς (θα το σχολιάσω πιο κάτω τούντο τελευταίο που είπα).
Τζιαι μια πανοραμική θέα για το πως ήταν. |
Εμείς επρολάβαμε τη Κούκα (δεν υπάρχουν άγγελοι, δε με ξεγελάνεεεεεε, τα γαλάζια μάαααατιααααα τα ξανθά μΑλλιάαααααααα...), την Ευριδίκη (άνθρωπος και γωωωωωωωωωωωωωω), τον Κωνσταντίνο Χριστοφόρου (θες να κάνουμε σχέσηηηηηη - HELL NO! - ντάξει ντάξει εν το τραούδησε τούτο),τον
Νταράλα...εεεεμμ...Νταλάρα σόρρυ (χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στα πετρέλαια...εμμμ...έδαφος...χμμμμ), την Μελίνα Ασλανίδου (τι σου κανα και πίιιιιινεις τσιγάρο στο τσιγάροοοοοοοοο - μα αφού εν καπνίζω σιόρ), την πολυ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ Άλκηστις Πρωτοψάλτη (κι έιμαστ' ακόμα ζωντανοί - ΧΑ, that's what YOU think - είχαμε ένα inside joke με τη παρέα εχτές - εχτές απόγευμα είδαμε έναν να πετά που τζίνους που κάμνουν φλάινγκ γουότερσπορτς, εν ξέρω καν πως τα λαλούν τζιαι ελέαμε για αστείο αν την ώρα που ετραγούδαν η Άληστις "είμαστ' ακόμα ζωντανοί" επέρναν που πάνω που το πάρκινγκ του Εναερίου τζιαι επέτασε πόμπα τζιαι ΜΠΟΥΜ - ελάλε μας - 'well, now you're not' mwahahahaha - καλά καλά μακάβριο άι νόου, αλλά ήταν αστείο ατ δε τάιμ), την Αλέξια (πεεεεεεεεε που την εθυμηθήκαν τζίνην - άσπρο μαύρο κι' όνειρα κάνω - όι όι έφκαλε πριν 1-2 χρόνια δίσκο με κάτι τανγκό κομμάθκια πολλά ωραία, εν καλή η Αλέξια), τζιαι νομίζω τον Γιώργο Παπαδόπουλο (αν δεν απατώμεθα)...τον Μάικολ Χατζιποτζίνο δεν τον είδα γιατί μπάι δατ τάιμ εγώ τζιαι η κάζιν εθέλαμε να φίουμε. Το μόνο μου κρίμα ήταν που δεν έκατσα να δω τζιαι την Αρβανιτάκη, αλλά άτε, ήταν σκούλ-νάιτ (λέμε τωρά) έθελα να πάω σπίτι φάιναλλι. Ούλη μέρα πόξω, εεε σατζιή γιε μου.
Απόσταση 2 λεπτών με το πόδι που λέτε, επήρε μας 20 λεπτά να πάμε ώσπου να περάσουμε που τζίνο ούλο το κόσμο τζιαι οφ κορς εκρατούσαμε σhερκές για να μεν χαθούμε.
Ένιωσα πολλά ωραία που έστω τζιαι για λιο ήμουν μέρος τούντης εκδήλωσης αν τζιαι δηλώνω ότι είμαστε ΟΥΛΟΙ υποκριτές ντιπ ντάουν. Όπως τζιαι πολλά σωστά έκαμε point out ο μπόι-φρεντ της Καρδερίνας, εν κάπως άκυρο το γεγονός ότι κάμνουμε τούντη συναυλία για να μαζεφτούν τρόφιμα για τους άπορους που υποφέρουν που την κρίση, YET, σχεδόν ούλος ο κόσμος που ήταν τζιαμέ έφκαλε φωτογραφίες τζιαι βίντεο είτε που τα iphones του είτε που τα ipadς του είτε που τα λέιτεστ touch/smart phones του. Myself included, δεν βγαίνω απ' έξω. Απλά εν λιο κάπως φάσκω/αντιφάσκω οξύμωρον φάση.
Αν όντως μας έκοφτε για το συνάνθρωπο μας, θα εμπορούσαμε να κάμουμε much much much more! I'm sure of it! We' re just selfish...απλά.
Εν θα μας κατηγορήσω άλλο, γιατί ο καθένας μπορεί να εμόχθησε για να αποκτήσει τζίντο iphone (again, myself included, γιατί εδούλεφκα 12 ώρες κατά τα Κρίστμας χόλιντεϊς τζιαι Νιού Γιαρς για να μπορέσω να το πιάσω) αλλά που την άλλη νιώθω ότι υπάρχουν κι' άλλα πολλά που θα μπορούσαμε να κάμουμε για να ξεπεράσουμε τη κρίση.
Η συναυλία έληξε τζιαι στη Λεμεσό τζι' απ' ότι άκουσα σήμερα στο Καναλάλι 6 (αν δεν το εκαταλάβετε αρέσκει μου πολλά τούτος ο σταθμός) εμαζεφτήκαν περίπου στα 40 φορτηγά γεμάτα με χαρτόνια (δε θυμούμαι πόσους τόνους ανάφερε ο Παπαευαγόρου σήμερα το πρωί ότι ήταν) με διάφορα είδη.
Τουλάχιστον, τζιαι τούτο με τη συναυλία κάτι έννι. Απλά ξέρω ότι ακόμα τα δύσκολα εν ήρταν τζιαι ακόμα ο κόσμος εν επείνασε πραγματικά. Τζιαι ελπίζω, ότι όταν θα πεινάσουν(με) πραγματικά θα συνεχίσουν να κάμνουν έτσι Aids.
Ella Fitzerald - Take Love Easy
(μιας τζιαι εν η επέτιος γεννεθλίων της
ας την απολαύσουμε)
Χαχαχα το Χελλ νόου σου στον Χριστοφόρου εφηρεν με που τα γέλια!!
ReplyDeleteΤζαι ετσι φορ δε ρεκορντ, το πραγματικό του Νταλάρα εν Νταράλας αλλα αλλαξεν το για να εν πιο ευκολο. Ηταν επισης και ο παπάς του μουσικός.
@Πρασινάδα: Χαχαχαχα βασικά όκεΐ να είμαστε ειλικρινείς εν καλή η φωνή του Χριστοφορου απλά σαν σύνολο ο ίδιος εν νάκκο ττου ματς. ;-p
ReplyDeleteΝαι ήξερα το για το Νταράλα, εν γι' αυτό που το έβαλα τάχα τυχαία λάθος. Ηταν όκεΐ πάντως έχτες που τον είδα αν τζιαι δεν εν που τους όλων τάιμ φέιβοριτς μου εχτές ήταν καλός. :-)
κάποιες σκέψεις μου σχετικά με τα άιφόουνς και την υποκρισία:
ReplyDelete1. η συναυλία τούτη εν τζιαι ήταν για να πάν οι φτωχοί/τίτσιροι/σκελετωμένοι, αλλά οι "έχοντες κάτι να δώσουν στους φτωχούς". Άρα έννεν υποκριτής κάποιος που επήε στη συναυλία με το άιφόουν τζιαι έδωσε ρύζι και φακές.
2. ακόμα τζι αν έχασες τες καταθέσεις σου ούλλες σε μια νύχτα, εν έχασες τζιαι το άιφόουν σου ούτε το μερσεντές ή το bmw. Εν θεωρώ ότι πρέπει ξαφνικά να τα πετάξεις είτε επειδή εν ακριβά είτε γερμανικά. Αν χάσω τις καταθέσεις ή τη δουλειά μου σήμερα, εν θα πάω να πετάξω το κινητό ή κάτι άλλο "ακριβό ή γερμανικό" που έχω, απλά για να συνάδω με το ρόλο του άστεγου τζιαι να μεν προκαλώ "επειδή έχει άλλους που πεινούν".
3. είδα τζιαι μιαν κριτική για την Αναστασιάδαινα που επήεν στη συναυλία με ακριβή τσάντα. Καλάν ασπούμε, έπρεπε να εμφανιστεί με ρούχα που τα καλάθκια τζιαι φτηνοτσάντα, "γιατί έshει που πεινούν"; Τζείνα που είshεν ως τωρά πρέπει να τα πετάξει; Πρέπει να κυκλοφορούμεν ούλλοι κακομάζαλοι εις ένδειξη συμπαράστασης;
τέσπα, θενξ για το βήμα :)
@Sike: Ναι εν πολλά καλά τζιαι τα 3 ποίντ.
ReplyDeleteΦυσικά βλέπω το τζιαι λιο πιο στο φιλοσοφημένο εγω του τύπου πιο γενικά as in, if man in general was not as selfish or as greedy as he is today, we wouldn't have world hunger or any kind of hunger in the first place. Εν εν ένα ή 10 iphone που κάμνουν τη διαφορά αλλά ούλα στο σύνολο. Γενικά, σε έναν πολλά ουτοπικό κόσμο, αν ο άνθρωπος δεν ήταν τόσο άπληστος κανένα έθνος και κανένας λαός εν θα επείναν.
Μα ποιός εσχολίασε για την Αναστασιάδαινα;;;; Εγώ πάντως ούτε που την είδα την γενεκά. Τζιαι στο κάτω κάτω γουάι πόιντ φινγκερς ας πούμε;; Εν τζίνη δηλαδή που φταίει για το τι γίνετε σήμερα στη Κύπρο οξά η τσάντα της;;; Εν οι τσάντες στο σύνολο που φταίσσιν. Εν ξέρω αν με καταλάβεις.
Θανξ για το σχόλιο όμως. :)
εκαμνα παρομοιες σκεψεις τζιε εγω αν τζιε συμφωνω πολλα με τον σικε.
ReplyDeleteεσκεφτουμουν επισης οτι γιατι πρεπει να γινισκουνται συναυλιες για να δωκουμε στους μη-εχοντες; εννα ππεσει η μουττη μας να παμε απευθειας στο παντοπωλειο; συναυλιες στην Αθηνα, στο Λονδινο για να μαζευτουν λεφτα. εσιει τζιε πιο απλους τροπους ρε παιθκια.
Εγώ συμφωνώ απόλυτα με την Sike τζαι Lucrezia. Πιστεύκω ότι εννά συνεχίσουμε να βοηθούμεν, τουλάχιστον όσοι εννα μπορούν.
ReplyDelete@ Dreamer. Εν καλά που λαλείς ότι εν ένει ανάγκη να πάεις στες συναυλίες για να δώσεις, αλλά οι συναυλίες ένει μια ευκαιρία να τονωθεί τζαι λλίον το καταρρακωμένο μας ηθικό.
@Dreamer:Ναι in a way κανονικά έτσι πρέπει να γίνεται. Να δίνουμε τζιαι χωρίς τις συναυλίες. Τζιαι φυσικά άμα θέλουμε μπορούμε και με πιο απλούς τρόπους. Αρκεί, να το θέλουμε.
ReplyDelete@άσπρο και παχύ: Καταρρακωμένο ηθικό δε λες τίποτε. Εν με πατερίτσες που υπάρχει ακόμα το δικό μου ηθικό.
ReplyDeleteυ.γ. θα μου επιτρέψεις να σε λαλώ αρνάκι μου;;;; εν πιο εύκολοοοοο!!! =D
Ελεύθερα! :)
ReplyDelete