The value of human life
Η ζωή, δυστυχώς, δεν εν μαύρο ή άσπρο. Έσhιει πολλές μπερδεμένες αποχρώσεις μέσα.
Σε τούντες δύσκολες στιγμές, συνήθως ο άνθρωπος στρέφεται προς τα άτομα που αγαπά, μαθαίνει να ανοίγεται παραπάνω, γιατί απλά εν ξέρει τι τον περιμένει αύριο. Η κρίση ίσως τζιαι να φέρει κάτω τους μεγαλοκαρχαρίες, αλλά σίουρα θα φέρει κάτω τζιαι ανθρώπους που ήδη αγωνίζουνταν σκληρά για να τα φκάλλουν πέρα.
Όπως τζιαι να' σhιει, εγώ βλέπω να υπάρχει τουλάχιστον μια πιο ανεκτικότητα, μια ευαισθητοποίηση από τον απλό κόσμο. Εν θα μιλήσω για τους πολιτικούς και τους οικονομικούς παράγοντες γιατί τζίνοι ζουν και αναπνεύουν χρήμα. Κάτι που ο απλός ο κόσμος απλά ξέρει σαν urban legend. Όσοι εν βιοπαλαιστές θα καταλάβουν το φίλινγκ.
Εθκιάβαζα εχτές ένα σχόλιο γνωστού θεατράνθρωπου της νήσου (εν θα αποκαλύψω όνομα) που εκαταδίκαζε τα γεγονότα της Βοστώνης. Δε λέω, εν κρίμα τα πλάσματα, τζιαι όντως εν πολλά τραγικό τζιαι αισχρό το όλο γεγονός. Φυσικά τζιαι λυπούμε για τα πλάσματα που εχαθήκαν...ΑΛΛΑ... ας το βάλουμε σε μια perspective τα πράματα:
Κάθε μέρα γίνουνται (ένας Θεός ξέρει) πόσες εκρήξεις σε διάφορα σημεία του κόσμου (κυρίως στην Μ. Ανατολή) τζιαι πεθανίσκουν εκατοντάδες χιλιάδες γυναικόπαιδα (και όχι μόνο). Για τζίνους γιατί εν κάμνουμε φόρο τιμής; Για τζίνους γιατί να μεν λυπούμαστε εξίσου; Για τζίνους γιατί να μην γίνονται σχόλια ονλάιν τζιαι να μην τους διούμε εξίσου σημασία;
Τελικά what is the value of human life? How do we count it? Μετρούμε την ανάλογα με το γεωγραφικό της location? Δηλαδή, η αξία ζωής κάποιου που ζει στον δυτικό κόσμο αντί της ζωής κάποιου που ζει στο Ιράν ή στη Βαγδάτη ή στις Φλιππίνες εν εν το ίδιο ισότιμη με τζίνου που ζει στην Βοστώνη ή στην Καλιφόρνια ή στο Λονδίνο ή στη Βέρνη;
Τούτο που με μπερδέφκει παραπάνω είναι το πόσο εύκολα πλέον στις μέρες μας είμαστε ούλοι διαθετιμένοι να "μετρήσουμε" την ανθρώπινη ζωή. Λες τζιαι εν έχουν ούλες την ίδια αξία. Εν θα έπρεπε κανονικά η κάθε ζωή ενός ανθρώπου να είναι τζίνο που λαλούσσιν τζιαι εις την αγγλικήν, "priceless"?!?
Βλέπω εξίσου ισότιμο τοn θάνατο ενός Ισραηλινού ή ενός Βορειο-Ιρλανδού ή ενός Κουβανού ή ενός Έλληνα. Δε μετρώ τη ζωή κάποιου μόνο και μόνο από τη γεωγραφική τοποθεσία του. Αυτό είναι το αίσχος για μένα. Το πόσο εύκολα λυπούμαστε που επεθάναν θκιο Αμερικανοί τζιαι όι για τα πόσα χιλιάδες πεντάχρονα που πεθανίσκουν κάθε μέρα που βόμβες που σύρνουν οι ίδιοι οι Αμερικανοί. Εν τζιαι λέω, a life for a life, απλά όκεϊ, όπως λυπάσαι για τα θύματα της Βοστώνης, να λυπηθείς τζιαι για τους πόσους "άτυχους" θα πεθάνουν σήμερα που άλλες τόσες βόμβες.
Life is precious, no matter the where/what/when/how's or why's.
Τέσπα, γι' αλλού το άρκεψα τζιαι τέλεια αλλού το πήρα. Εν μεγάλο θέμα που άνοιξα τζιαι ξέρω ότι εν εν ούλοι οι άνθρωποι που αξίζουν της ίδιας μεταχείρησης, αλλά εγώ απλά μιλώ για τους αθώους εκεί έξω τζιαι όι για ανθρώπους που εν με το ένα όπλο παραμάσκαλα. Αν τζιαι,τζιαι στην περίπτωση τους τζίνους ποττέ εν μπορείς να ξέρεις γιατί επιάσαν τζίντο όπλο παραμάσκαλα in the first place. Εν είμαι ούτε δικαστής ούτε Θεός να κρίνω. Απλά εμένα τούτη εν η άποψη μου.
Equality in the value of human life. Όποια τζι' αν εν τούτη.
Green Day - 21 Guns
Συμφωνώ απόλυτα. Τεράστια υποκρισία να στέλνουμε τη σκέψη μας στους συγγενείς της 8χρονης από τη Βοστώνη αλλά τα χιλιάδες παιδάκια που χάνουν κάθε μέρα τη ζωή τους να μας αφήνουν αδιάφορους.
ReplyDeleteΚαι κάτι όχι τόσο σχετικό: γιατί αποφεύγουμε να αναφερόμαστε σε ονόματα όταν είναι δημόσια σχόλια; αν εσύ μεταφέρεις αυτό που είπε δημοσίως χωρίς να το διαστρεβλώσεις γιατί δεν λες το όνομα του;
Πάμπολλες φορές σκέφτηκα αυτά που λες. Γεωγραφικα δίπλα μας συμβαίνουν τα αισχιστα και ουδείς συγκινείται πια...
ReplyDeleteΠάμπολλες φορές σκέφτηκα αυτά που λες. Γεωγραφικα δίπλα μας συμβαίνουν τα αισχιστα και ουδείς συγκινείται πια...
ReplyDeleteΕίσαι μέσα στο νου μου. Εσυζητούσαμεν το το πρωί με τον Συμβίο.
ReplyDeleteΦυσικά η ζωή των Αμερικάνων αξίζει παραπάνω που οποιοδήποτε άλλου στο Πακιστάν. Εν πολιτική. Τα ΜΜΕ εστιάζουν σου την προσοζή τζιαμέ που θέλουν να σκεφτείς. (ή αποσπούν σου την προσοχή που άλλα θέματα)
Το ότι εσκοτωθήκαν 3 πλάσματα στην Βοστώνη εν τραγικό.
Το ότι εσκοτωθήκαν 40 πλάσματα σε επίθεση αυτοκτονίας στην Παλαιστίνη ή στο Πακιστάν εν ΠΟΛΙΤΙΚΟ.
Εν θα κάμει κανένας 3ωρη εκπομπή να αναλύσει το γιατί. Εν θα φκει κανένας πρόεδρος ή υπουργός εξωτερικών να το καταδικάσει.
Γιατί πέρα που πολιτικό, εν τζιαι πλέον καθημερινό.
Ποιο κανάλι εμετάδωσε την επιστολή κρατούμενου στο Γκουαντάναμο; Ο ανθρωπος λαλεί για τα βασανιστήρια που τους υποβάλλουν, για το ότι λυποθημούν που το ξύλο τζιαι την απεργία πείνας.
Για την αθέτηση της υπόσχεσης του Ομπάμα, του τάχα διαφορετικού προέδρου, περί κλεισίματος του Γκουαντάναμο.
Πόσο πολλά αποτύχαμεν σαν ανθρωπότητα...
Είμαστε για κλάματα.
η ανθρώπινη ζωή δεν έχει δυστυχώς την ίδια αξία, τουλάχιστον στα μου μου ε. την ίδια μέρα με τις επιθέσεις στη Βοστώνη είχε επιθέσεις στο Ιράκ, με 49 νεκρούς. αν το είδες να παίξει στις ειδήσεις το είδα τζαι εγώ. κακό παράδειγμα γιατί εγώ είδα το, αλλά ξέρεις τι εννοώ :))
ReplyDelete@Brenda: Ακριβώς. Αυτή είναι η λέξη που ξέχασα να χρησιμοποιήσω...υποκρισία. Είναι μεγάλη υποκρισία αυτό το το πράγμα. Τι; Λυπόμαστε για 2 νεκρούς στη Βοστώνη και όχι για τους εκατομμύρια άλλους που πεθαίνουν επί καθημερινής βάσεως; Αυτό είναι υποκρισία.
ReplyDeleteΔεν λέω το όνομα του γιατί δεν έκανα ακριβώς μεταφορά των όσο είπε, αλλά μου έδωσε το έναυσμα για το ποστ.
@Κολόνα: Ναι είδες. Τι δηλαδή παίζει ρόλο η γεωγραφία; Τα αίσχη είναι παντού και πάντα. Ασχέτως αν αποσιωποιούντε.
@Δεσποσύνη: Μπράβο, αυτό ακριβώς εννοώ. Τούτα ούλα δηλαδή που γίνουνται στον υπόλοιπο κόσμος γιατί δε θεωρούνται εξίσου τραγικά τζιαι εξίσου λυπηρά; Εν μετρά η ζωή τούντων ανθρώπων;
Δηλαδή πως μετρούν τα ΜΜΕ τον θάνατο;;;;; Λαλούσιν π.χ "Α, εσκοτωθήκαν πάλε τόσοι νεκροί ποτζί στο Ιράκ, εεε εν εν κάτι το καινούργιο ας μεν το πούμε, αλλά για τους 2 νεκρούς στη Βοστώνη ας κάμουμε ολόκληρο σούσουρο"
Α-Π-Α-Ρ-Α-Δ-Ε-Κ-Τ-Ο!!!
Τούτο εν το απαράδκετο για μένα. Όι το τι έγινε στην Βοστώνη.
@Μάνα: Ναι Μάνα, ακριβώς για τζίντους 49 γιατί εν είδαμε τίποτε; Γιατί εν επλημμύρισε το δυαδικτυο τζιαι για τζίνους;; Εν αξίζαν οι ανθρώπινες ζωές τούντων πλασμάτων; Μόνο τζίνων που εβουρούσαν στην Βοστώνη;;;;
Η άλλη άποψη --> http://www.politis-news.com/cgibin/hweb?-A=233370&-V=stiles
ReplyDeleteΈχω την αίσθηση ότι πέραν από την πλύση των ΜΜΕ είναι και η τραγική ψευδαίσθηση που έχουμε ότι πιο πολύ απειλούμαστε οι ίδιοι προσωπικά από επιθέσεις τύπου Βοστώνης παρά από το μεσανατολικό. Τραγική και ηλίθια ψευδαίσθηση, αφενός γιατί γεωγραφικά είμαστε δίπλα στη Μέση Ανατολή και αφετέρου γιατί πλέον απέχουμε παρασάγγας από το δυτικό κόσμο σε όλα!
ReplyDeleteε αυτο ειναι το παιχνιδι των ΜΜΕ. εν πιο εντυπωσιακος ο βομβαρδισμος στην αμερικη, σε κοινωνικο ιβεντ, παρα μες στα χαλαμαντουρα της Συριας που σκοτωνουνται εσιει τοσο τζιαιρο
ReplyDelete@Azimuth Cy: Εδιάβασα την άλλη άποψη, αλλά δεν θα συμφωνήσω εξ' ολοκλήρου. Είχε κάποια σημεία που συμφωνούσα, αλλά το ότι δεν υπάρχει λογοκρισία στα ΜΜΕ της Αμερικής αυτό δεν ευσταθεί.
ReplyDeleteΚαι περισσότερο από τα ΜΜΕ εμίλησα και για την δική μας υποκρισία. Αντιθέτως με το τι μας πλασσάρουν τα μίντια, το πόιντ μου εμένα ήταν...γιατί εν λουπούμαστε εξίσου τζιαι με τον μαραθωνοδρόμο της Βοστόνης αλλά τζιαι με το 10 χρονό παιδάκι που ήταν στην αυλή του σπιτιού του στο Ιράν/Μπεϊρούντ (και ένας θέος ξέρου που αλλου) και έπαιζε; Η ζωή τούντου μωρού άξιζε πιο λίο που τη ζωή του Βοστόνιου μαραθωνοδρόμου;; Εν τούτο το πόιντ μου.
@Brenda: Ναι, εν σωστά που λαλείς γιατί όντως εμείς γεωγραφικά είμαστε πιο κοντα σε βόμβες της Μέσης Ανατολής παρά τις βόμβες της Βοστόνης.
@Dreamer: Ε δηλαδή ο θάνατος πλέον λογαριάζεται με το γεωγραφικό λοκέισιον; Έσhιει πιο γκλαμ άμαν έννα πεθάνει ένας Αμερικανός παρά ενός που τη Παλαιστίνη; Όσες φορές τζιαι για να σου που για θανάτους οπουδήποτε, είτε σε εμπόλεμη ζώνη είτε μη, ο θάνατος είναι παντού ο ίδιος. Και αυτό που κάνουν τα ΜΜΕ, είναι το πραγματικά αισχρό και υποκριτικό.