Η Μιμόζα

Νομίζω πρέπει να με έπιασε συγγραφικό μπλόκ  γιατί πάλε εν έχω τίποτε να πω. Εσκάλιζα εχτές μες τα βιβλία μου όμως τζιαι ήβρα το τελικά τζίντο βιβλίο με τους μύθους των φκιόρων λουλουδιών τζιαι είπα μιας τζιαι εμπλόκαρα να σας γράψω μια που τες ιστοριούυλες. Παιδικό αλλά ευχάριστο διάλλειμα.

"Μέσα σ'ένα μεγάλο πύργο, που βρισκόταν κρυμμένος σ' ένα απέραντο δάσος, κατοικούσαν μερικές κακές, άσχημες και γριές μάγισσες. Δεν αγαπούσαν καθόλου τους ανθρώπους (εν τις αδικώ) και δεν είχαν κάνει ποτέ μια καλή πράξη στη ζωή τους. Ανάμεσα σ' αυτές τις γριές μάφισσες έμενε και μια μικρή κοπέλα που την έλεγαν Μιμόζα. Ήταν πάρα πολύ όμορφη (μάλλον εν καμιά πλαστική που έκαμε) κι' είχε πλούσια και μακριά μαλλιά στο χρώμα του χρυσάφιού.

Αλλά δεν ήταν διαφορετική μόνο στη ομορφιά από τις άλλες μάγισσες. Δεν τους έμοιαζε καθόλου και στην ψυχή. Η Μιμόζα αγαπούσε τους ανθρώπους και η καρδιά της ήταν γεμάτη συμπόνια και καλοσύνη. (εν που τους έβλεπε που μακριά αλλόπως τζιαι αγάπαν τους)

Οι μάγισσες δεν την αφήναν να βγει απ' τον πύργο (τζιαι καλά εκάμναν τόσοι κίνδυνοι κυκλοφορούν στες μέρες μας) και ούτε τους είχαν μάθει τα μυστικά τους για να κάνει κι' αυτή μάγια.

Μιμόζα-"Πότε θα μ' αφήσετε κι' εμένα να βγω από τον πύργο;" παρακάλεσε μια μέρα τις κακές μάγισσες. "Γιατί δεν με μαθαίνετε και μένα τη τέχνη να κάνω μάγια" (γιατί το πιο πιθανόν να τα κάμεις ούλα λίμπα)

Κακιά Μάγισσα Βασίλισσα- "Γιατί δε σου έχουμε εμπιστοσύνη Μιμόζα (τι σας έλεγα; ζημιακέρισσα)" της εξήγησε η βασίλισσα τους. "Δεν είσαι όμοια μας. Αγαπάς τους ανθρώπους και αυτό δε μας αρέσει."


Κάθε μέρα η Μιμόζα συνέχιζε να θερμοπαρακαλεί την βασιλίσσα τους να της μάθει τα μάγια και να την αφήσει να βγει από τον πύργο τους, ώσπου εκείντη τη βαρέθηκε. (εεε λογικό, απήυδησε το πλάσμα)

Κακιά Μάγισσα Βασίλισσα - "Εντάξει", της είπε ένα βράδυ. "Θα σσε αφήσω να βγεις αλλά με μια συμφωνία. Για να κάνεις κάποιο καλό στους ανθρώπους θα πρέπει να θυσιάσεις κάτι από το σώμα σου. Συμφωνείς;"


Μιμόζα/Ηλίθια - "Συμφωνώ!" απάντησε χωρίς να πολυσκεφτεί η Μιμόζα. (έτσι χαντή είσαι).

Τότε η βασίλισσα πήρε ένα μαγικό ραβδί (ουυυ γουότ έι σαπράιζ) και την άγγιξε στο κεφάλι, λέγοντας κάτι παράξενα λόγια.

Κακιά Μάγισσα Βασίλισσα - "Τώρα είσαι και συ μάγισσα", της είπε στο τέλος. "Αλλά μη ξεχνάς την συμφωνία μας. Τα μάγια σου θα πιάνουν μόνο όταν θυσιάζεις κάτι από το σώμα σου". (μα συνέχεια; δηλαδή άμα κάμει ένα μαγικό τζιαι κόψει ένα σhέρι τζιαι ύστερα θέλει να κάμει τζι' άλλο τζι'άλλο τζι' άλλο έννα μείνει τετραπληγική τούτη;)

Γεμάτη χαρά η Μιμόζα βγήκε αμέσως από το πύργο. Ήταν Φλεβάρης κι' έκανε τσουχτερό κρυό. Αμέσως η σκέψη της μικρής μάγισσας έτρεξε στους ανθρώπους. Θάθελε να κάνει κάτι καλό γι' αυτούς, κάτι να τους προσφέρει. Τι, όμως; Για να τους προσφέρει κάτι, θάπρεπε (καλά τούτες οι εκδόσεις Στρατικη ήνταλοΐς κολλούν τες λέξεις μαζί, γίνετε;) να θυσιάσει κάποιο κομμάτι από το σώμα της. Ποιο;


Να κόψει το ένα πόδι ή ένα χέρι; Όχι, αυτό ήταν αδύνατο. Ώ...γιατί να βιαστεί να συμφωνήσει με την κακιά και πονηρή βασίλισσα της;


Ξαφνικά θυμήθηκε κάτι...Έτρεξε αμέσως στον πύργο, πήρα ένα κοφτερό μαχαίρι και άνοιξε στο χώμα ένα λάκκο. (με το μασhαίρι σιόρ;) 'Εκοψε τότε τα μακριά και υπέροχα μαλλιά της, τα έριξε στο λάκκο και τα σκέπασε με το χώμα.

"Θέλω να φυτρώσει ένα δέντρο που τα λουλούδια του να έχουν το χρώμα των μαλλιών μου", εύχήθηκε. "Ένα δέντρο που ν' ανθίζει το χειμώνα, όταν τ' άλλα δέντρα θα είναι γυμνά, για να ζεσταίνει τις καρδιές των ανθρώπων." (τα καύσιμα θα ήταν πιο εξυπηρετικά τράστ μι)

Η ευχή της μικρής και τόσο καλής (τα καλά της τα καλάθκια) Μιμόζας πραγματοποιήθηκε πολύ γρήγορα. Την άλλη κιόλάς μέρα φύτρωσε ένα δέντρο που ήταν καταστόλιστο από κίτρινα τσαμπιά λουλουδιών. Ένα δέντρο που οι άνθρωποι του έδωσαν το όνομα της μικρής μάγισσας.

Όταν βλέπετε μια ανθισμένη Μιμόζα μέσα στο βαρύ χειμώνα, θυμηθείτε την όμορφη και γεμάτη αγάπη για τους ανθρώπους μικρή μαγισσούλα..."


*Μάλιστα. Πράματα που έμαθα που τούντον μύθο:
-Να αφήνεις τα μαλλιά σου να μακρινίσκουν σαν της Μιμόζας έτσι ώστε άμα τα θυσιάσεις κάποια μέρα να μπορείς να γίνεις τζιαι εσύ μια μάγισσα
-Εν καλό προμόσhιον να λαλούμε στα μωρά ότι οι μάγισσες εν άξουαλι καλά πλάσματα γι' αυτό μεν διστάσετε που νωρίς να μάθετε στα μωρά σας πως να "δένουν" κόσμο τζιαι να κάμνουν μπουγιούμια. Που ξέρετε, κάποια μέρα μπορεί να σας φανεί τζιαι εσάς χρήσιμο.
-Που έννα βλέπω τωρά μιαν ανθισμένη Μιμόζα έννα σκέφτουμε ότι εν κρυάδα τζιαι ότι τούντο λουλούδι όι μόνο εν μυρίζει αλλά εν μπορεί καν να μου προσφέρει ζεστασιά.

Ολίγον τι πατάτα τούτος ο μύθος. Εν μου άρεσε. Έννα σας γράψω άλλον την άλλην εφτομάδα με παραπάνω γαίμα τζιαι άξιον. Άι πρόμις.

Καλή μέρα έβριουαν!


Mumford and Sons - Little Lion Man