Adventure is Out there!

Μετά το πολλά ίμο-καταθλιπτικό ποστ, είπα να δοκιμάσω τζίνο που μου είπαν οι παραπάνω τζιαι να φκω έξω να απολαύσω μια βόλτα στην θάλασσα. Τζιαι είπα όκεΐ θα πάω περπατητή ως τη θάλασσα που εν 15 λεπτά με το πόι (το δικό μου, για κανενού αθλητή εν ξέρω πόσο γλίορα θα του πάρει να πάει)  τζιαι να περπατήσω κατά μήκος τζιαμέ απέναντι που εν ο ζωολογικός κήπος (ο Θεός να τον κάμει, πάντως ζώα εν έσhιει μέσα) τζιαι να φτάσω ως ένα σημείο τζιαι ίσως να πιάσω το λεωφορείο για το My Mall.

Εεεεε μαααα....Έχω τζιαι εγώ κάτι ιδέες ώρες ώρες. Ως την θάλασσα έφτασα μια χαρά (εν που επία περπατητή γι' αυτό). Στο Μάι Μολ...είχα μια που τζίντες περιπέτειες που ενώ τις ζεις που τη μια σhαίρεσαι τζιαι που την άλλη βλαστημάς ούλους τους κινέζους θεούς που εν έκατσες στα αφκά σου τζιαι εμπήκες σε άσκοπες περιπέτειες μόνος σου.

Καταρχάς έκαμα μιαν μίνι έρευνα τζιαι τζιαμέ που ενόμιζα ότι για να πάεις στο Μαί Μολ θα έπιανες ΕΝΑ μόνο λεωφορείο, τελικά έμαθα ότι πρέπει να αλλάξεις ΔΥΟ λεωφορεία τζιαι μετά να περπατήσεις κάποια (μικρή) απόσταση στο Μάι Μολ. Έκατσα στο πρώτο μπας στοπ τζιαι εκαρτερούσα. 20 λεπτά μετά έφτασε το λεωφορείο Νούμερο 1.

Αφού έφτασα στο προορισμό μου μέσα σε 10 λεπτά έπρεπε να πιάσω το άλλο μπας νάου. Μαζί μου στην επόμενη στάση ήταν τζιαι μια άλλη κοπέλα, Λετονή, η οποία ήταν στην ηλικία μου τζιαι ήθελε τζιαι τζίνη να πάει στο Μάι Μολ για να ρωτήσει για δουλειά. Μώλις είσhε μετακομίσει που την γειτονική μας δυτική χώρα της Πάφου (πάσπορτς πλιζ) τζιαι επορεφτήκαμε μαζί να έβρουμε που ήταν το μπας στοπ. Στην αρχή επίαμε στην αντίθετη κατεύθυνση γιατί ο παπάρας ο οδηγός έδειξε μας να πάμε που την άλλη μερκά, αλλά έκοψε το ο νους μου ότι εν παπαρίες που μας ελάλε τζιαι επήρα την κορούδα στην άλλη στάση.

Τζιαμέ καθώς εκαρτερούσαμε εκάμαμε τζιαι το γιούζουαλ τσίτι-τσατ που κάμνεις όταν γνωρίζεις κάποιον. Ίσως που τα μόνα καλά των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς είναι ότι γνωρίζεις νέα άτομα, αν είσαστε συν-ταξιδιώτες.  Τζιαι τζιαμέ που το τσίτι-τσατ άρχισε να παίρνει μια φιλική τροπή εμφανίζεται τζιαι μια άλλη κοπέλα. Τούτη ήταν Ρωσίδα τζιαι εδούλεφκε ήδη σε ένα εστιατόριο στο Μάι Μολ. Είπα της Λετονής (αφού εμίλαν τζιαι Ρώσικα - ακατάγνοτα γιέ μου, μα εν μιλάς Ρώσικα στη Λεμεσό; Τς τς τς....ξουτ που δαμέσα, εν κάμνεις)  να ρωτήσει τη κοπέλα αν ήξερε τίποτε για δουλειά. Τζιαι ύστερα αρκέψαν τζίνες το τσίτι-τσατ. Το 2ο λεωφορείο άφαντο. Με φωνή με ακρόαση.

Ξαφνικά ήρτεν ένας τζίντζερ....Όκεΐ θα είμαι πολίτικαλι κορρέκτ...Ήτρεν ένα παιδί με ένα αυτοκίνητο, τζιαι είσhε κόκκινα μαλλιά (σαν το Κέλτη), κόκκινα μούσhια (σαν το Κέλτη), κόκκινες τριχούλες στα σhέρκα του (σαν το Κέλτη)....Γενικά έμοιαζε πολλά Κελτάκι/Άιρισh...Τελικά ήταν Ρουμάνος. Τζιαι άρκεψε να μιλά με τη Ρωσίδα (πολλά συμπαθητική, μελαγχρινή, κοντή κοπέλα - όι για να μεν νομίζετε ότι οι Ρωσίδες εν ούλες δίμετρες με ραπουνζελικά ξανθιά μαλλιά τζιαι τέλειο σώμα, τζιαι σκρούντ άτιτουντ) τζιαι είπε της να μας πάρει αφού επιέναμε ούλες προς το μολ...οι θκιο οι κορούδες εβουτήσαν μες το καρ του ολόισhα.

Εγώ σαν καλό ρατσιστικό τζιαι φρόνιμο κορίτσι (έτσι έννοιωσα τζίνη τη στιμγή) αρνήθηκα στην αρχή να μπω μέσα στο καρ του. 1ον) η μάμα μου έμαθε μου "Never talk to strangers, 2ον) "Never go in cars of strangers τζιαι 3ον) να κρατάς μια πισινή με άτομα που μώλις εγνώρισες ακόμα τζι' αν εν ντόπιοι. Καλά το 1ον κανόνα έσπασα τον καν-και-καν πολλές φορές.  Εεεε τζιαμέ που ετράβησα πίσω ήταν για το 2ο. Αλλά παρ' όλα αυτά επειδή μας αρέσκει να ζούμε επικύνδηνα (εδώ γελάμε), τζιαι επειδή εβαρκούμουν να συνεχίσω να περιμένω για το λεωφορείο φάντασμα μες τον λάλαρο η ώρα 13:00 το μεσομέρι, είπα 'άτε βούττα τζιαι εσού μέσα τζιαι ότι είναι να γενεί θα γενεί'. Αν είναι να μας σφαγιάσει κάπου στο λιμάνι τζιαι μετά να πουλήσει τα μπόντι παρτς μας, σόου μπι ιτ. Τουλάχιστον εγλίτωσα που το κερτέρι του λεωφορείου.

Τελικά ο τζίντζερ....Χμμμ χμμμ...Ο Ρουμάνος έθελα να πω, ήταν καλό παιδάκι, μάνατζερ στα T.G.I. Friday's....where everyday is a Friday (δαμέ τζι΄ αν γελούμε) τζιαι ήταν πολλά ευγενικός μαζί μας τζιαι αρκετά τσάτι. Ευτυχώς επήρε μας ασφαλές στο Κοινωβούλιο του Καταναλωτισμού...Μάι Μολ Λίμασσολ. Εν ήσhε ψυσhιή. Αχχχχ μπλις!

Επία τζιαι εθκιανέφτηκα μιάμιση ώρα μες το Πάμπλικ με την ησυχία μου, τζιαι το μόνο πράμα που εψούμνισα ήταν ένα βιβλίο που ήθελα να διαβάσω που τζιαιρό αλλά ποτέ εν έπεσε στα σhέρκα μου τζιαι ήταν πολλά φτηνό...'The Little Prince' aka 'Ο Μικρός Πρίγκηπας'. Νομίζω έπρεπε να το είχα θκεβάσει χρόνια πριν, αλλά ποττέ εν έτυχε.

Περιττό να σας πω ότι το εθκέβασα ούλο ον δε γουέι μπακ μιας τζιαι εκαρτερούσα μόνη μου μισή ώρα για να έρτει το 1ο λεωφορείο του γυρισμού. Γενικά οι εντυπώσεις μου σαν πεζή ανήμπορη νεαρή κοπέλα χωρίς αυτοκίνητο για τα ΜΜΜ είναι αξιολύπητα. Έρκουνται όποτε θέλουν τα λεωφορεία, οι στάσεις εν άθλιες, οι λαΐκούρες που παίζουν μες τα λεωφορεία είναι απλά για να κουτουλάς πας τα θιν-γκλέιζντ τζιάμια τους, τζιαι γενικά είναι ένα δράμα το να προσπαθείς να κινείσαι με πάμπλικ-τράνσπορτ.

Παρ' όλα αυτά, μπορώ να πω ότι άρεσε μου που το ετόλμησα να φκω έξω γιατί η μέρα ήταν μέλι τζιαι η θάλασσα απλά το κάτι άλλο. Ούλοι λαλούν μου ότι μόνο άμα μετακομίσω Λευκωσία θα έβρω δουλειά στο χώρο μου. Αλλά εν μπορώ να εγκαταλείψω τη Λεμεσό μου. Μπορεί να εγέμωσε Ρώσους τζιαι Ρουμάνους τζιαι ένας Θεός (Κρίσhνα) ξέρει τι άλλη φυλή, αλλά μόνο τζιαι μόνο που βλέπω την θάλασσα της Λεμεσού (τωρά που εν καθαρή κόμα) εν το κάτι άλλο. Η πιο ωραίες φάσεις προχτές ήταν που επερπατούσα τζιαι εμύριζα τους λεμονανθούς τζιαι τα λουλούδια. Ήταν ούλα σε σλόου-μόσhιον. Πολλά όμορφα. Νεξτ γουίκ, μάλλον θα πιάσω το μπας για Τρόοδος! Να δω τζιαι τι λαλεί τζιπάνω, γιατί ακούω συνέχεια ήντα όμορφα έννι.

Πάντως ΜΜΜ μες την πόλη εν ένα δράμα η κατάσταση....Δ-Ρ-Α-Μ-Α! Εγώ εσπούδασα δράμα, άλλοι το κάμνουν επάγγελμα.

Αλλά όπως τζιαι να' σhει η βόλτα έκαμε με να νιώσω καλύττερα τζιαι να πάρω λιο τα πάνω μου. Αλλόπως έννα το κάμνω πιο συχνά αν συνεχίσει να εν έτσι καλός ο τζιαιρός.

Καλό Σ/Κ ττου έβριουαν.
Απολαύστε την Άνοιξη...Εν τέλια!
(πριν σφύξουν οι ζέστες τζιαι βαωθούμαι ούλλοι μες τα έαρκοντίσhιον)

David Guetta - Titanium ft Sia