The Heels

(Loboutin Sky High-Heels)

Μπορεί να τα ξαναείπαμε αλλά μια συζήτηση που κάμνουμε πολλά το τελευταίο διάστημα με την Ονειρεμένη είναι η 'γυναικο-συζήτηση': υπάρχει τελικά ανεξαρτησία έτσι όπως την ορίζουμε προς το γυναικείο φύλο;

Καλά άτε να μεν σας πιάσω πολλά στα φεμινιστικά πρωί πρωί αλλά σίριουσλι θα μιλήσω με παραδείγματα. Είμαστε 2012. Μένω σε μια οικογένεια 4 ατόμων με θκιο γενέτζιες τζιαι θκιο μαντράχαλους...εεε σόρρυ άντρες τζιαι ούλες τες δουλειές του σπιθκιού περιμένουν τες που τα θηλυκά. Μα εν δυνατόν;

Όκεΐ πες τωρά είμαι άνεργη, εν δουλέφκω τζιαι τανώ μες το σπίτι όσο μπορώ της μάνας μου, αν τζιαι έννα μπορούσα τζιαι καλύτερα, αλλά εν νομίζω να εγγενήθηκα για να ξεσκονίζω τζιαι να σφουγγαρίζω ολιμερίς τζιαι να τρίφκω μπάνια τζιαι τουαλέτες. Εν εν ότι ψηλοπιάνουμαι τζιαι θεωρώ με υπεράνω τούντων δουλειών αλλά γιατί ας πούμε να μεν βάλλει ο αρφός μου ή ο τζύρης μου το σhέρι τους μια φορά να σωρώψουν τα σκουπίθκια ή να πλύνουν κανένα ποτήρι;

Η μάνα μου εν μια μεσήλικη γυναίκα, που δουλέφκει καθηγήτρια τζιαι τα απογεύματα έσhιει τζιαι το Ινστιτούτο Αισθητικής της τζιαι που πάνω she's expected to be a mum, a wife, a cook, a cleaner, a washer, an advisor, a confidant, a peace-maker τζιαι ένα σωρό άλλα. Γιατί δηλαδή εδώκαμε τόσα επιπλέον καθήκοντα στους εαυτούς μας με την "ανεξαρτησία" μας;

Δε θέλω να φταίξω τους άντρες για ότι συμβαίνει στις γυναίκες σήμερα όμως. Εν εμάς που έννα φτάιξω τζιαι την πατριαρχική κοινωνία. Γιατί αν δεν αφήσει μια γυναίκα τον άντρα λάσκα τζιαι να το παίζει πασάς μες το σπίτι, αν τον αφήσει να μεν την εκτιμά τζιαι τζίνα που του δια, φυσικά τζιαι ο άλλος έννα τα πάρει δεδομένα τζιαι μετά που τζιαμέ τζιαι τζι θα αντιδρά αν δεν τα βρίσκει ούλα έτοιμα.

Γενικά τσαντίζει με το γεγονός ότι που τη μια θέλουν σε να δουλέφκεις, που την άλλη να είσαι η καθαρίστρια για τα πάντα μες το σπίτι αλλά τζιαι να μοσχοβολάς ροδοπέταλα τζιαι να δείχνεις τζιαι σα τη Μόνικα Μπελούτσι. Εν γίνετε γιε μου τούντο πράμα, εν απλά αδύνατον!!!

Ισότητα εν υπάρχει αν δεν έρτει που κοινού τζιαι το κακό είναι πως μες την μεγαλόνησο, αλλά τζιαι γενικά σε πολλά σπιτικά (ας μεν λέμε μόνο για τη μεγαλόνησο) στο δυτικό πολιτισμό εν η γυναίκα που τραβά τις παραπάνω ευθύνες μες το σπίτι.

Δε ξέρω κατά πόσο ήταν τζιαι πολλά συνετό να "ανεξαρτοποιηθούμε" γιατί το μόνο που βλέπω είναι ολοένα τζιαι περισσότερες ευθύνες να επιβάλλονται στη σημερινή γυναίκα.

Η έμπνευση τούντου ποστ ήρτε μου εχτές που εσκέφτουμουν τι ηλίθια ανακάλυψη είναι τα τακούνια. Ναι, τα τακούνια. Οι γυναίκες, οι "μοντέρνες" γυναίκες εμάθαν να τα λατρέφκουν, να τα εκθιάζουν τζιαι να τα αγοράζουν σε πολλά διαφορετικά στυλ τζιαι χρώματα. Αλλά το τακούνι για μένα δείχνει την αντικειμενοποίηση του γένους μας. Εχτός του ότι δημιουργεί ΤΑ προβλήματα με την πλάτη μιας γυναίκας, επίσης λέμε ότι τα τακούνια κάμνουν τη γυναίκα να δείχνει πιο κομψή τζιαι σέξυ.

Σκεφτείτε το όμως: μια γυναίκα θα εχρειάζετουν να δείχνει "σέξυ" σε μια μη ανδρο-κρατούμενη κοινωνία; Όχι. Επειδή εν θα υπήρχε ο ανταγωνισμός.

Αλλά δυστυχώς ζούμε όπως ζούμε τζιαι βλέπω ότι τα πράγματα όχι μόνο εν καλυτερέφκουν για τις γυναίκες αλλά ολοένα τζιαι δυσκολέφκουν. Τζιαι τωρά ενώ ήθελα να κάμω μια απόδραση τζιαι πάλε, πρέπει να διπλώσω τα ρούχα, να βάλω το φαΐ να γίνεται, να συγυρίσω το σαλόνι, να συγυρίσω τα δωμάτια, να μαζέψω τα σκουπίδια, να αδειάσω το πλύντήριο, να βάλω άλλο πλυντήριο, να κάμω μπάνιο το Συσέγκιο τζιαι αν προλάβω τζιαι έχω δύναμη να κάτσω να αρθρογραφήσω ή να κάμω κάτι σχετικό με την εξεύρεση εργασίας.

Αυτή είναι η κατάντια. Ευτυχώς όμως εν τα κάμνω τούτα ούλα φορώντας τακούνια γιατί εν τζιαμέ που θα με επιάνναν τα θκιαολούθκια μου. Γι' αυτό εν μου πάει τζιαι η γραφεική δουλειά. Μισώ τα ψιλοτάκουνα. Whoever invented them, hates women's legs!!! Ήθελα να ξερα πως τα εφορούσαν τζιαι οι Λουδοβίκοι μιαν εποχή. Were they THAT crazy?

Τζιαι κάπου δαμέ θα σας αφήκω. Πάω να βάλω '80s μουσική να χορέψω λιο ABBA τζιαι Gloria Gaynor πέρκι μπω στο τσακίρ κέφι καθώς θα διπλώνω ρούχα!

Ατούταλερ α τουτ λε μόντ!




Gillian Hills - Zou Bisou Bisou (1962)