Before Midnight
Το 3ο installment της τριλογίας, το οποίο βγήκε μετά από ακόμα 9 χρόνια, το 2013, κατά την άποψη μου είναι και το πιο ρεαλιστικά δοσμένο και αξιόλογο.
Η ιστορία (για όσους τυγχάνει να μην είδαν καμιά από τις 3 ταινίες) μας μιλά για την τυγχαία συνάντηση ενός άντρα και μιας γυναίκας σ' ένα τρένο κάπου στην Ευρώπη, οι οποίοι καταλήγουν να περάσουν μια βραδυά μιλώντας/αναλύωντας/and falling in love στην Βιέννη.
Ρομαντική η 1η ταινία. Σε αφήνει φυσικά κάπως σύξυλο by the end of it, αλλά σου αφήνει μια όμορφη γλυκιά γεύση. Άλλοστε, όλο και σε σένα ντίαρ αναγνώστη μου, μπορεί να σου έχει τύγχει να γνωρίσεις έναν άγνωστο να μιλάτε με τις ώρες μέχρι να ρθει το ξημέρωμα λες και τον ήξερες όλη σου τη ζωή και μετά να συνεχίσετε και οι δυο τις ζωές σας κανονικά. Δε ξέρω για σένα αναγνώστη μου, αλλά εμένα μου έχει τύγχει!!!
Στη 2η ταινία, ο άντρας, ο οποίος εκτελεί το επάγγελμα του συγγραφέα, ξανασυναντιέται με τη γυναίκα αυτή, αλλά αυτή τη φορά η συνάντηση δεν είναι τυγχαία. Εφόσον αυτός έκανε την τυχαία συνάντηση τους σε βιβλίο, η γυναίκα πηγαίνει να τον δει σε ένα book signing στο Παρίσι. Και εκεί τους βλέπουμε που περνούν και πάλι ατελίωτες ώρες αναλίωντας το κάθε τι άσχετο (και σχετικό) για τις ζωές του μετά από 9 χρόνια, με το ερωτικό συναίσθημα να υποβόσκει.
ΕΚΕΙ κι' αν μας αφήνουν σύξυλους. Δε ξέρουμε τι γίνετε στο τέλος, μιας και μας αφήνει να αιωρούμαστε με το ερωτηματικό...και μετά;;; Μείναν μαζί ή όχι;;; Τι έγινε μετά;; (τα tricks of a good script/book/story is the 'wanting more' pattern).
Στη 3η (και τελευταία) ταινία, ο Richard (όχι ο δικός μου, ένας άλλος) Linklater (director and script-writer of the film), μας δείνει με απολαυστικότατο τρόπο το τέλος αυτής της ιστορίας. Και πάλι φυσικά μέχρι το τέλος της το κοινό αιωρείται κάπου στο κενό με την απορία του τι συνέβηκε μετά που έπεσαν οι τίτλοι του τέλους, αλλά αυτό είναι το ωραίο...η φαντασία του κάθενος. Να βγάλεις την δική σου συνέχεια, τα δικά σου συμπεράσματα.
Στο 'Before Midnight', και πάλι, η υπόθεση διαρκεί κάπου στις 10-13 ώρες time span. Μας δείχνει το ζευγάρι (πλέον) στην τελευταία ημέρα διακοπών τους (σόρρυ for the spoilers guys, I'm trying to make a point), οι οποίοι πάλι αναλύουν ακατάπαυστα το κάθε τι. Αυτή τη φορά το κάθε τι έχει να κάνει με, τι άλλο, τον έρωτα και την αγάπη. Άλλωστε η 3η ταινία, γυρίστηκε και στην Ελλάδα, κάπου στη Πελλοπόνησο, μια χώρα η οποία σφύζει (ή μάλλον έσφυζε - δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει πλέον αυτό στις μέρες μας) από ρομάντζο και μεσογειακό ερωτισμό.
Η ταινία ανατπύσει αρκετά θέματα μέσα από τους πνευματώδες και αληθινούς διαλόγους ενός ζευγαριού που είτε το θέλει είτε όχι έχει μπει στο λούκι.
Γιατί ο έρωτας κάποτε φεύγει και ξεθωριάζει, και εκεί βλέπεις τι μένει...αν μένει η αγάπη. Οι σχέσεις είναι επικοινωνία, σεβασμός, συμβιβασμός (αλλά χωρίς υποδούλωση - παίζει και αυτό το θέμα σε αρκετούς διαλόγους στην ταινία), ειλικρίνεια, αγάπη. Υπήρχαν στιγμές όταν έβλεπα τη ταινία που πραγματικά τη μια ήθελα να χειροκροτήσω τον σεναριογράφο/σκηνοθέτη και από την άλλη ήθελα να μπουνιάρω τους ηθοποιούς.
Κατά τη γνώμη μου, δύσκολα πλέον θα βρω ρομαντική ταινία που θα μου μιλήσει με ειλικρίνεια για το πως είναι τα πράγματα σε μια σχέση. Οι περισσότερες ταινίες ωραιοποιούν καταστάσεις και τις ανθρώπινες σχέσεις με αποτέλεσμα να δημιουργούνται λάθος εντυπώσεις και προσδοκίες. Στο 'Πριν τα Μεσάνυχτα', ο Linklater, σαν μαέστρος, μας δείχνει την σκληρή πραγματικότητα - how things REALLY are in relationships. Nothing sugar-coated.
Μας δείχνει αμέτρητες αμπελοφιλοσοφικές συζητήσεις, μας δείχνει έρωτα, σεξ (αλλά το σεξ που κανείς δε στο δείχνει πίσω από κλειστές πόρτες - το οποίο μιλάς και στη μέση μπορεί και να καυγαδίσεις) μιλά για ανοιχτές συζητήσεις και απαιτήσεις του ενός ατόμου από το άλλο μέσα στη σχέση, το συμβιβασμό της μιας μεριάς, την αγανάκτηση, την προσπάθεια για να κρατηθούν ισσοροποίες.
Η γεύση που μου άφησε, όπως και στις άλλες δυο ταινίες, είναι γλυκόπικρη. Οι σχέσεις είναι περίπλοκες. Ας το παραδεχτούμε! (όποιος πει το αντίθετο, they're lying to us and to themselves)
Είναι αλήθεια. Οι σχέσεις αφορούν το ζευγάρι, και όσοι προσπαθούν να νεκατώσουν συζητήσεις και καταστάσεις είναι παρείσακτοι. Και ένα ζευγάρι περνά στάδια. Και θα μαλώσει. Και θα θυμώσει, θα βρίσει, θα θέλει να τα παρατήσει. Εκεί είναι η δυνάμη, ή μάλλον εκεί είναι που φαίνεται η αγάπη. Εάν υπάρχει πραγματικά. Μένεις και παλεύεις γιατί το θέλεις ή τα παρατάς και φεύγεις.
Καμιά φορά είναι και οι συγκρυρίες και οι ψυχικές/σωματικές αντοχές του κάθε ατόμου. Αλλά σίγουρα αυτό που μας λέει και δεν διστάζει να μας το δείξει και εδώ ο Linklater είναι ότι οι σχέσεις ναι, είναι περίπλοκες...αλλά αξίζουν.
Με αυτό μας αφήνει. Αρκεί να ξέρεις ότι αξίζουν. Και λίγο πολύ, και αυτό είναι θέμα ρίσκου. Το πόσο αγαπάς το άτομο για να δεις την αξία της σχέσης μαζί του ή όχι.
Είναι μια αξιόλογη ρομαντική τριλογία, κατά τη γνώμη μου, την οποία δύσκολα θα βρω στην ιστορία του κινηματογράφου ξανά. Οι διάλογοι σε προκαλούν και σε εξιτάρουν. Σε κάνουν να ταυτιστείς με το πόσο κοντά φτάνουν στα δικά σου λόγια που ίσως να ξεστόμισες σε κάποια φάση κατά τη διάρκεια μιας σχέσης. Η Julie Deply (η οποία ακόμη λάμπει) και ο Ethan Hawk (ο οποίος δυστυχώς γερνά άσχημα, αλλά ευτυχώς κρατά γερά το ρόλο του στην ταινία), είναι αρκετά ωμοί στην ερμηνεία τους, σε σημείο που μπορείς άνετα να πεις 'ωπ, λες και έχω ζήσει αυτά που ζει κι' αυτός στην ταινία'.
Στην τελική μας μένει αυτό: Relationships are hard, and messy, and complicated, and they need work to sustain, and healthy dialogue, and communication in dialogue or sex or in anything really, respect of feelings/privacy/of one's being (among other things), compromise, and above all, love.
Μερικές φορές ακόμα και η αγάπη να μην είναι αρκετή, αλλά δε το πιστεύω πραγματικά αυτό. Όταν αγαπάς, θα αγαπάς αιώνια. Είτε το θες, είτε όχι. Αυτό που ένιωσες/νιώθεις θα υπάρχει παντοτινά. Και όχι με το ανθρώπινο 'πάντα', αλλά με το ψυχικό 'πάντα'.
Συστήνω ακράδαντα την τριλογία αυτή.
Αξίζει να την δείτε.
Ειδικά με ένα άτομο που αγαπάτε.
Αξίζει να την δείτε.
Ειδικά με ένα άτομο που αγαπάτε.
Καλό σ/κ σε όλους.
υ.γ. Μη ξεχνάτε να λέτε 'Σ' αγαπώ'.
Before Midnight OST -
'The best summer of my life'
Θενξ Λου! Εμπηκε στο "του σι" λιστ μου γιατι ετσι ρομαντικούρες αρεσκουν μου!
ReplyDeleteΟυυ τούτην τριλογία θα την λατρέψεις. Εν αρκετά ρεαλίστικ για να σου κρατήσει το ενδιαφέρον. ^_^
DeleteThe pleasure is all mine dear. :) xx
Ε άτε τωρά, με ποιον να δω ρομαντική ταινία?? Σπίτι μόνο κάτι ταινίες με αυτοκίνητα, με εξωγήινους, με πολέμους κτλ θωρούμε...ούφουυυυυ
ReplyDeleteNoooooooooooooooooo. Να κάτσεις κάτω τον hubby σου να τις δείτε. Εν πολλά καλές. Τζιαι I bet even guys can relate to the dialogue. Εν εν Hollywood rom-com φάση. Αξίζει. ;) xx
Deleteπούντην Ουφ?? αν δεν μιλήσει η Ουφ για τα "before..." τότε η συζήτηση εν λειψή!
ReplyDeleteείδα τες τζαι τις 3... επροσγείωσε με απότομα η 3η, επροτιμούσα τες πρώτες 2...
τζαι είσιεν τζαι κάποια πράματα που δεν μου αρέσαν στην 3η
σίουρα όμως έγινε πολλά καλή δουλειά τζαι δεν ξέρω αν εκυκλοφόρησε ποττέ άλλη τριλογία τόσο καλή
γεια σου Neerie :-)
DeleteΕν γι' αυτό που μου άρεσε η 3η. Επειδή εν τούτη η προσγείωση που μετρά. Μακάρι όντως να είσσιε τζι' άλλες τριλογίες σαν τούτη.
DeleteΑγαπώ-αγαπώ-αγαπώ και δεν είμαι των ρομαντικών ταινιών ιδιαίτερα. Είναι καλύτερα κάποιος να δει ξανά τις πρώτες 2 πριν δει την τελευταία.
ReplyDelete@Νέρη-Σαν τι δε σου άρεσε στην τελευταία?
Ναι σίουρα, συμφωνώ. Πρέπει φυσικά να δεις τις αρχικές 2 για να πιάσεις το νόημα το που είσαι τζιαι το τι κάμνεις με την 3η.
Deleteβασικά εν μου άρεσε η ελαφρότητα με την οποία μιλούν για το σεξ και τις σχέσεις... σάννα τζαι η σχέση περιστρέφεται γύρω που το σεξ, εν γι αυτό που μεινίσκουν μαζί (όι μόνο το ζευγάρι αλλά ούλλοι οι χαρακτήρες στην 3η) τζαι στο τέλος ούλλα σάζουν με ένα καλό σεξ
Deleteεγώ έθελα να έσιει πιο βαθύ νόημα, but then again, maybe it's just me
τζι επίσης οι χαρακτήρες των δύο, εν μου αρέσαν πολλά έτσι όπως εξελιχτήκαν, απομυθοποίησα τους στην 3η
μόνο εγώ πιστεύκω ότι ο Ρουβάς (ο Θεοφάνους εν πάσει περιπτώσει) είχε δίκαιο με το:
ReplyDeleteΘέλεις ή δε θέλεις
θα μου πεις απόψε
τα μυστήρια κόψε
φτάνει ως εδώ
έχεις ή δεν έχεις
στην καρδιά σου θέση
ή απλά σ’ αρέσει, το κυνηγητό
Εννοώ, εν απλές οι σχέσεις. Εν εμείς που θέλουμε να τες κάμνουμε πολύπλοκες τες παραπάνω φορές.
Η πρώτη ταινία άρεσε μου πολλά παραπάνω οπυ τη δεύτερη. Η δεύτερη απογοήτευσε με, αλλά είπα θα δω και την τρίτη κάποια στιγμή. Ε, σύντομα μάλλον.
Γενικά, τείνουμε να χανόμαστε τζιαι να τα περιπλέκουμε στις σχέσεις. Ή μάλλον όχι εμείς. Τα συναισθήματα. Το εγώ.
DeleteΗ δεύτερη ήταν όντως κάπως χλιαρή. Στη τρίτη όμως πραγματικά ήταν ρεσιτάλ.
Πελλάρες σιόρ. οι σχέσεις είναι εύκολες. τι εννοείς είναι για τις σχέσεις με ανθρώπους που μιλάς και όχι για τις σχέσεις με iPad?
ReplyDeleteΑαααααααααα εδώ θα συμφωνήσω. Με τον i-Padnteli μου μια χαρά τα πάμε. Εν με τα υπόλοιπα που έχουμε πρόβλημα. :P
DeleteΠολλά ωραία η ανάρτησή σου! Ενστερνίζομαι την άποψή σου ότι τούτα τα τρία έργα δεν έχουν να κάνουν με τα γλυκανάλατα ρομάντζα του holywood. Γι’ αυτό άλλωστε, τελειώνοντας το καθένα, σ’ αφήνει (όπως είπες κι εσύ) σύξυλο. Σε τέθκοιου είδους έργα, πάντα περιμένουμε ένα όμορφο τέλος (νέος αγαπά νέα, παντρεύονται και ζουν για πάντα ευτυχισμένοι). Στην τριλογία αυτή όμως, πάντα μένει κάπως μετέωρη η ιστορία, πράγμα που κάνει τον τηλεθεατή να σκέφτεται και ν’ αναλύει, όχι μόνο την καθεαυτή ταινία, αλλά και το θέμα (τα θέματα μάλλον) που θέλει να προβάλει (έρωτα, αγάπη, κατανόηση, συμβιβασμό κ.ο.κ.)
ReplyDeleteΘανξ Ανώνυμε. Να' σαι καλά που βλέπεις τζιαι εσύ το ίδιο πόιντ οφ βιού μου πας το θέμα 'μη-χολλυγουντιανό-κλισέ-ρομάντζο'.
DeleteΑρέσκει μου τούντο μετέωρο φίλινγκ για να είμαι ειλικρινής γιατί με τον ίδιο τρόπο ο σεναριογράφος δίνει δύναμη τζιαι αξία στην φαντασία του θεατή. Σε αφήνει ελεύθερο να το εκλάβεις τζιαι να συνεχίσεις εσύ ο ίδιος το έργο του. Πραγμά που εν πολλά καλό. Εν σου χαϊδεύει τ' αυτιά (που λέει ο λόγος). Αν μη τι άλλο, σου λέει, κύριος έτσι έχουν τα πράγματα, το και το. Τωρά βγάλε μόνος σου τα συμπεράσματα σου.
Glad u liked the post. :)
τες δύο πρώτες ταινίες είδα τες καμιά δεκαριά φορές τη καθεμιά. τωρά ευτυχώς που εν έχω λεφτά να πάω να αγοράσω καινούργιο box set τζαι με τες τρεις μαζί αλλά μόνο του το midnight εννά το πιάσω σίουρα. αν ξεκινήσω να μιλώ για τούτες τες ταινίες εν θα σταματήσω ως αύριο :-)
ReplyDeleteνα αναφέρω μόνο πως στη δεύτερη τζαι τη τρίτη ταινία το σενάριο γράφτηκε μαζί με τους ηθοποιούς οι οποίοι έβαλαν τζαι δικά τους στοιχεία στες ταινίες. μάλλον γι αυτό εν τζαι τόσο αληθινές.
Πολλά καλό σημείο τούτο που ανάφερες ότι εκάτσαν τζιαι οι ηθοποιοί στη συγγραφή του σεναρίου. Αν μη τι άλλο βάλουν τζιαι οι ίδιοι το δικό τους στίγμα στους διαλόγους γι' αυτό εν τζιαι πιο αξιόπιστοι τζιαι έγκυροι οι διαλόγοι. Ισχύουν τα γέριμα. Εν πραγματικά τζίνα που γίνουνται. Να μεν σου πω ότι πιστέφκω μες το improvisation τους εφκάλαν τζιαι θκιαμάντια. :)
Deleteεσιει τζιαιρο που θελω να δω τουντην τριλογια που περιεργεια για τα σχολια που ακουω τζιε το κοινο που εχουν. αλλα ποτε θα εβρω ωρα δεν ξερω!
ReplyDeleteτουτος τζιε ο kevin bacon ισως οι πιο κακογερασμενοι!
Να τις δεις, να τις δεις, να τις δεις!!! Εν πολλά καλές.
DeleteΤα Xmas αν έσhιεις αθκιάσει να τις βάλεις στόχο.
Τζιαι περιμένω ριβιού, α!
Μα είμαι η μόνη που της αρέσκει ακόμα ο Kevin Bacon????
Ο Ethan Hawke πραγματικά γερνά άσhιημα όμως.
Το λοιπόν πάρε πίσω το "γερνά άσχημα" για τον Ethan μου να μεν σκοτωθούμε!
ReplyDeleteEίδα την εψές τζιαι παρόλο που μου άρεσε ο ρεαλισμός, σε κάποιες φάσεις ήταν υπερβολικά ρεαλιστική η σχέση τους, στο τέλος εκακοφάνηκε μου. Αμα ξεφτίζουν οι σχέσεις τζιαι στες ταινίες χέσε μέσα..
Αχαχαχαχααχαχ μα αφου εν αλήθκεια σιόρ;;; Να πω ψέματα;;;; Εν σάν ετράβησε η βούκα του που μέσα. Εν ξέρω τι συμβαίνει μαζί του.
DeleteΠροσωπικά όμως εμένα άρεσε μου που το ετράβησε ως τζιαμέ που το ετράβησε ο σκηνοθέτης. Έκαμε τους να έχουν Πελλοπονησιακό πόλεμο, όνομα τζιαι πράμα.
Άραγε σου να μείναν τελικά μαζί; Επίασσιν πίσω στο Σικάγο;;; Τι να κάμουσσιν; Τωρά που έφυε τζιαι η Πρασινάδα, εν έσσιει τίποτε το Σικάγο να δεις.