Let Bygones be Bygones

Ho! Ho! Holy crap! Fellow blogospherians!

Αυτό είναι ένα πόστ το όποιο σας γράφεται από το Christmas Fair Limassol! Όσοι δε το μάθετε ακόμα, φέτος η Λού που όλοι αγαπήσατε και λατρέψατε εβαρεθήκετε ν'ακούτε τις πελλάρες της θα αφήκει τα κοκκαλάκια της αλά Χριστουγεννιάτικο τρόπο.

Δε παραπονιούμαι, no με καμία δύναμη. Όσο τζιαι να δουλέφκω, με κρύαδα, με ήλιο, με βροσςhιές δε με κόφτει. In case θέμας που θα καταστραφεί ο κόσμος τη Παρασκευή σκοπέφκω να το κάμω τραγουδώντας τζιαι χορέφκοντας ( με φανταστείτε χορό του Ζαλόγκου τζιαι πελλάρες αλλά με Michael Buble, Brenda Lee τζιαι Nat King Cole).

Το πιο σημαντικό όμως για μένα εν εν ότι θα δουλέφκω, είναι ότι στην τελική ήβρα την αγάπη. Στα πρόσωπα της οικογένειας μου, στα πρόσωπα των φίλων μου, στα πρόσωπα στη δουλεία μου που με υποδέχονται με χαμόγελο, τζιαι αποδέχονται με just the way I am.

Απολογισμός εαυτού: πελλή, σπαστική, φωνακλού, χαμογελαστή, movie whore, loner, μέσα μέσα με δόσεις εξυπνάδας αναμειγμένες με λίες blonde moments, αθεράπευτα κυνικά ρομαντική, με έντονες ποιητικές τζιαι λογοτεχνικές εξάρσεις.

Αυτή είμαι ως επί το πλείστον. ΄Καλά όι μόνο αυτά, το ομολογώ, αλλά δε θα μπορούσα να είμαι τόσο αχάριστη όταν έχω δίπλα μου άτομα που μου φωνάζουν ακόμα τζιαι μες το μαύρο σκοτάδι (στη κυριολεξία όμως) πόσο μ' αγαπούν. Φέτος τα Χριστούγεννα εν είδα τη λατρεμένη μου μάδερ Ίνγκλαντ αλλά η καρδία μου είναι γεμάτη!

"Ευημερία δεν είναι να έχεις αυτό που θέλεις αλλά να θέλεις αυτό που έχεις."

Γεμώστε με αγάπη πίπολ! Xmas is here...ή το τέλος του κόσμου, έννα δείξει μούαχαχαχαχα.

Τσίαρς φορ νάου.

Μα ακούστε τον, εν εν υπέροχη

η φωνή του; Σαν βελούδο!!!