End of an Era - Lucrezia's version



Εν πολλά μεγάλη ειρωνία. Γιατί εθκιέβαζα τις προάλλες το ποστ της Tinkerbell τζιαι εσκέφτουμουν how she might be feeling like. Προχτές εκατάλαβα ακριβώς πως νιώθει...

Μια δική μου φίλη, από τις κολλητές μου, ένα που τα πλέον πιο σημαντικά και κύρια άτομα της ζωής μου, επήρε την μεγάλη απόφαση να ξενιτευτεί. Οι λόγοι; Οικονομικοί. Όπως ακούμε κάθε μέρα για τον ένα τζιαι τον άλλον που φεύκουν για τα ξένα... Έτσι ένας που τούτους, τώρα θα είναι τζιαι μια δική μου φίλη.

Μου το ανακοίνωσε λίγο πριν ν' ανοίξει η τελευταία παράσταση μας προχτές στο θέατρο...Τζιαι για καθόλη τη διάρκεια έκαμνα τα ούλα μηχανικά. Λες τζιαι εφκήκα που το σώμα μου τζιαι αιωρούμουν κάπου στο κενό. 


Εκάθουμουν τζιαι εκοίταζα τον πίνακα που έχουμε του Τσάρλι Τσάπλιν. Τζιαι ήταν λες τζιαι εν ήμουν εγώ. Λες τζιαι ένιωθα ότι κάποιος έκοφκε ένα κομμάτι που το σώμα μου. Μόνο που τζίντο κομμάτι, εν ήταν ούτε το πόι μου, ούτε το σhέρι μου. Αλλά η καρδία μου.

Λαλεί τζιαι η Tinkerbell, τίποτε εν θαν το ίδιο όπως πριν. Η παρέα διασπάζεται.. νιώθεις σάννα τζιαι τελειώνει μια εποχή. Τζιαι ούλα μοιάζουν αστεία τζιαι εξωπραγματικά. 

Απλά σήμερα θέλω να πω πόσο πολλά ευγνώμων ήμουν τζιαι είμαι, τζιαι θα είμαι, που έτυχε να έρτει στο διάβα μου έναν τόσο ευγενικό τζιαι καλοσυνάτο πλάσμα. Τούτη η φίλη μου, εσήκωσε με την ώρα που έπεφτα κάτω πριν κάτι μήνες, μετά το χωρισμό μου. Εσκούπισε μου τα δάκρυα μου τζιαι έκαμε με να γελάσω τζιαι να χαμογελάσω χιλιάδες φορές. Αλλά πάνω απ' όλα έκαμε με να πιστέψω ότι μπορώ να ξαναγαπήσω.. ότι έχω το δικαίωμα να ξαναγαπήσω εγώ η ίδια, πάνω απ' όλα τον ίδιο μου τον εαυτό.

Στη σκέψη τζιαι μόνο ότι σε μερικούς μήνες εν θα εν δαμέ για να την αγκαλιάσω ή να συρτώ πας τον καναπέ την για τον ευδομαδιαίο καφέ τζιαι το τσίτι-τσατ μας, μου είναι αδιανόητο. Αλλά μου είναι εξίσου αδιανόητο να βλέπω έναν τόσο δωτικό άνθρωπο να μιζεριάζει στην ιδέα οικονομικής εξαχρείωσης του. 

Οι άνθρωποι, πιστεύω, δεν είμαστε δέντρα. Ποτέ μου δεν είδα τον εαυτό μου σαν δέντρο με ρίζες. Ίσως επειδή τις ρίζες μου τις ένιωθα σε άλλη χώρα. Αλλά πιστεύω ότι ο άνθρωπος πρέπει να είναι πουλί. Να ταξιδεύει, να βλέπει, να μαθαίνει. Τζιαι γι' αυτό, ένα κομμάτι μου όι μόνο κατανοεί απόλυτα τούντη μετοίκηση, αλλά τζιαι την υποστηρίζει απόλυτα. 

Τελικά, η οικονομική κρίση, ούκ έρχεται μόνη της...

Όποιος άνθρωπος εν πραγματικά δικός σου, θα βρίσκεται πάντοτε μαζί σου...ακόμα τζιαι στο πιο απομακρυσμένο μέρος της γης...





Il Divo - Unchained Melody

Comments

  1. ναι its so sad when your friends move to another country..
    ντάξει σήμερα εν πιο εύκολο να επικοινωνείς με κόσμο που εν μακρυά και εν πιο εύκολο να πάεις να τους δείς..
    σίγουρα αλλάσουν οι καταστάσεις αλλά η φιλία μένει η ιδία.
    You can have your weekly coffee via skype! ανοίεις την οθόνη του laptop και εν σαννά και εν δίπλα σου..ok it might not be the same αλλά its something!

    ReplyDelete
  2. @Rania: Indeed. Distance warms the hearts when the feelings are real.

    Hope ur enjoying London! :)

    Πολλά φιλάκια. xxxx

    ReplyDelete
  3. Η κολλητή μου και ένα από τα άτομα που με καταλαβαίνουν, με νιώθουν τζαι αγαπούν όσο λίγοι ξενιτεύτηκε πριν από τέσσερα περίπου χρόνια. μου βαρυφάνηκε πάρα πολλά, είναι στιγμές που μου λείπει πολλά.
    πιστεύκω όμως πως παρόλες τις αλλαγές που φέρνει ο χρόνος και η απόσταση αναπόφευκτα το τι νιώθουμε η μια για την άλλη δεν άλλαξε. απλά επειδή βαρκούμαστε να μπαίνουμε στο skype κάμνω εγώ πλούσια τη Cyta τζείνη τη δική της εταιρεία.

    ReplyDelete
  4. Ξεκινήσαμε και εδώ κάτω... η απόσταση δεν μπορεί να διαλύσει μια ουσιαστική φιλία

    ReplyDelete
  5. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  6. fevgei to swma baby m, i kardia m tha nai mazi sas no matter what eksalou DEN GLYTWNWTE etsi efkola apo mena! alla s euxaristw einai oti pio omorfo exei grapsei kapoios gia mena! s agapw poly poly xxx <3

    ReplyDelete
  7. "Όποιος άνθρωπος εν πραγματικά δικός σου, θα βρίσκεται πάντοτε μαζί σου...ακόμα τζιαι στο πιο απομακρυσμένο μέρος της γης.."

    That's true sweetie, even though sometimes it feels good to know they're somewhere near by.

    But if we're really lucky, they're just a plane ride away xx

    ReplyDelete
  8. @Μάνα: Εν δύσκολο αλλά μόλις μου απόδειξες ότι όπου υπάρχει θέληση τζι' αγάπη υπάρχει τζιαι τρόπος να κρατηθεί μια σχέση (είτε φιλική είτε άλλου τύπου). :)xxxx

    @Ina: Ναι Ina μου, έσhιεις απόλυτο δίκαιο σε τούτο. Άμαν εν δυνατή η φιλία όσα μίλια τζι' αν μπουν ανάμεσα σε δυο ανθρώπους, τίποτε εν ξεθωριάζει!!! xxxx

    @Ella: Είσαι πλέον ένα που τα πιο όμορφα τζιαι σημαντικότερα κομμάτια στην ζωή μου. Εν θα μπορούσα να την φανταστώ any other way. Τζιαι μιας τζιαι έκαμες τζι' εσύ μπλογκ, welcome to our little blogosphere! Κάτσε να πιούμε έναν καφέ, που λέμε. Να τον πίνουμε τζιαι μπλογκερικά τωρά. Αγαπώ σε πολλά Έλλα μου. Always and forever. :) <3 xxxx <3

    @Tinkerbell: Just a plane right away. Thank God that nowadays we can do that. Not afford to, but there is the possibility so, thank God for that.

    Take care my love. :) xxxx

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Blackface / Brownface

Σάκος του Μποξ

Μπούκσταγκραμ