Όμορφη δεν είναι η ζωή, Κατερίνα;
Θυμούμαι ότι όταν ήμουν μιτσιά εκάθουμουν τζιαι έβλεπα οτιδήποτε ελληνική ταινία υπήρχε στη τηλεόραση. Οι αγαπημένες μου ήταν με τον Κωνσταντάρα, την Αλίκη τζιαι τη Τζένη...
Μια ταινία που θυμούμαι να μου έκαμε χαρακτηριστικά εντύπωση για το θλιμμένο τόνο της τζιαι την ρομαντική μελαγχολία της ήταν "Τα Κόκκινα Φανάρια".
Πρόσφατα έπιασε με μια μανία να κάθουμαι να βλέπω ελληνικές ταινίες στον "δικό-σου-σωλήνα" aka You-Tube τζιαι έτυχε τζιαι έπεσα πάνω στα Ρεντ Λάντερνς, όπως με επληροφόρησε τζιαι το www.imdb.com πως λέγετε στα ίνγλισh.
Τούντην ακριβώς την μελαγχολία τζιαι την υποβόσκια αδικία που προσφέρει τόσο απλόχερα μερικές φορές η ζωή, την βρήκα τζιαι δαπάνω.
Φέτη στο αρχαίο θεατράκι μας ανεβάζουμε Πέρσες...δύσκολο θέμα. Μέσα στο πόνο τζιαι το σπαραγμό. Στην κυριολεξία.
Πριν 2-3 ευδομάδες μας επισκευτόταν ένας προφέσορας εξ Βέλγιου με την γυναίκα του η οποία είναι ειδικευμένη πάνω στην ψυχολογία τζιαι την φιλοσοφία όσων αφορά τα Chakra. Τι εστί Chakra; Θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως...ή μάλλον θα αφήκω το Γουικιπίντια να το κάμει.
Τέσπα για να μεν τα πολυλογώ, όταν εγίνηκε η φάση με τον μενσιέ-μίστερ-μπλε-μάτια, έπιασε με παραμάσκαλα η Τζίνα, η βελγίδα γυναίκα του προφεσόρου που μοιάζει τζιαι με άγγελο (ξανθιά, γαλανά μάτια σαν τα νερά του Αιγαίου τζιαι πάντα ντυμένη στα άσπρα λινά), τζιαι είπε μου έλα μετά το φαΐ να μιλήσουμε τα δυο μας στη πισίνα.
Σόου επία...τζιαι τζιαμέ ήρτε ένας χείμαρος από συναισθήματα τζιαι καλά κρυμμένα μυστικά...όι ακριβώς μυστικά, αλλά φόβοι, ανυσηχίες τζιαι πολύς πολύς πόνος. Τζίνο το βράδυ εκατάλαβα ακριβώς τι κάμνω λάθος σε ούλη τη ζωή μου όσον αφορά τους άλλους τζιαι ειδικά τους άντρες....τον παπά μου πρώτον και κατά κόρον τζιαι ύστερα τον πρώην...γενικά έκαμε με να δω τζιαι να καταλάβω πολλά μέσα που τη σιωπή μόστλι, αλλά τζιαι μέσα που έναν μακροχρόνιο θυμό που μου είπε ότι μόνο έαν αποδεσμεύσω τον εαυτό μου που το θυμό που έχω θα μπορέσω να συνεχίσω.
Γενικά οι πρόβες μας εγινήκασσιν πιο εντατικές, τζιαι τούτο εν μου αφήνει τζιαι πολύ ελεύθερο χρόνο. Έτω σήμερα το πρωί εκατάφερα να ξεκλέψω λίη ώρα (αν τζιαι κανονικά θα έπρεπε να μελετώ τις ατάκες μου αλλά ένιχου).
Ένα που τα πιο ευτυχές πράγματα δαπάνω είναι ότι τα μπλε-μάτια αρέσκει του το ψάρεμα τζιαι όποτε θα πάει να ψαρέψει προς Ακάμα ή Λάρα μεριά πέρνει με τζιαι εμένα για κολύμπι. Είναι Θεσπέσια η Κύπρος! Σοβαρά. Τζιαι δέτε αποδείξεις:
Ας πούμε, αντιστάθου το τούτο! Εν κάτι τέτθκοια που βλέπω τζιαι όσο τζι' αν νιώθω ότι με νευριάζει η νήσος ώρες ώρες, κάμνει με τζιαι λιώνω με έτσι ομορφκιά.
Την προηγούμεν η εφτομάδα δε, εγνώρισα τζιαι μια που τις αγαπημένες μου ηθοποιούς στη Κύπρο...Ιωάννα Καμμένου-Σιαφκάλη. Εν η πρώην-γυναίκα του σκηνοθέτη μας. Αααα ναι εν σας το είπα ότι ο σκηνοθέτης μας εν ο Νίκος Σιαφκάλης που εδιέτελεσε ιδρυτικό τζιαι πολλά σημαντικό ρόλο στο Θερινό Ινστιτούτο Θεατρό/Διεθνές Ινστιτούτο Θεατρού τζιαι ήταν που τους πρώτους Κύπριους ηθοποιούς/σκηνοθέτες που εσπούδασε στην Αγγλία θέατρο τζιαι εδούλεψε τζιαι στο Ealing Studios (ένα που τα πιο μεγάλα τζιαι γνωστά κινηματογραφικά στούντιος στον κόσμο) alongside Alec Guinness.
Τέσπα, λόνγκ στόρυ σhόρτ, έχω πολλές σχέσεις με την συγκεκριμένη οικογένεια, μιας τζιαι έρκουμαι κατά καιρούς τζιαι συνεργάζουμαι αρκετά με τον κ. Σιαφκάλη τα τελευταία χρόνια. Τζιαι τωρά που εγνώρισα τζιαι την κ. Καμμένου, εχάρηκα πολλά που τυγχαίνει να συνανστρέφουμαι έτσι ανθρώπους.
Προχτές επίαμε να δούμε τζιαι τους 'Βάτραχους' του Ευριπίδη που τον Θεατρικό Θίασο της Μαγδαλένας Ζήρα. Πολλά καλή η προσπάθεια της ανερχόμενης τούτης σκηνοθέτιδας, αν τζιαι υπήρχαν αρκετά αναχρονιστικά στοιχεία που λίγοι νομίζω θα επιάσασιν. Όπως π.χ. το κλεμμένο κομματάκι του ταγκό που το ετσουρέψαν που την ταινία "Η Μάσκα του Ζορό". Τη σκηνή που σας λέω μπορείτε να την δείτε δαμέ τζιαι λιώσετε ελεύθερα (τούτο απευθείνετε προς τις κυρίες περισσότερο).
Τα πράγματα προς το παρών κυλούν ομαλά...με κάτι μικρά σκαμπανεβάσματα χίαρ εντ δέαρ....Η παράσταση πλησιάζει. Είναι σε δυο βδομάδες τζιαι απ' όσο μου λέει τζιαι ο σκηνοθέτης πιέννω τα αρκετά ικανοποιητικά. Ελπίζω να συνεχίσω έτσι γιατί πραγματικά θέλω να βγει ένα καλό αποτέλεσμα. Καρτεράτε νέα μου για το πότε τζιαι που θα γινούν οι παραστάσεις μας.
Τζιαι αν τζιαι ούλα πιέννουν οκέι...υποβόσκει μια ρομαντική μελαγχολία...ένας βουβός θρήνος...γενικά τα άτομα δαπάνω διεκατέχονται τζιαι που μια μορφή τρέλλας...τελικά όλοι οι καλλιτέχνες με τον έναν ή τον άλλον τρόπο παρα-φρονούν προσπαθώντας να εκφραστούν μέσω της τέχνης - οποιαδήποτε τζι' αν εν τούτη.
Αλλά όπως λέει τζιαι στα 'Κόκκινα Φανάρια'....όμορφη δεν είναι η ζωή;
Με τα καλά της τζιαι τα κακά της. Τζι' αν καμιά φορά γίνεται αφόρητος ο πόνος, πρέπει να βρίσκουμε κάπου/σε κάτι/σε κάποιον την ελπίδα ότι αύριο ξημερώνει μια καινούργια μέρα!
Εύχουμαι σας ούλους μιαν καλή εφτομάδα (αν τζιαι ξέρω ότι εν καμίνι στις πόλεις, εμείς δαπάνω εν πέρνουμε χαπάρι), με όχι τόσο πολύ στρες τζιαι άγχος...να θυμάστε να αγαπάτε πολλά τζιαι να το λέτε...Τζιαι πάντα με χαμόγελο.
Θα τα πούμε (ελπίζω) λίαν συντόμως.
Χαβ έι φάμπιουλους γουίκ έβριουαν!
Τα Κόκκινα Φανάρια - Σταύρος Ξαρχάκος
Κατατοπιστηκότατο το ποστ σου για τις εξελιξεις των ημερων! Καλή συνέχεια Λου τζαι χαιρομαι που περνάς καλά παρα τα σκαμπανευάσματα, που εν φυσιολογικά αλλωστε. χχχχχ
ReplyDeleteκαλά να περνάς... :)
ReplyDelete@Πρασινάδα: Χαχαχα εεε προσπαθώ έστω τζιαι λιο να σας βάλω μες το κλίμα του τι γίνετε δαπάνω. Ευχαριστώ Πρασινάδα μου. Να' σαι τζιαι εσύ πάντα καλά. :) xxxx <3
ReplyDelete@Nonis:Θανξ Νόνη μου. Προσπαθώ, παρά τα μικρο-εμπόδια, απλά σκέφτομαι ότι κι' αυτό μια εμπειρία είναι. :)
Xerome pu pernas orea agp m kai anakaliptis pramata gia ton eafto su ! Pragmati ine panemorfa eki pu ise k na to ekmetalleftis :) xx can't wait to see you !
ReplyDelete