Camera, Lights and....Action!

H πρώτη μέρα στο Αρχαίο Ελληνικό Δράμα κορς επέρασε. Η μέρα εχτές εξεκίνησε με καμπόση καθυστέρηση μιας τζιαι οι περισσότεροι συμμετάσχοντες εν ήταν όσο προνοητικοί όσο ήμουν εγώ τζιαι ο Οιδίποδας* που ήρταμε που την προηγούμενη νύχτα.

*Ο Οιδίποδας εν η φιλενάς που με συντροφεύει σε τούντο σεμινάριο, με την οποία πριν 3 χρόνια εξαναήμασταν μαζί σε τούντο σάμμερ κορς τζιαι ανεβάσαμε τον ‘Οιδίπου Τύραννο’.

Γενικά η μέρα εξεκίνησε με σhοκαριστικά (για μένα) νέα: με ονομάτησε ο σκηνοθέτης να παίξω την Βασίλισσα στους Πέρσες του Αισχύλου τζιαι περιττό να σας πω το πόσο το τρέμω. Πρώτον επειδή που πάντα μου είχα στέιτζ φράιτ.

Υποσημείωση: Μπορεί να ασχολούμαι με το θέατρο, αλλά πάντα μου ασχολούμουν που την τεχνική του σκοπιά γιατί απλά ήξερα πάντα ότι το σανίδι εν ήταν για μένα τζιαι επειδή ένιωθα ότι ήμουν καλύτερη πας τα τεχνικά μιας παράστασης.

Δεύτερον η δεύσμευση του να παίξω ένα τόσο σημαντικό ρόλο προϋποθέτει πολλές ώρες, κομίτμεντ, αφοσίωση, αρκετά γερά νεύρα, γιατί όποιος νομίζει ότι το θέατρο εν απλά παιχνικάδακι, τζιαι ειδικά όταν μιλούμε για αρχαίο ελληνικό δράμα , τότε είναι γελασμένος.

Τρίτον (είδετε που ετρίτωσε το κακό;), το ότι ανάλαβα να υποδυθώ τούτο ρόλο, καλά το ανάλαβα εν λάθος λέξη γιατί εν το εθκιάλεξα εγώ απλά εδώκαν μου τον το ρόλο με το έτσι θέλω, σημαίνει ότι παίζει να μείνω περισσότερο απ’ όσο ενόμιζα στη Δρούσια. 

Που τις 3 ευδομάδες, τελικά θα μείνω 5, τζιαι ειδικά τις τελευταίες δυο βδομάδες θα είμαι εγώ τζιαι ο υπόλοιπος θίασος (που εν ούλοι άντρες έφ-γουάι-άι) τζιαι το θεατρικό θα το ανεβάσουμε στις αρχές του Αυγούστου τζιαι σε 3 διαφορετικές βραδυές μάλλον.

Περιττό να σας πω ότι είσαστε ούλοι καλεσμένοι, τζιαι θα πω εγκαίρως τα γουέν-γουέαρ-εντ-χάου. Αλλά με τη προϋπόθεση ότι αν πείτε τζιαι έρτετε θα με κάμετε τσίαρ πέρκι πάρω τζιαι εγώ λιο τα πάνω μου γιατί as of now είμαι πολλά αγχωμένη για το αν θα τα καταφέρω.

Καταραμένη αυτο-αμφισβήτηση. Εν θέλω να σκέφτομαι αρνητικά μιας τζιαι το τελευταίο διάστημα επροσπάθησα πάρα πολλά να αποβάλλω κάθε αρνητική ενέργεια, αλλά τούτος ο καινούργιος αυτο-δημιούργητος φόβος πρέπει να φύει που πάνω μου. 

Πρώτον γιατί νιώθω υπερβολικά υποχρεωμένη για την τιμή που μου κάμνουν να παίξω έτσι ρόλο τζιαι δεύτερον για να μεν απογοητεύσω.

Θα βάλω τα δυνατά μου, υπόσχουμαι σας το. Πέραν  των ψυχωτικών/θεατρικών νέων μου, δαμέ στο χοτέλ εν πολλά ωραία, το κλίμα εν σαν το μέλι, ούτε πολλά ζέστη, ούτε πολλή κρυάδα, τζιαι έσhιει τζιαι πισίνα στην οποία εννοείται ότι κάμνω βουθκιά κάθε μέρα.

Ελπίζω ούλα να κυλήσουν ομαλά. Ααα ναι, ήβρα νετ τελικά...αλλά μόνο στο λόμπι. Εεε ας εν τζιαι τούτο, έννε;

Χαβ έι νάις μανθ έβριμποντι!!! J

The Wanted - Chasing the Sun