IL Non-Conformista

Το λοιπόν, τζιαι είμαι πολλά θυμωμένη σήμερα. Άρκεψε άσhιμα η Τρίτη. Τζιαμέ που έσhιεις κάτι προγραμματισμένο έρκεται ένας κανόνας, ένα σύστημα να σου τα ακυρώσει. Γιατί; Γιατί απλά έτσι τους εκάβλωσε εκάπνησε!

Είπα το ξανά νομίζω. Έσhιει το τελευταίο ανάμισι χρόνο που είμαι πίσω στη μεγαλόνησο τζιαι που την ώρα που επάτησα το πόι μου δαμέ που συμβιβάζουμε. Ειδικά που πέρσι το καλοτζαίρι, τι στην επαγγελματική πτυχή της ζωής μου, τι στην προσωπική ΝΤΑΝΓΚ! πάντα πέφτω πας τον τοίχο εν ονόματι ‘ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ’.

Ε όι εν μπορώ, εν αντέχω άλλο. Εν εν ότι θέλω να ξεκόψω, τζιαι για κάποιο λόγο δε το κάμνω. Εν επειδή εσυνδέθηκα τζιαι ακόμα εν ήβρα τζίντο άλλο σμολ γουίντοου οφ οπορτούνιτι να αποδράσω. Είμαι σίουρη όμως ότι με την πρώτη ευκαιρία για κάτι καινούργιο τζιαι ενδιαφέρον έννα πετάσω τζιαι δε θα ξανακοιτάξω πίσω.

Ένιγουεϊς, ξεφεύγω, πάλε. Εβαρέθηκα το σύστημα. Να πρέπει να κρώνουμε στο πρόγραμμα τζιαι το σύστημα του κάθενου. Στερούμαι υπερβολικά το companionship λόγω του ότι ‘όι εν μπορείς να το κάμεις, όι εν εν σωστό, εεε μα αφού έτσι εν οι κανόνες’ τζιαι πάει λέγοντας.

Βλέπω ήντα που γίνετε τις τελευταίες ημέρες στο Λόντον τάουν τζιαι που τη μια καταλάβω το κόσμο που ξεσηκώνεται τζιαι κάμνει τα ούλα όπως το μπριάμ λαχανικών στο Τότεναμ...που την άλλη σκέφτουμε...έτω τζιαι εδιαλύσαν τα ούλα....ήντα που έννα καταλάβουν. Μισώ όμως να νομίζεις ότι έσhιεις κάτι χειροπιαστό τζιαι στο τέλος να το βλέπεις να φεύφκει σαν την άμμο που τη χούφτα σου. Τζιαι το γουόρστ οφ ολ να μεν βρίσκεις κατανόηση που πουθενά. Να μεν ακούεις άλλους να τους πνίει το δίκαιο για το τι κάμνουν τα «μεγάλα κεφάλια» (μάι αςς) τζιαι απλά να λαλουν ‘σκάσε έννα περάσουμε’.

Όταν ήρτα πίσω στη μεγαλόνησο ελαλούσαν μου κάποτε τα μπιγκ-μπόσις σε μια δουλειά που είχα στην κάπιταλ ότι το μότο του σύγχρονου κυπραίου που θα πρέπει να υιοθετήσω εν τούτο...’ΣΚΑΣΕ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ’....Όι εν το δέχουμαι, still. Γι αυτό έχω τζιαι τόσα σκαμπανεβάσματα με τους κυπραίους που αναγιωθήκαν δαμέσα. Εν αποδέχομαι, εν συμβαδίζω με το σύστημα. Σε οποιονδήποτε τομέα. Οι κανόνες εδημιουργηθήκαν όι για να σπάζονται αλλά για να σε κρατούν αλυσοδεμμένο τζιαι καταπιεσμένο. Γι αυτό τζιαι να μου προσφέραν τζίντη δουλειά στο ΡΙΚ εν θα την έπιανα πιλέ μου.

Να χέσω τζιαι τις πρόνιες, τζιαι τους παχουλούς μισθούς τζιαι τα πέντε αυτοκίνητα που έννα μου εξασφαλίσει τζιαι τα ταξίθκια στις Ευρώπες τζιαι τις Αμερικές. Αν είναι για να είμαι σκλάβος μιας ζωή του συστήματος τζιαι να μου λαλούν ‘γύρισε να σε μπιιιιιιιπ’ όποτε τους κάμνει κέφι νόου, μερσί δε θα πάρω. Καλύτερα στον ιδιωτικό τομέα με τον συνεχή φόβο απόλυσης αλλά με τις ελευθερίες που μπορώ να βολέψω, παρά να υποκλιθώ σε τούντο τερατούργημα που ανακάλυψε ο άνθρωπος για να κρατά κάποιους δεμένους ονομάζοντας το ‘κανόνας’.

Δεν ακολουθώ κανόνες. Δεν θέλω να είμαι είμαι δέσμια σε προγραμματισμό δεύτερων ή τρίτων. Τουτή εν η ζωή μου. Τζιαι επειδή μια φορά τη ζω τη γέριμη, οι κανόνες που αποφασίζω να ακολουθήσω εν δική μου προσωπική απόφαση. Ούτε του αφεντικού μου, ούτε της μάδερ ντίαρεστ, ούτε κανενού άλλου.

Τζιαι εξοργίζει με που βλέπω το πιο πάνω μότο να εξαπλώνεται παντού, σε όλα τα κοινωνικά στρώματα, ανάλογα, τζιαι απλά να βλέπεις ντόπιους, ξένους και τα λοιπά να σhίφκουν στις βουλές των ‘κανόνων’....Γιατί έτσι πρέπει έννε?

“Are you gonna bark all day little doggy?” – YES I AM!


System of a Down - Fuck the System!!!