-

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Η Καρδιά ενος Ποντικού

-
Image
Η σημερινή μας ιστορία, είναι από το ελληνικό λογοτεχνικό βιβλίο το οποίο διδάσκετε στην ΣΤ' Δημοτικού στην Ελλάδα (δεν ξέρω αν κρατούν και το ίδιο εδώ μέσα). Βρήκα που λέτε μια χαριτωμένη ιστορία γραμμένη από τον Ρόαλντ Νταλ. Ελπίζω να σας αρέσει...                      ********************************************************* Η καρδιά ενός ποντικού   Τις μάγισσες σήμερα δεν τις ξεχωρίζεις. Είναι συνηθισμένες γυναίκες, γι' αυτό και μπορούν να κυκλοφορούν απαρατήρητες ανάμεσά μας. Σκοπός τους είναι να απαλλαγούν από τα παιδιά. Έτσι, λοιπόν, μεταμόρφωσαν σε ποντίκι το μικρό πρωταγωνιστή του μυθιστορήματος, που από λάθος παρακολούθησε ένα συνέδριό τους. Ο ήρωάς μας, ωστόσο, δεν έμεινε με δεμένα τα χέρια. Με τη βοήθεια της γιαγιάς του και της φόρμουλας 86 - Ποντικοκατασκευή Αργής Δράσης, καταδίωξε και εξολόθρευσε τις κακές μάγισσες. Ήταν υπέροχα που ξαναβρεθήκαμε πάλι στη Νορβηγία, στο όμορφο παλιό σπίτι τη...
Read more

Σάκος του Μποξ

-
Image
Κάποτε επέτρεπα στους ανθρώπους να μου συμπεριφέρονται πολλά άσσιημα. Θέλεις οι ανασφάλειες μου, το τοξικό περιβάλλον στο οποίο εμεγάλωνα που με έκαμναν ούλλοι που γυρώ μπούλινγκ. Στην τελική είχα πείσει τον εαυτό μου, ότι μόνο τόσα μου αξίζουν. Επέτρεπα σε άτομα να με γράφουν όποτε τους καπνίσει, να μπαινοφκένουν μες τη ζωή μου όποτε τους καπνίσει, να μου μιλούν όπως του καπνίσει. Γενικά να κάμνουν ότι τους καπνίσει. Τζι' εγώ απλά ανέχουμουν.  Επήρε μου καμπόσα χρόνια, τζιαι αρκετή απόσταση (σωματική τζιαι ψυχική) για να καταλάβω ότι κάποιοι ανθρώποι εν τόσο τοξικοί, που εν καλύτερα να μείνουν απλά στο παρελθόν, τζιαι αν όχι, τουλάχιστον να μπουν όρια και αποστάσεις, σωματικές, αλλά και ψυχολογικές/ συναισθηματικές.  Εν εν πράμα έφκολο τούτο. Τζιαι επήρε μου καιρό να το καταλάβω, να το κατανοήσω τζιαι να το εφαρμώσω. Όπως μου επήρε καιρό να δω με άλλη οπτική γωνία τζιαι τα άτομα που θκιαλέουμε στη τελική να κρατήσουμε στη ζωή μας.  Μια "πρώην" φίλη - έγινε πρώην - λόγω τ...
Read more

8

-
 Έχουν να πουν εν τυχερός αριθμός.  Έχω τρια οχταράκια στην ημερομηνία γενεθλίων μου.  Σήμερα κλείνουμε 8 χρόνια... Οχτώ χρόνια.  Τι να πρωτοθυμηθώ.  Το πρώτο μας φιλί.  Τις λιγοστές φορές (πλέον) που κάναμε έρωτα.  Τους τσακωμούς και τις φωνές.  Τη χρήση.  Την αγωνία. Το άγχος. Το στρες.  Τη μοναξιά.  Αχ, αυτή η μοναξιά.  Γιατί περίμενα κάτι διαφορετικό;  Τι κι αν είσαι νηφάλιος για 4,5 μήνες.  Απλά γίναμε συνήθεια.  Η κατάσταση μας.  Είναι θαύμα.  Αυτό το ξέρουμε, κι' εσύ κι' εγώ.  Αλλά και πάλι.  Το στομάχι μου εν κόμπος.  Τα βλέπω τα δεύτερα άντα να έρχονται.  Πέντε χρόνια χωρίς ούτε ένα χάδι.  Ερωτικό χάδι.  Πέντε χρόνια μοναξιάς.  Κι ακόμα χιλιάδες μελαγχολίας.  Δε ξέρω γιατί είχα προσδοκίες.  Έπρεπε να είχα μάθει μέχρι τώρα.  Τίποτα δεν αλλάζει.  Όλα πονούν.  Ακόμα και η χαρά μου, πονάει.  Το γέλιο μου, που κλαίει.  Οι άλλοι όμ...
Read more