Το Γιασεμί
Και θα συνεχίσω με παραμυθάκι από την Κίνα...
Το Γιασεμί
Ανέβηκε κάποτε στο θρόνο της Κίνας ένας νέος και πολύ καλός αυτοκράτορας και αποφάσισε να παντρευτεί. Είχε ακούσει ότι ο πιο ανδρείος από τους στρατηγούς του είχε έξι πανέμορφες κόρες. Σκέφτηκε λοιπόν ότι δεν θα κανε άσχημα αν παντρευόταν μια απο αυτές. Είπε τη σκέψη του στο στρατηγό κι' εκείνος του απάντησε συγκινημένος ότι ήταν πρόθυμος να του δώσει μια κόρη.
-Όμως, υπάρχει ένα πρόβλημα, του είπε σε λίγο. Είναι και οι έξι κόρες μου τόσο καλές και τόσο όμορφες που θα δυσκολουτείς να διαλέξεις κάποια από αυτές για γυναίκα σου.
-Μπορεί κάποια να μου αρέσει περισσότερο από τις άλλες, του απάντησε ο αυτοκράτορας και συμφώνησαν την άλλη κιόλας μέρα να επισκεφθεί το αρχοντικό του για να φάει μαζί του και να γνωρίσει τις κόρες του.
Τα έξι κορίτσια στόλισαν τότε το σπίτι τους κι' ετοίμασαν ένα πλούσιο τραπέζι να υποδεχτούν τον αυτοκράτορα. Εκείνος ενθουσιάστηκε από την θερμή υποδοχή τους, την ευγένεια και την καλοσύνη τους και θαύμασε τη χάρη και την ομορφιά τους αλλά, και τα έξι πανέμορφα κορίτσια τον συγκίνησαν το ίδιο και δεν μπόρεσε να ξεχωρίσει μια από αυτές. (σαν το 'The Bachelor' μου ακούγεται αλλά τέσπα).
-Άκουσε, είπε στο στρατηγό τη στιγμή που έφευγε από το αρχοντικό του. Είχες δίκιο, είναι και οι έξι κόρες σου τόσο όμορφες και αξιαγάπξτες και δεν ξέρω ποια να διαλέξω για γυναίκα μου. Άκουσε λοιπόν τι σκέφθηκα. Θα έχεις ακουστά ότι αγαπώ πολύ τα λουλούδια. Να πεις λοιπόν στις κόρες σου να έρθουν αύριο στο παλάτι και να διαλέξει η κάθε μια να μου προσφέρει από ένα λουλούδι. Εκείνη που με το λουλούδι της (εν υπονοούμενο τούτο με το λουλούδι;;;;;;;;) θα με συγκινήσει περισσότερο (εν μπορώ, too many puns!!!!), θα την παντρευτώ.
Είπε ο στρατηγός την επιθιυμία του αυτοκράτορα στις κόρες του και η πιο μεγάλη φώναξε αμέσως: (και κάπως έτσι άρχισε το 1ο cat-fight μεταξύ γυναικών στην Κίνα)
-Εγώ θα του προσφέρω το μεγαλύτερο τριαντάφυλλο του κήπου μας!
-Κι' εγώ, είπε η δεύτερη, το καλύτερο γαρύφαλλο!
-Εγώ ένα κρίνο! διάλεξε η τρίτη.
-Κι'εγώ ένα χρυσάνθεμο! (κοίτα προηγούμενο παραμύθι), βιάστηκε να πει η τέταρτη.
-Εγώ την πιο μεγάλη ολόδροση ντάλια! είπε η πέμπτη.
Στράφηκαν τότε όλες στην πιο μικρή αδελφή τους που την έλεγαν Για-Σε-Μι. Η Για-Σε-Μι έσκυψε με θλίψη το κεφάλι χωρίς να πει λέξη. Οι αδελφές της πρόλαβαν και διάλεξαν τα πιο όμορφα λουλούδια/ Στον κήπο δεν είχαν μείνει παρά μερικές μικρές και ταπεινές μαργαρίτες....(γιατί; τι έχουν οι καημένες οι μαργαριταρούλες;;;; μια χαρά λουλουδάκια είναι. ειδικά το άσπρο...just sayin')
Ξύπνησε το πρωί πολύ στεναχωρημένη η Για-Σε-Μι όταν, ξαφνικά, είδε ένα πουλάκι να πετάει προς το παράθυρο της, κρατώντας ένα μικρό ανθισμένο κλαδάκι και να το αφήνει στο περβάζι. Όταν το πουλάκι έφυγε, η Για-Σε-Μι άνοιξε το παράθυρο, πήρε το κλαδάκι και τότε, μια άγνωστη, μια λεπτή και υπέροχη μυρωδιά έφθασε ως τη μύτη της. Μια μυρωδιά που κατέβηκε και άγγιξε την ψυχή της.
-Αυτό το λουλούδι θα προσφέρω στον αυτοκτράτορα! αποφάσισε χωρίς τον παραμικρό δισταγμό.
Σε λίγο ξεκίνησαν και οι έξι κόρες μαζί με τον πατέρα τους για το παλάτι. Ο αυτοκράτορας τους περίμενε κιόλας, μαζί μ' ένα πλήθος κόσμου.
-Α, τι όμορφο τριαντάφυλλο! είπε στην πιο μεγάλη από τις αδελφές, που του πρόσφερε του λουλούδι της (να'το πάλι!) με μια βαθιά υπόκλιση.
Παίνεψε με τα καλύτερα λόγια τα λουλούδια και των άλλων κοριτσιών κι' ήρθε τώρα η σειρά της πιο μικρής. Υποκλίθηκε με σεβασμό και του πρόσφερε με κάποιο δισταγμό το ανθισμένο κλαδάκι του άγνωστου λουλουδιού. Ο αυτοκράτορας το κοίταξε για λίγο με περιέργεια κι' ύστερα το μύρισε...Το ξαναμύρισε και μισκόκλεισε τα μάτια αναστενάζοντας. (ε και παιδιά, αυτό ήταν)
-Τι υπέροχη μυρωδιά είναι αυτή; είπε με θαυμασμό. Έφθασε κατευθείαν στην ψυχή μου! Πως το λένε το λουλούδι σου μικρή μου;
-Δεν ξέρω, του απάντησε η κοπέλα κοκκινίζοντας. Το άφησε ένα μικρό πουλάκι (puns, puns, puns, puns, puns, everywhere puns - no? - μόνο εγώ είμαι η πρόστυχη εδώ μέσα;;;;;; χχχμμμμ, παράξενο) στο παράθυρο μου.
-Εσένα πως σε λένε;
-Για-Σε-Μι.
-Από τη στιγμή αυτή το λουλούδι σου με την πιο λεπτή μυρωδιά θα πάρει το όνομα σου, είπε με επίσημο τόνο ο αυτοκράτορας. Οι κηπουροί μου να βρουν που φυτρώνει και να το φυτέψουν παντού στον κήπο μου. Όσο για μένα, μικρή μου Για-Σε-Μι, σε διαλέγω για γυναίκα μου και αυτοκράτειρα της Κίνας.
Αυτό το μύθο διηγούνται οι Κινέζοι για το γιασεμί, το ταπεινό λουλουδάκι με τη σπάνια, τη θεία μυρωδιά....
***************************************************
Τα έξι κορίτσια στόλισαν τότε το σπίτι τους κι' ετοίμασαν ένα πλούσιο τραπέζι να υποδεχτούν τον αυτοκράτορα. Εκείνος ενθουσιάστηκε από την θερμή υποδοχή τους, την ευγένεια και την καλοσύνη τους και θαύμασε τη χάρη και την ομορφιά τους αλλά, και τα έξι πανέμορφα κορίτσια τον συγκίνησαν το ίδιο και δεν μπόρεσε να ξεχωρίσει μια από αυτές. (σαν το 'The Bachelor' μου ακούγεται αλλά τέσπα).
-Άκουσε, είπε στο στρατηγό τη στιγμή που έφευγε από το αρχοντικό του. Είχες δίκιο, είναι και οι έξι κόρες σου τόσο όμορφες και αξιαγάπξτες και δεν ξέρω ποια να διαλέξω για γυναίκα μου. Άκουσε λοιπόν τι σκέφθηκα. Θα έχεις ακουστά ότι αγαπώ πολύ τα λουλούδια. Να πεις λοιπόν στις κόρες σου να έρθουν αύριο στο παλάτι και να διαλέξει η κάθε μια να μου προσφέρει από ένα λουλούδι. Εκείνη που με το λουλούδι της (εν υπονοούμενο τούτο με το λουλούδι;;;;;;;;) θα με συγκινήσει περισσότερο (εν μπορώ, too many puns!!!!), θα την παντρευτώ.
Είπε ο στρατηγός την επιθιυμία του αυτοκράτορα στις κόρες του και η πιο μεγάλη φώναξε αμέσως: (και κάπως έτσι άρχισε το 1ο cat-fight μεταξύ γυναικών στην Κίνα)
-Εγώ θα του προσφέρω το μεγαλύτερο τριαντάφυλλο του κήπου μας!
-Κι' εγώ, είπε η δεύτερη, το καλύτερο γαρύφαλλο!
-Εγώ ένα κρίνο! διάλεξε η τρίτη.
-Κι'εγώ ένα χρυσάνθεμο! (κοίτα προηγούμενο παραμύθι), βιάστηκε να πει η τέταρτη.
-Εγώ την πιο μεγάλη ολόδροση ντάλια! είπε η πέμπτη.
Στράφηκαν τότε όλες στην πιο μικρή αδελφή τους που την έλεγαν Για-Σε-Μι. Η Για-Σε-Μι έσκυψε με θλίψη το κεφάλι χωρίς να πει λέξη. Οι αδελφές της πρόλαβαν και διάλεξαν τα πιο όμορφα λουλούδια/ Στον κήπο δεν είχαν μείνει παρά μερικές μικρές και ταπεινές μαργαρίτες....(γιατί; τι έχουν οι καημένες οι μαργαριταρούλες;;;; μια χαρά λουλουδάκια είναι. ειδικά το άσπρο...just sayin')
Ξύπνησε το πρωί πολύ στεναχωρημένη η Για-Σε-Μι όταν, ξαφνικά, είδε ένα πουλάκι να πετάει προς το παράθυρο της, κρατώντας ένα μικρό ανθισμένο κλαδάκι και να το αφήνει στο περβάζι. Όταν το πουλάκι έφυγε, η Για-Σε-Μι άνοιξε το παράθυρο, πήρε το κλαδάκι και τότε, μια άγνωστη, μια λεπτή και υπέροχη μυρωδιά έφθασε ως τη μύτη της. Μια μυρωδιά που κατέβηκε και άγγιξε την ψυχή της.
-Αυτό το λουλούδι θα προσφέρω στον αυτοκτράτορα! αποφάσισε χωρίς τον παραμικρό δισταγμό.
Σε λίγο ξεκίνησαν και οι έξι κόρες μαζί με τον πατέρα τους για το παλάτι. Ο αυτοκράτορας τους περίμενε κιόλας, μαζί μ' ένα πλήθος κόσμου.
-Α, τι όμορφο τριαντάφυλλο! είπε στην πιο μεγάλη από τις αδελφές, που του πρόσφερε του λουλούδι της (να'το πάλι!) με μια βαθιά υπόκλιση.
Παίνεψε με τα καλύτερα λόγια τα λουλούδια και των άλλων κοριτσιών κι' ήρθε τώρα η σειρά της πιο μικρής. Υποκλίθηκε με σεβασμό και του πρόσφερε με κάποιο δισταγμό το ανθισμένο κλαδάκι του άγνωστου λουλουδιού. Ο αυτοκράτορας το κοίταξε για λίγο με περιέργεια κι' ύστερα το μύρισε...Το ξαναμύρισε και μισκόκλεισε τα μάτια αναστενάζοντας. (ε και παιδιά, αυτό ήταν)
-Τι υπέροχη μυρωδιά είναι αυτή; είπε με θαυμασμό. Έφθασε κατευθείαν στην ψυχή μου! Πως το λένε το λουλούδι σου μικρή μου;
-Δεν ξέρω, του απάντησε η κοπέλα κοκκινίζοντας. Το άφησε ένα μικρό πουλάκι (puns, puns, puns, puns, puns, everywhere puns - no? - μόνο εγώ είμαι η πρόστυχη εδώ μέσα;;;;;; χχχμμμμ, παράξενο) στο παράθυρο μου.
-Εσένα πως σε λένε;
-Για-Σε-Μι.
-Από τη στιγμή αυτή το λουλούδι σου με την πιο λεπτή μυρωδιά θα πάρει το όνομα σου, είπε με επίσημο τόνο ο αυτοκράτορας. Οι κηπουροί μου να βρουν που φυτρώνει και να το φυτέψουν παντού στον κήπο μου. Όσο για μένα, μικρή μου Για-Σε-Μι, σε διαλέγω για γυναίκα μου και αυτοκράτειρα της Κίνας.
Αυτό το μύθο διηγούνται οι Κινέζοι για το γιασεμί, το ταπεινό λουλουδάκι με τη σπάνια, τη θεία μυρωδιά....
***************************************************
Το Γιασεμί - Αλκίνοος Ιωαννίδης
A!!! Ήταν και τούτο στο ίδιο βιβλίο με το χρυσάνθεμο! Και θυμήθηκα, ήταν ένα βιβλίο με παραμύθια με θέμα τα λουλούδια!!! Νομίω είχε και το μύθο για το έντελβαϊς μέσα.
ReplyDeleteΚαι είχα κι ένα άλλο με παράξενα παραμύθια, αλόπως εσύναξε τα η μάδερ με τα υπόλοιπα παιδικά κι έδωσε τα σε κανένα νηπιαγωγείο/ίδρυμα. :/
Χαχαχα έχει απόλυτο δίκαιο. Είναι από το βιβλίο 'Οι Μύθοι των Λουλουδιών'. Και αν και παιδικό, το λατρεύω γιατί είναι τόσο ωραίες (αν και πολύ ωραιοποιημένες) οι ιστορίες. Υπάρχει και το Εντελβάις φυσικά. Και αλλά λουλούδια. :)
Deleteείχα το και γω, το έντελβάις ήταν που τα αγαπημένα μου, να δούμε αν θα αξιωθώ να δω ένα από κοντά
ReplyDeleteπάντως εμένα εν μου έφκαλε προστυχάντζα ποττέ το παραμυθάκι
Μα κόρη Βεατρίκη, τι εννοείς δηλαδή;;;; Ότι έχω πρόστυχο μυαλό;;;;;;;;; Άτε που δαμέ, slandering παντού these days ts ts ts
Delete:*
υ.γ. Άτε το επόμενο θα εν το Εντελβάις, αν δεν βρω τίποτε καλύτερο....xxxx