Μπούκσταγκραμ

Ντιαρ βλόγκ, 

Βαρκούμαι. 

Έτσι είπα να σου γράψω. 

Θκιο φορές μέσα σε μιαν φτομάδα. Θα σπάσει κανας φούρνος. 

Είμαι δουλειά τωρά που σου γράφω. Τρίτη πρωί (προς μεσημέρι).

Βρίσκομαι κάπου στο Βορειο-δυτικό Λονδίνο, σ' ένα εργοτάξιο. 

Τι εν η δουλειά μου ρωτάς; Οφίσιαλλι ο τίτλος μου είναι ντόκιουμέντ-κοντρόλερ. Άι κοντρόλ ντόκιουμέντς. Όι όπως τον Edward Snowden ή τον Julian Assagne, κάτι πιο mild. Χειρίζομαι ηλεκτρονικά αρχεία τζιαι αρχιτεκτονικά σχέδια για εργολάβους. Αυτή τη στιγμή, εργοδοτούμαι που μιαν εταιρεία που κάμνει τα mechanical & electrical σε ένα data centre. Πιο παλιά εδούλεψα στο Wimbledon, στο Google HQ etc. Γενικά χτίζουμαι εμπορικά κτήρια τζιαι παρέχουμε τις υπηρεσίες στο κτίσιμο τους. Εγώ είμαι γραφειακή υποστήριξη, αλλά δαμέ στην Αγγλία εν πιο fancy ο τίτλος της εργασίας μου, πιο καλοπληρωμένος ο ρόλος τζιαι επειδή είμαι πλέον σε θέση να πω ότι έχω αρκετά χρόνια εμπειρία πάνω στο συγκεκριμένο ρόλο, είμαι τζιαι πιο in demand γενικά. 

Επέρασα όμως που στάδια. Άρχισα σαν μια απλή administrative assistant/site admin, τζιαι σιγά σιγά εξελίχτηκα σε τούτο που κάμνω σήμερα. 

Δε μπορώ να πω ότι είναι η πιο συναρπαστική δουλειά έβερ. Αν μη τι άλλο. Όπως επρωείπα - βάρκούμαι! Τις περισσότερες ώρες θκιανέφκουμαι ονλάιν, μες το Ίνστα τζιαι το Τουίτερ. 

Ασχολούμεθα ερασιτεχνικά με το bookstagramming, κάτι το οποίο άρχισε τυχαία την άνοιξη του '18, για ένα διάστημα που εν εργαζόμουν. Πάντα άρεσκε μου το θκιάβασμα. Άνθρωπος που εν θκιαβάζει κατ' εμέ, εν άνθρωπος που εν ανοίει το μυαλό και το πνεύμα του. Τα θκιο πιιο σημαντικά πράγματα στη ζωή είναι το θκιάβασμα τζιαι τα ταξίθκια. Πάντα κατ' εμέ, τονίζω τζιαι πάλε να μεν παρεξηγηθούμε. 

Είχα δει ένα quote κάποτε που ελάλε - "ο φασισμός καταπολεμάται με το διάβασμα, ο ρατσισμός με τα ταξίδια". 


Δε ξέρω να μιλήσω για πολλές χώρες του κόσμου, αλλά το γεγονός ότι ο σύντροφος μου εν μαύρος, άνοιξε τα μάθκια μου τζιαι τους ορίζοντες μου σε πολλά συστηματικά ρατσιστικά πράγματα που κάμνουν/με εμείς οι λευκοί, τα οποία παίρνουμε πολλά σα δεδομένα τζιαι επειδή εν μας επηρεάζουν άμεσα, απλά θκιαλέουμε ν' αγνοούμε/ προσπερνούμε ή να προσποιούμαστε ότι εν υπάρχουν. 

Φυσικά τα τελευταία χρόνια, τζιαι με τον θάνατο του Τζιορτζ Φλόυντ, ειδικά δαμέ στη δύση, υπάρχει μια ραγδαία αλλαγή προς τη στάση που θκιαλέεις να πάρεις προς BIPOC άτομα (Black, Indigenious and People of Colour) . Τούτο επηρέασε υπερβολικά τζιαι το τι θκιαλέουμε να διαβάζουμε. Ποιούς συγγραφείς θκιαλέουμε να μας ταϊσουν με τις γνώσεις τους τζιαι τις ιστορίες του. 

Κάποτε έβλεπα τον εαυτό μου σαν κλασική αναγνώστρια. Δεν διάβαζα εμπορικά αναγνω΄σματα. Η μούτη μου ήταν τζιπάνω τζι, τζιαι τα θεωρούσα πτέσματα λογοτεχνίας. 

Σήμερα θκεβάζω ΤΑ ΠΑΝΤΑ! Μείον επιστημονικής φαντασίας. Παιθκιά παλέφκω το όμως. Εν το απορρίπτω. Γενικά πλέον εν απορρίπτω πράματα. Δοκιμάζω. Τζιαι ήβρα ότι λατρεύω τα θρίλερ τζιαι τα ρομάντζα. Δαμέ στην Ίνγλαντ λαλούν τα smut aka λογοτεχνικό-πορνό. Αλλά το απολαμβάνω δεόντος. Οι εκδοτικοί δακάτω επελλάναν με το συγκεκριμένο είδος τζιαι όι μόνο προμοτάρουν το, αλλά τζιαι εγίναν πολλά όπεν με την ιδέα του αποδοχή του διαφορετικού τζιαι γενικά των ειδών γραφής που πριν μερικά ακόμα χρόνια θεωρείτουν ταμπού. 

Κλασικά βιβλία έσσιει να θκεβάσω καμιά δεκαετία. Όι ψέμα. Εθκιάβασα το Έγκλημα και Τιμωρία. Εν το ετέλειωσα ακόμα. Έφτασα ως το τέλος του πρώτου βιβλίου τζιαι μετά άφηκα το. Νομίζω απλά άφηκα το γιατί άρεσε μου ούλο το build up ως το έγκλημα τζιαι εν ξέρω αν θέλω να υποστώ την τιμωρία. Ίσως τζιαι να επηρεάστηκα που κάποιον ονλάιν που μου είπε ότι ούλο το άξιον ήταν ως τζιαμέ, τζιαι μετά που τζιαμέ τζιαι τζι γινήσκετε νάκκο αμπελοφιλοσοφικό, τζιαι απλά δεν ήμουν στο μουντ, έτσι έμεινε στη μέση ο Ντοστογέφσκι. 

Αλλά τελικά εκατάλβα ότι εν χρειάζεται να θκιαβάζεις μόνο κλασικούς για να ανοίξει το μυαλό, αρκεί να διαβάζεις ευρύτερα. Βασικά ότι πέσσει στα σιέρκα σου. Δεν λέω τα κλασικά εν κλασικά για κάποιον λόγο. Τζιαι δεν τ' απαρνούμαι. Αλλά υπάρχουν τόσες φωνές που αποσοιωποιηθήκαν κατά τις δεκαετίες τζιαι τους αιώνες, που επιτέλους εν τζιαιρός ίσως να αφήσουμε νάκκο τους κλασικούς τζιαι ν' ακούσουμε απο τις περιθωροιποιημένες ομάδες τις κοινωνίας που δεν είχαν την ευκαιρία να μοιραστούν τις ιστορίες τους στο παρελθόν. 

Νομίζω κάπου δαμέ θα σε αφήκω όμως, γιατί έπιασα την πάρλα τζιαι τελικά πρέπει να κάμω τζιαι να΄κκο εργασία. 

Δε θα υποσχεθώ. Απλά θα πω, θα προσπαθήσω να ξανάρτω. 


Comments

  1. έχω ανακαλύψει πρόσφατα το smut genre και νομίζω ο σύζυγος μου κάπου διερωτάται ποια είμαι και τι έκαμα της συζύγου του. :) guilty pleasure. εγώ τα πάω παράλληλα, ένα smut και ένα Ηλία Βενέζη πχ αυτόν τον μήνα. χιχι.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ακόμα και το smut χρειάζεται στη ζωή μας. Το βρίσκω αρκετά καθαρκτικό το ότι πλέον δεν το υποτιμούν σαν αναγνωστικό είδος και το προμοτάρουν. Γιατί πλέον οι κοινωνία μας άλλαξε δραματικά και δε πρέπει να ντρεπόμαστε γι' αυτά που διαλέγουμε να διαβάζουμε. Αν θέλεις τίποτε εισηγήσεις σε smut υλικό, πέψε μου κανένα ήμεϊλ ή DM me on Insta. :-) x

      Delete
  2. ενννοείς ότι τρέχεις καποια σελίδα ή απλά παρακολουθείς τι διαβάζει η κοινότητα; εγώ παρακολουθώ τον jack edwards τυχαία αλλά εννοείται ότι εν τον προλαβαίνω με 200+ βιβλία το χρόνο!
    πλέον ξέρω τι μου αρέσκει τζιαι εν θα αφιερώσω χρόνο σε βιβλία που ξέρω εν θα μου αρέσουν, επειδή το διάβασμα εν η ευχαρίστηση μου, ο χρόνος για μένα.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ναι, παρακολουθώ τζιαι εγώ τον Edward. Αλλά και πολλούς άλλους λογαριασμούς. Έχω δικό μου λογαριασμό. Έγραψα καινούργιο ποστ, που εξηγώ πως εξεκίνησα εγώ με τούτο.

      Delete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Blackface / Brownface

Σάκος του Μποξ