Η Πασχαλιά & ο Βασιλικός
Μιας και το' χει η γιορτή και οι μέρες ας σας γράψω σήμερα δυο μύθους λουλουδιών: 'Η Πασχαλιά' και 'Ο Βασιλικός'.
*************************************************
Η Πασχαλιά
Όταν γεννήθηκε ο Χριστός στη φάτνη της Βηθλεέμ, ο Ηρώδης, ο βασιλιάς της Ιουδαίας με τη σκληρή καρδιά, έδωσε διαταγή να σκοτώσουν όλα τα αγοράκια, όσα είχαν ηλικία απο μιας ημέρως ως δυο χρονών! Είχε πληροφορηθεί ότι γεννήθηκε ο βασιλιάς των Ιουδαίων και φοβήθηκε πως θα του πάρει το θρόνο! Επειδή όμως δεν ήξερε ποιο ήταν αυτό το μωρό και που ακριβώς είχε γεννηθεί, αποφάσισε να σκοτώσει δυο χιλιάδες βρέφη!
Ο Θεός ειδοποίησε τη νύχτα μ' έναν άγγελο τον Ιωσήφ, να φύγουν αμέσως για την Αίγυπτο για να σωθεί ο Χριστός. Ανέβηκε σ' ένα γαϊδουράκι η Μαρία κρατώντας το Θείο Βρέφος στην αγκαλιά της και ξεκίνησε μέσα στη νύχτα για την Αίγυπτο.
Ξημέρωσε η άλλη μέρα και βρέθηκαν να προσωρούν σε μια μεγάλη έρημο. Κι' όταν ο ήλιος ανέβηκε ψηλά στον ουρανό, άρχισε να κάνει φοβερή ζέστη.
-Τι κρίμα! είπε σε μια στιγμή αναστενάζοντας η Μαρία. Δεν υπάρχει ούτε ένα δεντράκι σ' αυτή την έρημο να σταθούμε και να δροσιστούμε λιγάκι στον ίσκιο του.
Ξαφνικά φύτρωσε μπροστά τους ένα δεντράκι με πολλά πυκνά φύλλα. Η Αγία Οικογένεια σταμάτησε την πορεία της και για αρκετές ώρες ξεκουράστηκε στο δροσερό του ίσκιο. Αυτό το δεντράκι ονομάστηκε αργότερα πασχαλιά, και να γιατί.
Όταν σταύρωσαν οι Ιουδαίοι το Χριστό, κοντά στον Γολγοθά είχε φυτρώσει το ίδιο δεντράκι. Από τον καημό του, βλέποντας τον Κύριο να σταυρώνεται, μαράθηκε. Όταν όμως τριες μέρες αργότερα ο Ιησούς αναστήθηκε, η πασχαλιά ζωντάνεψε και γέμισε με τσαμπιά από όμορφα μωβ και μυρωδάτα λουλούδια, για να πάρει κι' αυτή μέρος στη μεγάλη χαρά. Γι' αυτό ονομάστηκε πασχαλιά.
************************************************************
Ο Βασιλικός
Ο Μέγας Κωνσταντίνος, αφού νίκησε τους ειδωλολάτρες, διάλεξε για πρωτεύουσα του το Βυζάντιο, που για χάρη του ονομάστηκε αργότερα Κωνσταντινούπολη. Ο Χριστιανισμός είχε επικρατήσει στην απέραντη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Η μητέρα του Κωνσταντίνου, η Αγία Ελένη, αποφάσισε να επισκεφθεί τους Αγίους Τόπους, να γνωρίσει τα μέρη όπου έζησε και μαρτύρησε ο Χριστός, να προσκυνήσει τα ίχνη που άφησε το άγιο πέρασμα του.
Έφθασε στην Ιερουσαλήμ με αρκετή συνοδεία και αφού πραγματοποίησε το μεγάλο της όνειρο, αποφάσισε να ψάξει παντού για να βρει τον σταυρό πάνω στον οποίο μαρτύρησε ο Κύριος. Ρώτησε παντού αλλά οι πληροφορίες που της έδωσαν ήταν απογοητευτικές. Μερικοί της είπαν ότι ο σταυρός του Χριστού και των δυο ληστών που σταυρώθηκαν μαζί του, είχαν καεί. Άλλοι της είπαν ότι τους είχαν κόψει σε μικρά κομμάτια οι Ρωμαίοι. Κι' άλλοι πως τάχα το σταυρό του Κυρίου τον είχαν πάρει μερικοί Χριστιανοί και ποιος ξέρει που να βρισκόταν τώρα.
Γύρισε άπρακτη στην Κωνσταντινούπολη η Αγία Ελένη αλλά δεν μπόρεσε να ησυχάσει. Το' βαλε σαν σκοπό της ζωής της να βρει τον Τίμιο Σταυρό. Έτσι, τον άλλο χρόνο ξαναπήγε στην Ιερουσαλήμ. Αυτή τη φορά κάποιοι της είπαν ότι ο σταυρός του Χριστού βρισκόταν θαμμένος στο Γολγοθά. Πλήρωσε τότε αρκετούς εργάτες η μητέρα του Κωνσταντίνου και άρχισε τις ανασκαφές. Πέρασαν μέρες χωρίς να βρεθεί τίποτε. Μα, ξαφνικά, ένα πρωί η σκαπάνη ενός εργάτη χτύπησε πάνω σε ξύλο...Ναι, ήταν ο σταυρός!
Η Ελένη τον άγγιξε με συγκίνηση και λαχτάρα. Επιτέλους το όνειρο της πραγματοποιήθηκε! Βρήκε το σταυρό που πάνω του ξεψύχησε ο Κύριος! Όμως... τον πρώτο της ενθουσιασμό τον ακολούθησε η ανησυχία. Ν' ανήκε τάχα αυτός ο σταυρός στον Κύριο ή μήπως σ' έναν από τους δυο ληστές;
Έδωσε διαταγή να συνεχιστούν οι ανασκαφές. Και να που δικαιώθηκαν οι ανησυχίες της. Λίγο πιο πέρα βρέθηκαν άλλοι δυο σταυροί. Κι' ήταν και οι τρεις τους όμοιοι. Σε ποιον λοιπόν από τους τρεις σταυρούς είχε σταυρωθεί ο Κύριος;
Κάλεσε κοντά της ανθρώπους ειδικούς με την ελπίδα πως θα μπορούσαν να ξεχωρίσουν το σταυρό του Κυρίοθ. Αλλά κανείς από αυτούς δε μπόρεσε να τη βοηθήσει.
Πέρασαν πολλά μερόνυχτα γεμάτα αγωνία και καημό για την Αγία Ελένη. Δεν ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Να σηκώσει από τη γη και τους τρεις σταυρούς; Ποιον από τους τρεις θα προσκυνούσαν οι Χριστιανοί; Δεν υπήρχε τρόπος να ξεχωρίσει τον Τίμιο Σταυρό. Μόνο ένα θαύμα θα μπορούσε να την βοηθήσει. Και το θαύμα έγινε.
Ένα βράδυ παρουσιάστηκε στ' όνειρο της ένας άγγελος.
-Τι είναι εκείνο που σε βασανίζει, Ελένη; τη ρώτησε.
-Βρήκα τους τρεις σταυρούς στο Γολγοθά, του εξήγησε η Ελένη, αλλά δεν μπορώω να ξεχωρίσω ποιος από αυτούς είναι ο σταυρός του Κυρίου.
-Ο σταυρός του Κυρίου έχει ένα σημάδει και μπορείς να τον ξεχωρίσεις εύκολα.
-Μα...εγώ δε βρήκα κανένα σημάδι! Είναι και οι τρεις ίδιοι.
-Πήγαινε στο Γολγοθά και κοίταξε τους τρεις σταυρούς, τη συμβούλεψε ο άγγελος, και δεν θα δυσκολευτείς να βρεις εκείνον που ζητάς.
Ξύπνησε γεμάτη λαχτάρα και ταραχή η Ελένη. Από το παράθυρο της είδε το πρώτο φως της αυγής να χαράζει στον ορίζοντας. Το όνειρο την είχε αναστατώσει και αποφάσισε να πραγματοποιήσει τη συμβουλή ποθ της έδωσε ο άγγελος. Βγήκε από το σπίτι που έμενε και παίρνοντας μαζί της αρκετούς συνοδούς ξεκίνησε για το Γολγοθά. Πλησίασε στο σημείο που είχαν βρεθεί οι τρεις σταυροί, ανάμεσα σ' ένα σωρό από χώματα και πέτρες. Και τότε...είδε κάτι που έκανε τη καρδιά της να σκιρτήσει από χαρά και συγκίνηση. Στο επάνω μέρος του ενός σταυρού είχε φυτρώσει ένα φουντωτό, ένα πράσινο και τρυφερό λουλούδι!
Η Ελένη γονάτισε δίπλα του και άγγιξε τα φύλλα του. Ένα σπάνιο άρωμα ξεχύθηκε στον αέρα... Δεν άργησε να καταλάβει ότι αυτό ήταν ένα θεϊκό σημάδια για ν' αγνωρίσει τον σταυρό του Κυρίου! Γι' αυτό τη συμβούλεψε ο άγγελος να έρθει στο Γολγοθά.
Ο σταυρός του Βασιλιά των Βασιλέων είχε βρεθεί. Τον είχε δείξει το καταπράσινο κι ευωδιαστό αυτό λουλούδι, που από τότε ονομάστηκε βασιλικός.
**********************************************************
Ελπίζω να είχατε όλοι ένα καλό πάσχα, να εξεκουραστήκετε με τις οικογένειες και τους φίλους σας. Δυστυχώς (ή ευτυχώς) τώρα και πάλι κεφάλια μέσα. Η πρωτομαγιά δεν αργεί (αν σας παρηγορεί).
Καλήν εβδομάδαν εύχομαι!
Έφθασε στην Ιερουσαλήμ με αρκετή συνοδεία και αφού πραγματοποίησε το μεγάλο της όνειρο, αποφάσισε να ψάξει παντού για να βρει τον σταυρό πάνω στον οποίο μαρτύρησε ο Κύριος. Ρώτησε παντού αλλά οι πληροφορίες που της έδωσαν ήταν απογοητευτικές. Μερικοί της είπαν ότι ο σταυρός του Χριστού και των δυο ληστών που σταυρώθηκαν μαζί του, είχαν καεί. Άλλοι της είπαν ότι τους είχαν κόψει σε μικρά κομμάτια οι Ρωμαίοι. Κι' άλλοι πως τάχα το σταυρό του Κυρίου τον είχαν πάρει μερικοί Χριστιανοί και ποιος ξέρει που να βρισκόταν τώρα.
Γύρισε άπρακτη στην Κωνσταντινούπολη η Αγία Ελένη αλλά δεν μπόρεσε να ησυχάσει. Το' βαλε σαν σκοπό της ζωής της να βρει τον Τίμιο Σταυρό. Έτσι, τον άλλο χρόνο ξαναπήγε στην Ιερουσαλήμ. Αυτή τη φορά κάποιοι της είπαν ότι ο σταυρός του Χριστού βρισκόταν θαμμένος στο Γολγοθά. Πλήρωσε τότε αρκετούς εργάτες η μητέρα του Κωνσταντίνου και άρχισε τις ανασκαφές. Πέρασαν μέρες χωρίς να βρεθεί τίποτε. Μα, ξαφνικά, ένα πρωί η σκαπάνη ενός εργάτη χτύπησε πάνω σε ξύλο...Ναι, ήταν ο σταυρός!
Η Ελένη τον άγγιξε με συγκίνηση και λαχτάρα. Επιτέλους το όνειρο της πραγματοποιήθηκε! Βρήκε το σταυρό που πάνω του ξεψύχησε ο Κύριος! Όμως... τον πρώτο της ενθουσιασμό τον ακολούθησε η ανησυχία. Ν' ανήκε τάχα αυτός ο σταυρός στον Κύριο ή μήπως σ' έναν από τους δυο ληστές;
Έδωσε διαταγή να συνεχιστούν οι ανασκαφές. Και να που δικαιώθηκαν οι ανησυχίες της. Λίγο πιο πέρα βρέθηκαν άλλοι δυο σταυροί. Κι' ήταν και οι τρεις τους όμοιοι. Σε ποιον λοιπόν από τους τρεις σταυρούς είχε σταυρωθεί ο Κύριος;
Κάλεσε κοντά της ανθρώπους ειδικούς με την ελπίδα πως θα μπορούσαν να ξεχωρίσουν το σταυρό του Κυρίοθ. Αλλά κανείς από αυτούς δε μπόρεσε να τη βοηθήσει.
Πέρασαν πολλά μερόνυχτα γεμάτα αγωνία και καημό για την Αγία Ελένη. Δεν ήξερε τι έπρεπε να κάνει. Να σηκώσει από τη γη και τους τρεις σταυρούς; Ποιον από τους τρεις θα προσκυνούσαν οι Χριστιανοί; Δεν υπήρχε τρόπος να ξεχωρίσει τον Τίμιο Σταυρό. Μόνο ένα θαύμα θα μπορούσε να την βοηθήσει. Και το θαύμα έγινε.
Ένα βράδυ παρουσιάστηκε στ' όνειρο της ένας άγγελος.
-Τι είναι εκείνο που σε βασανίζει, Ελένη; τη ρώτησε.
-Βρήκα τους τρεις σταυρούς στο Γολγοθά, του εξήγησε η Ελένη, αλλά δεν μπορώω να ξεχωρίσω ποιος από αυτούς είναι ο σταυρός του Κυρίου.
-Ο σταυρός του Κυρίου έχει ένα σημάδει και μπορείς να τον ξεχωρίσεις εύκολα.
-Μα...εγώ δε βρήκα κανένα σημάδι! Είναι και οι τρεις ίδιοι.
-Πήγαινε στο Γολγοθά και κοίταξε τους τρεις σταυρούς, τη συμβούλεψε ο άγγελος, και δεν θα δυσκολευτείς να βρεις εκείνον που ζητάς.
Ξύπνησε γεμάτη λαχτάρα και ταραχή η Ελένη. Από το παράθυρο της είδε το πρώτο φως της αυγής να χαράζει στον ορίζοντας. Το όνειρο την είχε αναστατώσει και αποφάσισε να πραγματοποιήσει τη συμβουλή ποθ της έδωσε ο άγγελος. Βγήκε από το σπίτι που έμενε και παίρνοντας μαζί της αρκετούς συνοδούς ξεκίνησε για το Γολγοθά. Πλησίασε στο σημείο που είχαν βρεθεί οι τρεις σταυροί, ανάμεσα σ' ένα σωρό από χώματα και πέτρες. Και τότε...είδε κάτι που έκανε τη καρδιά της να σκιρτήσει από χαρά και συγκίνηση. Στο επάνω μέρος του ενός σταυρού είχε φυτρώσει ένα φουντωτό, ένα πράσινο και τρυφερό λουλούδι!
Η Ελένη γονάτισε δίπλα του και άγγιξε τα φύλλα του. Ένα σπάνιο άρωμα ξεχύθηκε στον αέρα... Δεν άργησε να καταλάβει ότι αυτό ήταν ένα θεϊκό σημάδια για ν' αγνωρίσει τον σταυρό του Κυρίου! Γι' αυτό τη συμβούλεψε ο άγγελος να έρθει στο Γολγοθά.
Ο σταυρός του Βασιλιά των Βασιλέων είχε βρεθεί. Τον είχε δείξει το καταπράσινο κι ευωδιαστό αυτό λουλούδι, που από τότε ονομάστηκε βασιλικός.
**********************************************************
Ελπίζω να είχατε όλοι ένα καλό πάσχα, να εξεκουραστήκετε με τις οικογένειες και τους φίλους σας. Δυστυχώς (ή ευτυχώς) τώρα και πάλι κεφάλια μέσα. Η πρωτομαγιά δεν αργεί (αν σας παρηγορεί).
Καλήν εβδομάδαν εύχομαι!
Comments
Post a Comment