The Vibrator Story

Αγαπητοί μου αναγνώσται,

Dislaimer: Τούντο ποστ μπορεί να ενοχλήσει μέχρι τζιαι να κάμει πολλούς μπλόγκερς να ξεστομίσεουν ‘WHAT-THE-FUCK-IS-WRONG-WITH-YOU-WOMAN’. Παρ’ όλα αυτά, να ξέρετε ότι το περιεχόμενο που ακολουθεί είναι κατάλληλο ΜΟΝΟ δια ενηλίκους. (Μαύρη γατουλίτσα, ουστ, εν κάμνει να θκιεβάζεις έτσι προστυχιές - μα ποιόν περιπέζω;;; σάννα τζιαι εν τα ξέρεις ήδη...καλά καλά, you can stay).

Το λοιπόν. Μες τούντο μπλογκ, μιλώ με εμπειρίες. Βρίσκω το ότι εν πιο εύκολο μου να μιλήσω για κάτι που ξέρω/έπαθα, παρά για φανταστικά πράματα. Σόου, μεν σιοκαρηστείς ντίαρ αναγνώστη για τούτα που πρόκειτε να ξεστομίσω. Είμαστε μια παρέα ούλοι δαμέσα, θα με συγχωρέσεις. Τζι’ αν δε με συγχωρέσεις, κατζία εν θα σου κρατήσω. 

Σόου...

Πρόσφατα, πριν κανά εξάμηνο δηλαδή, έτυχε τζιαι ανταλλάξαμε δώρα μια γυναικοπαρέα μεταξύ μας στο Βάλενταϊνς Ντέι. Εμένα το «δωράκι» μου ήταν vibrator. 

Είδα ότι πρόσφατα έκαμε τζιαι η Αμαδρυάδα μας ποστ πας τους δονητές, σόου είπα να πάρω πάσα τζιαι να σας μιλήσω τζιαι εγώ νάκκο για τούτους, μιας τζιαι εν συχνή συζήτηση μες την γυναικοπαρέα μας. 

Τι εστί vibrator;;;; Έλα που εν ξέρεις. Παίζεις μου το τζιαι σιγανοπαπαθκιά. Άτε να σε δω. Έτσι σεμνότυφος/η είσαι αναγνώστη μου;;; Έλα καλό μερικά ίνφο που του γουικιπίντια για να ενημερωθείς. 

Το πρώτο μας sex-powered-tool επρωτοεφευρέθηκε το 1734 στη Γαλλία. Μα που αλλού καλέ μου, όπου σεξ-ριλέιτιτ μάτερ οι Γάλλοι εν πρώτοι πας σε τούτα, εν τους πιάνει κανένας. Ήταν το λεγόμενο ‘Tremoussoir’ (τρεμουσhιό, get it;;;; get it;;; πιάνεις το pun αναγνώστη μου;;;; ελπίζω να το έπιασες τζιαι να το ξαπόλισες στρέιτ αγουέι). 

Μετά ήρτε o Αμερικανός γιατρός Τζιόρτζ Τέιλορ, το 1869 τζιαι εχρησιμοποίησε το λεγόμενο steam-powered vibrator, το οποίο άκουγε στο όνομα ‘Manipulator’ (ouuu kinky, well, the name is definitely befitting, θυμίζει πολλά το Fifty Shades of Crap Grey). 

Το μεγάλο τρικ όμως το έκαμε ένας Άγγλος. Πάντα όπου σεξ, υπάρχει τζιαι ένας ξενέρωτος Άγγλος που πίσω. Ο λόγος για τον Τζόζεφ Μόρτιμερ Γκράνβιλ, ο οποίος το 1880, εφήυρε το 1ο ηλεκτρομηχανικό δονητή. Η ιστορία του Γκράνβιλ, εγυρίστηκε τζιαι πόσφατα ταινία, το ‘Hysteria’ (για όσους πιστούς προσέλθετε, αν τζιαι χλιαρή στην απόδοση της αλλά θα ενημρωθείτε και για την ιστορία του δονητή), στην οποία μας διηγείται πως του ήρθε η ιδέα για τη συγκεκριμένη «κατασκευή». 

Οι γιατροί λοιπόν, εξ αρχαιοτάτων χρόνων, είχαν διαγνώσει την υστερία σαν πάθηση στις γυναίκες και η ιατρική μέθοδος περίθαλψης της ήταν η «ανακούφιση» γυναικών από τους ίδους τους γιατρούς ή και από νοσκόμες. Εκείνη την εποχή που λέτε, κάπου στο 1880, επειδή ο Γκράνβιλ έβλεπε ότι οι παραπάνω γιατροί είχαν συχνούς πόνους τζιαι κράμπες στα σhέρκα τους τζιαι δεν εμπορούσαν που κάποιο σημείο τζιαι μετά να εξασκήσουν το "επάγγελμα", αποφάσισε ότι ήταν καιρός να γίνει κάτι για τούτο, έτσι εφήυρε τον ηλετρομηχανικό δονητή. 

Βλέπετε, μιας τζιαι ήρτε το ρεύμα στην ζωή των ανθρώπων πλέον, εστρέψαν τις βλέψεις τους από το ντίλντο σε κάτι πιο ευκολόχρηστο. Χενς, η χρήση του δονητή. Περισσότερη δύναμη/ισχύη, κάλλιστα, από τα 3-4-5-6-7-8-9-54657687864 δάχτυλα του κάθε γιατρού, με περισσότερη αντοχή τζιαι φυσικά με καλύτερη προσέγγιση προς την εν λόγω περιοχή. 

Κοιτάξτε...δε θα κάτσω να σας πείσω ότι ο δονητής εν καλύτερος από το οργανικό, οτιδήποτε ηλεκτρομηχανικό φυσικά και ΔΕΝ είναι καλύτερο από το βιολογικό προϊόν, αλλά σίουρα και το μεν και το δεν, έχει τα υπερ και τα κατά του. Εκείνο που με εκπλήσει, αν τζιαι εν πρέπει πλέον, είναι ότι 9 στις 10 γυναίκες (της Δύσης τουλάχιστον) έχουν εις την κατοχή τους ένα δονητή. Πλέον, είναι κάτι σαν το γυναικείο αξεσουάρ που every sexually healthy self-respecting woman should have. [Ή έτσι τους έμαθε η κοινωνία να σκέφτετε.] 

Δεν εντάσσομαι ούτε υπέρ ούτε κατά, απλά δε ντρέπομαι να πω ότι  υπάρχουν στιγμές που ο ‘Ρίτσαρντ’ ξέρει ακριβώς τι θέλω και που. Ο 'Φ'/'Χ'/'Ψ' Χαμπής ή Κωστής ον δι άδερ χαντ, μπορεί τζιαι να μεν ξέρει καν κατά που εν η «σπηλιά» μου - if you know what I mean, and I think you do know what I mean, my dear reader...

Θα σταματήσω να γίνουμαι γραφική τζιαι απλά θα πω, ότι εν πιστέφκω ότι πρέπει να ντρέπεται κάποια γυναίκα about exploring her sexuality with sex toys (or being kinky or with anything that tickles her fancy). Αν μη τι άλλο, τούτο κάμνει την να εν more of a woman, τζιαι με το που ανακαλύπτει η ίδια τον εαυτό της τζιαι τι της αρέσκει, αποκτά τζιαι περισσότερη αυτοπεποίθηση για το τι θέλει και τι αναζητά η ίδια από το αντίθετο φύλο ή το ίδιο (ντιπένς ον πρέφερενσες του κάθενου). 

Πλέον στες εποχές που έχουμε φτάσει δεν πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει σεμνοτυφία εκ μέρος γυναικών που είναι ανοιχτές με τη σεξουαλικότητα τους. Δεν είναι κάτι για το οποίο θα πρέπει να ντρέπεται κάποιος και ουαί και αλίμονο στην κοινωνία και στον οποιονδήποτε πει ότι μια γυναίκα δε πρέπει να είναι ανοιχτή σε θέματα που αφορούν τη σεξουαλικότητα της ή το σεξ γενικότερα.

Τη τελευταία χρονιά, ανοίχτηκα πολλά (τζιαι πριν νομίσεις κακοντρεχή αναγνώστη ότι με το «ανοίχτηκα» εννοώ τα πόδια μου, να σε σταματήσω τζιαι να σου πω ότι εν για τον χαρακτήρα που μιλώ, το άλλο να μεν σε κόφτει, εν εν που τη δουλειά σου, αμέσως εσού, ούλο στο πονηρό ο νους σου, τς τς τς) μιας τζιαι συνανστρέφομαι με εξίσου δυναμικά ανοιχτές γυναίκες όσων αφορά την σεξουαλικότητα τους.  

Nothing to be ashamed about. We’re young, we’re healthy, we’re beautiful, strong and self-willed women who like to be open about what they want. Τωρά αν ο Χαμπής ή ο Γιαννής ή ο Κωστής εν μπορεί να ανταπεξέλθει, τότε δικό τους πρόβλημα. Υπάρχει τζιαι ένας ‘Ρίτσαρντ’ που θα μπορούσε να τους διδάξει θκιο-τρια κολπούθκια. ;-)

Θα κλείσω παραλάσσοντας νάκκο το σλόγκαν του πελλού του δημοσιογράφου του Χρίστου Ζαβού, που ακούω συνήθως που το Κανάλι 6:

«Και αν σας δοθεί, αγαπητοί μπλόγκερς, καμία πρόταση για σεξ 
μες το σαββατοκυρίακο, είτε με δονήτη έννι είτε με βιολογικό προϊόν, μη διστάσετε να τη πάρετε».

[Αρκεί να γουστάρεις οφ κορς τζιαι να μεν είσαι ανέραστος.]

Χάππι σέξινγκ μάι ντίαρ μπλόγκερς...

And don’t forget: vibrators know a lot too! ;-)

Chris Isaak - Baby did a bad bad thing