Hello Spring!!!

Αυτό το ταπεινό πλυν τίμιο πόστ εξεκίνησε να γράφεται από τη περασμένη Παρασκευή αλλά δεν είχα κουράγιο να ποστάρω ούλο το σ/κ.

Την περασμένη Παρασκευή που λέτε επία φιλντ-τριπ με τη δουλειά. Επιάσαμε το χάιγουεϊ (τι εννοείς ποιό χάιγουεϊ;;;;;;;; έναν εν το χάιγουεϊ της νήσου. τζίνο που πάει προς την ανατολή οφ κορς) Δυστυχώς δεν ήταν το χάιγουεϊ της ξενιτιάς αλλά επήρε με πέρα εις στα κόκκινα χωριά (εγώ πάντως πατάτες δεν είδα, για να είμαστε ξηγημένοι).

Ντεστινέισhον ανόουν: ΑΓΙΑ-ΑΓΙΑ-ΑΓΙΑ-ΦΑΚΙΝΓΚ-ΝΑΠΑ. Έτσι την λαλούν τα κοππελουρούθκια οκέι;;;;;!!! 

Επίαμε που λέτε για δουλειές. Να "αρπάξουμε" πελάτες. Βλέπετε με την νιού γκάβερνμεντ πρέπει τζιαι εμάς οι δουλειές μας να επεκταθούν. Τζιαι που αλλού να πάμε?!? Όπου καραδωκούν οι Ράσιανς φυσικά. Και όπως μου λένε οι επίσης ράσιανς πηγές μου, φέτη θα γεμώσουν τα red villages από red tourists, if ya know what I mean.

Καταρχάς να πω το εξής: όι εν πολλά πιο ανεπτυγμένοι απ' ότι επερίμενα. Ειδικά το Παραλίμνι έσhιει που ούλα. Δέφτερον εμπέναμε μες τα τζούελερι στορς τους για να τους κάμουμε ρικρούτ τζιαι αντράπηκα που τη πόση χλιδή έχουσιν. Μπράβο τους πάντως γιατί οι παραπάνω αρκέψασσιν με ζίρο λίρα μες την πούγκα τους τζιαι εκάμασσιν μιαν περιουσία τωρά. Αλλά γιακκά πάντως, γιακκά. Τζιαι μετά λαλούσουν κρίση. Μα πούντην τζιαι εν την βλέπω;;;; Μόνο μες το σπίτι μου έχουμε κρίση;;; Τζικάτω εν λες τζιαι δεν τους άτζιξε τίποτε!!!

Σαν μέρος της δουλειάς μου θα πρέπει να κάμω μερικά βίζιτς εις την περιοχή της Φαμαγκούστας τζιαι τούτο εν πολλά καλή ευκαιρία να γνωρίσω τζιαι λιο τες περιοχές μιας τζιαι δεν έχω πολλές σχέσεις με τζικάτω.

Παρασκευή νύχτα, εγιορτάσαμε την νέιμ ντέι μου τζιαι τα μπερθ-ντέι της 1ης εξαδέλφης, με μασκότ τον μικρό μας μπόμπιρα-άγγελο γιόκα της, ο οποίος άρχισε να βγάζει δοντάκια  (6 στο σύνολο) τζιαι προσπαθεί μετά μανίας να μπουσουλίσει αλλά ανσαξέσφουλι. Έσhιει χάζι όμως να τον θωρείς να προσπαθεί. Επίσης ετραγουδήσαμε σε όλα τα βέρζιονς το πουλάκι θα το σκοτώσω τσίου, εκάμαμε χεντ-μπάνγκιν με Μπλάκ Σάμπαθ τζιαι ακούσαμε τζιαι ενυστάξαμε με τον Παντελίδη. Μπαχαχαχα ως τζιαι το νήπιο καταλάβει ότι εν για τα μπάζα ο συγκεκριμένος. 

Όσπου να πεις τζιαι να κάμεις το σ/κ επέρασε αθόρυβα. Είχαμε μιαν οικογενειακή ανατάραξη, αλλά όταν έσhιεις φίλους που αξίζουν παραπάνω ακόμα τζιαι που ρουμπίνια μπορείς να ανταπεξέλθεις της κάθε δυσκολίας. 

Ευτυχώς οι μέρες εν αρκετά (ασφυκτικά θα έλεγα) γεμάτες τζιαι με τα προσεχώς οκέιζονς θα βουρώ πάνω κάτω. Το καλό εν αργίες, που ανυπομονώ γιατί για 3 Δεφτέρες θα μπορώ να τζοιμούμαι όσο θέλω. Αχχχχ, αυτή είναι ζωή. Εμπήκε τζιαι οφίσhιαλι η Άνοιξη καιρός να ανθίσω και να μωβίσω και μες το φτωχό πλυν τίμιο ξανατονίζω το τούτο μπλογκ μου!  

Καλήν εποικοδομητική ευδομάδα έβριουαν!