Πίνε κρασί να' σhεις ΖΩΗ
Έτσι λαλούσιν! Το αιώνιο σλόγκαν του Γουάιν Φέστιβαλ aka Γιορτή του Κρασhιού.
Όπως τζιαι κάθε χρόνο, σαν πιστή Λεμεσhιανή είπα να τιμήσω με την παρουσία μου τον πλέον ξεφτισμένο ετούτο θεσμό. Τα τελευταία χρόνια δυσκολεύκουμε πολλά να έβρω κάποιον να με συνοδέψει μιας τζιαι οι πλείστοι Λεμεσhιανοί (τζιαι μη) δεν πατούσσιν.
Κάποτε ήταν πολλά της μόδας η Γιορτή του Κρασhιού. Θυμούμαι που ήμαστουν μιτσιοί,επέρναν μας οι γονιοί μας με τα ξαδέλφκια μας τζιαι εστεκούμασταν ούλοι κάτω που τον βρακκά τζιαι εποζάραμε για φώτος. Ήταν όντως πολλά ωραία φάση τότε. Ειδικά όταν μας εγοράζαν σίταρο να φάμε τζιαι μπαλόνι στο τέλος.
Τα τελευταία χρόνια εν επίενα ούτε εγώ στη Γιορτή γιατί ήμουν αμπρόντ για σπουδές, αλλά έσhιει που τον τζιαιρό που ήρτα πίσω που κάθε Σεπτέμβρη εν το μέιν ιβέντ μου. Πρέπει να πάω. Για το πως ήταν το Κρασί τζιαι πως εκατέντησε εν θα κάμω πολύν αναφορά. Απλά θα σας πω τι είδα φέτος.
Εχτός του ότι το εισητήριο βρίσκω το κομματάκι ακριβό (όκεϊ έννα μου πεις 6ευροπουλλάκια εν εν πολλά αλλά αν ήταν τζιαι 4 πιστέφκω θα ήταν ακόμα πιο καλύττερα).
Αφού μπεις μέσα τζιαι παραλάβεις την δωρεάν εμφυαλομένη μπουκάλα με κρασί που οποιανδήποτε Οινοβιομηχανία εν της προτίμησης σου, πορέφκεσε πλέον είτε εις το θέατρο (κάθε μέρα τζιαι άλλος θίασος με καλοκαιρίνες κωμωδίες συνήθως), είτε θα πάεις εις το φούντ κόρτ (όπως κάθε γνήσιος κυπραίος για να φάεις σούβλα τζιαι σhιεφταλές) είτε θα πάεις να δεις το πατροπαράδοτο (τζιαι πολλά γιαξ) πάτημα των σταφυλιών.
Το πάτημα των σταφυλιών ενθουσιάζει (πλέον) πολλά τους ξένους. Που να δεις ντόπιο (που δεν θα εν πελλός ή μωρό) να πάει να πατήσει μες τα σιχαμερά σταφύλια; Γιαξ, μόνο τζιαι μόνο που σκέφτουμαι τι ακαθαρσία υπάρχει τζιμέσα παθαίνω μυκιτίαση.
Κάθε μέρα στο θεατράκι παίζουν έργα που ως συνήθως εν κωμωδίες (που να παίξει ο άλλος δράμα μες τη πυρά του Σεπτέμβρη). Φέτη επίαμε την νύχτα που έπαιζε το θέατρο Σκάλα το θεατρικό έργο "Ο φίλος μου ο Λευτεράκης" που εν βασισμένο στην παλιά ελληνική ταινία με τον Ντίνο Ηλιόπουλο τζιαι τον Κώστα Βουτσά. Η μεταφορά πάντως που το θέατρο Σκάλα ήταν ένα σκέτο....ΔΡΑΜΑ! Επίαμε για κωμωδία τζιαι με εγελάσαμε με τίποτε.
Καταρχάς να κάμω μιαν παρατήρηση (άσχετη προς τα τεχνικά τζιαι τα υποκριτικά) αλλά επήραξε με πολλά τούτο: σε μια φάση κάποιος που τους ηθοποιούς τζιαι καλά έπρεπε να αναφέρει την λέξη 'αδελφή΄. Ότι τζιαι καλά η πρωταγωνήστρια ήταν σαν την αρφή του τζιαι είπαν την λέξη 'αδελφη' τζιαι εσυνέχισε ο/η ηθποιός με την εξής φράση: "Αδελφή καλέ, δεν ξέρεις, πως λέμε τις αδελφές νοσοκόμες, ή τους κουνιστούς;" τζιαι έκαμε τζιαι ανάλογο περπάτημα.
Τούτο ήβρα το μεγάλη προσβολή. Μπορεί να μεν είμαι γκέι ούτε οργανωμένη ακτιβίστρια ή τίποτε, αλλά επειδή ξέρω το πόσο μεγάλη δύναμη μπορεί να έσhιει το θέατρο ήβρα την επιβεβαίωση τόσο του σεναριογράφου όσο τζιαι του/της ηθοποιού που το είπε μεγάλη προσβολή. Ήταν σαν να λαλεί ότι το να λαλείς έναν ομοφυλόφυλο "αδελφή" ή "κουνιστό" εν απολύτος οκέι. Δηλαδή τόσα κοππελούθκια που εκάθουνταν τζιαμέ τζιαι ακούσαν τούντο πράμα τι θα νομίζουν; Ότι εν απολύτως αποδεκτό για κάποιον να ονομάσει έναν ομοφυλόφυλο "αδελφή" ή "κουνιστό".
Έπεσε που το μάτι μου πάντως το θέατρο Σκάλα. Όι μόνο εξαιτίας τούτου, αλλά γενικά ήβρα την όλη παράσταση ατυχής τζιαι χωρίς κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Κρίμας τα ριάλλια που εδώκασσιν για να την ανεβάσουν.
Πέραν τούτου, για πρώτη φορά στη ζωή μου έφαα ρέγγα. Ναι, ρέγγα. Όσοι εν εδωκιμάσετε τζιαι είσαστε μερακλίες, πιάστε μιαν φορά. Εν θα χάσετε. Εν ξέρω γιατί αλλά φέτος ο λόγος που ήθελα να πάω Κρασί ήταν για να δοκιμάσω ρέγγα. Τζιαι εν το εμετάνιωσα. Εν πολλά αλμυρή, εν θα σας πω ψέμματα, τζιαι οφ κορς εν θα φάτε τζιαι πολύ. Αλλά εν ωραίος μεζές. Το συστήνω.
Επίσης, η διάφοροι που πουλούν φαγιά τζιαι διάφορα άλλα παραδοσιακά εδέσματα, ενομίσαν ότι τα ριάλλια ξεσhιλούν που τες πούτζιες μας. Μια πίττα σουβλάκια 8ευρώ ιμίσh. ΟΧΤΩ ΕΥΡΩ!!! Μα που έννα πάω να σταθώ γιέ μου αν σου δώκω 8 ευρώ για μιαν πίττα. Τα καύσιμα πάλε επήραν αύξηση εχτές. Τζιαι εσύ θέλεις σχεδόν δεκάευρο για μιαν πίττα. Εεεε άσhο ιλέ! Επαρασ****τε το! Η μερίδα λουκουμάδες 4.5ευρώ. Μα πάμε καλά σίορ; Όξα εχαντακωθήκετε ούλοι; Ήβραν ευκαιρία να κλέψουν στο Κρασί. Τζιαι που τούντην άποψη θα σας παροτρύνω να αποφύγετε να αγοράσετε φαγώσιμα (εάν πάτε) για μποϊκοτάρισμα.
Γενικά τες καθημερινές απ' ότι έπιασε το μάτι μου έσhιει καμπόσους κυπραίους (πράμα παράξενο γιατί πριν θκιο χρόνια που επία με την κάζιν μου ήταν γεμάτο γύφτους), τούντην στράτα ήταν 2/5 κυπραίοι 2/5 ρώσσοι τζιαι 1/5 άλλο εθνικό μαϊνόριτι. Τουλάχιστον είδαμε τζιαι νάκκο κυπραίους (όι πως σhέρουμε αλλά παρά ολότελα καλή και η....γιου νόου χάου ιτ γκόους).
Εν κρίμα που ένας αρχικά ωραίος θεσμός εκατέντησε να είναι ένα παναηρκότικο τρε μπανάλ ιβέντ τζιαι που πλέον ο θεσμός εν γίνετε για να γιορτάσουμε τζιαι να γευτούμε το κρασί που παράγει η νήσος μας, αλλά για να πιάσσουν ριάλλια κάποιοι ηδήμων.
Παρ' όλα αυτά, αν δεν έσhετε τι να κάμετε, ή βαρκέστε ΤΟΣΟ πολλά τη ζωή σας ή θέλετε να κάμουσσιν λιο χάι-χούι τα κοππελλούθκια (αν τζιαι μπορώ να σκεφτώ ένα εκατομμύριο άλλα πράματα για να κάμμουσιν χάι-χούι τα κοππελούθκια τζιαι με πιο επικοδομητικούς τρόπους) πιέννετε να ρίξετε τζιαι εσείς ένα βλέφαρο. Την Παρασκευή παίζει τζιαι ο ΘΟΚ, στο οποίο παίζει πάλε να παρεβρεθώ, αν τζιαι είμαι προετοιμασμένη που τα τωρά ότι αντί να γελάσω έννα κλάψω που τζίνο που θα δω.
Να είστε ούλοι καλά! Χαβ έι λάβλι ντέι.
Πι.Ες. Εξίασα να αναφέρω ότι το μάτι μου εκοτσίνισε πολλά στην γιορτή τζιαι μάλλον έπαθα ή μόλυνση που τους φακκούς ή ερεθισμό. Επία φάρμασι τζιαι έπιασα κολλήριο τζιαι αν δεν μου περάσει θα βουρώ τους οφθαλμίατρους που φτομάδας! Όλα τα' χε η Μαριωρή, ο φερετζές της....γιου νόου χάου ιτ γκόους!
Ville Valo & Natalia Avelon - Summer Wine
Εν ήρτα ποτέ στη γιορτή του κρασιού εν είμαι Λεμεσιανή αλλά πάλε. Αντροπή μεγάλη, το κακό είναι οτι εν επήαμε τότε που ήταν στα φόρτε της εννα πάμε τωρά; anw εννα το επιδιώξω μια χρονιά διότι εχουμε και μια αδυναμία στο κρασί. cheers Λου
ReplyDelete@Aenima: Εεε όι έτσι μόνο τζιαι για τη περιέργια εν καλό να έρτεις. Άμαν σου αρέσκει τζιαι το κρασί, να πιάσεις τουλάχιστον μια μπουκάλα δωρεάν. Αλλά μεν περιμένεις τίποτις γκλαμ τζιαι έστι. Το μόνο που τους λείπει εν τα καζαντί (αν τζιαι νομίζω έχουσιν;) εν είμαι σίουρη θα σε γελάσω. Πάντω εγώ εν είδα. :p
ReplyDeleteούτε εγώ επήα! μια φορά για το experience πρέπει να πάμε..
ReplyDeleteπάντως στην Λευκωσία είδα ενα διπλοκάμπινο κινητή διαφήμηση της γιορτής του κρασιού (με ενα ομοίωμα βρακά στην καμπίνα να πίνει κρασί)!! έπαιζε και παραδοσιακή μουσική!
Εγω θυμουμαι τα μικρουλικα τα ποτηρακια του κρασιού με το βρακα. Τζιαι τα μωρα που αμάν εχανουνταν εκαμναν ανακοίνωση να ερθουν οι γονεισ να τα πιάσουν κάτω που τον βρακα. Πως έχαναν τα μωρα απορώ ακόμα;
ReplyDelete@Rania: Απαναγία μου! Κιτσιαριο φουλ δλδ. Ου γριστός εν το ήξερα ότι κάμνουσσιν έτσι στις άλλες πόλεις. Αν τζιαι για την εμπειρία τζιαι μόνο εν καλά μια φορά να πάεις, αλλά εν το συστήνω μόρ δαν ουάνς.
ReplyDelete@Κολόνα: Νιιιιιι τα ποτηρούθκια θυμούμαι τα τζιαι εγώ. Έχουμε μερικά ακόμα νομίζω. Τα κοπελούθκια για να χαθούν σημαίνει εν οι αμπάλατοι οι γονιοί που εν τα επροσέχαν. Αλλά οι ανακοινώσεις για χαμένα κοπελούθκια ήταν πολλά στα φόρτε τους πάλια. Τι να πεις. :p Μαζί με τις εποχές αλλάξασσιν τζιαι οι γονιοί. :p
πήγα πέρσι, ήμουν βόλτα στον πεζόδρομο τζαι είπαμε να πάμε, ήταν τζαι αργά τζαι εμπήκαμε μούχτιν... τζείνον ήταν, εκάλυψεν με :-)))
ReplyDeleteΌντως κάτι τέτοια στερεότυπα είναι προσβλητικά και ξεπερασμένα. Κρίμα που υποτίθεται αυτοί που οφείλουν να προάγουν και να παράγουν πολιτισμό, απλώς υπογραμμίζουν την παρακμή της.
ReplyDelete