Will Shakespeare...or What you Will

To-morrow, and to-morrow, and to-morrow,
Creeps in this petty pace from day to day,
To the last syllable of recorded time;
And all our yesterdays have lighted fools
The way to dusty death. Out, out, brief candle!
Life's but a walking shadow, a poor player
That struts and frets his hour upon the stage
And then is heard no more. It is a tale
Told by an idiot, full of sound and fury
Signifying nothing. — Macbeth (Act 5, Scene 5, lines 17-28)


Σήμερα είναι τα 448α γενέθλια του φανταστικού και πλυν πεθαμένου άντρα μου...Γουίλιαμ Σαίξπηρ.

Η πρώτη φορά που ήρθα αντιμέτωπη με τούντο συγγραφέα ήταν όταν ήμουν 10 χρονών, τζιαι ήταν το "Romeo & Juliet" του Φράνκο Τζεφιρέλλι (ναι τζίνος που έκαμε τζιαι τον Τζίζας οφ Νάζαρεθ) . Όταν επεράσαν μερικά χρόνια τζιαι εκατάλαβα πλέον τι αξία είσhε το θκιάβασμα τζιαι τα βιβλία, επίενα μόνη μου στη βιβλιοθήκα τζιαι εδανείζουμουν κλασική λογοτεχνία.

Μέσα στα σκονισμένα βιβλία της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Λεμεσού τω καιρώ εκείνο ήταν τζιαι το "The Complete Works of William Shakespeare". Το εδανείστηκα πρώτη φορά τον καιρό που ήμουν 15 χρονών. Εν θα σας πω ότι έκατσα τζιαι εθκιάβασα το ούλο, ούτε ότι εκατάλαβα τι ήθελε να πει ο ποιητής...αλλά θα σας πω ότι που τζίντην στιγμή onwards ερωτεύτηκα τον αθεράπευτα (ασχέτως αν δεν είχα ανταπόκριση).

Στις σπουδές μου, όταν επιτέλους εκατάφερα να πάω στη πολυπόθητη μάνα Ίνγκλαντ, ετζυνιούσα να πιάνω πάντα μαθήματα με θέμα το Ελισαβετιανό Θέατρο τζιαι την Ελισαβετιανή Λογοτεχνία...για να έχω πάντα μαθήματα που είχαν σχέση με τον Γουίλιαμ.

Στα τρία χρόνια του πρώτου μου πτυχίου, ανάπτυξα μιαν ιδιαίτερα στενή σχέση με τον συγκεκριμένο ποιητή (αν τζιαι υπήρξαν φορές που με εβασάνισε λίο) τζιαι εφρόντισα να αφοσιώνω ούλο τον ελεύθερο μου χρόνο προσπαθώντας να τον μελετώ τζιαι να τον κατανοώ. Εζούσα μέσα που τη ποίηση του. Τα πάθη του. Τα λόγια του. Τα αισθήματα του.

Αγαπημένο μου θεατρικό του είναι ο "Βασιλιάς Ληρ"/"King Lear". Η τραγικότητα τζιαι το μουντό μοτίβο ξεπερνά οτιδήποτε πιο μοναδικό έχω θκιαβάσει στην ζωή μου. Μπορεί να μεν εν ο καλύτερος ποιητής στο κόσμο, έτσι όπως τον εκθιάζουν, γιατί ακόμα τζιαι στο βάραθρο που τον έχω, έσhιει τζιαι τούτος κάποια flaws.

Αλλά για μένα πάντα ήταν/είναι/θα είναι στην καρδιά μου. Εν η αρχή μου τζιαι το τέλος μου. Εν το μοναδικό πράγμα που στις ώρες ανάγκης μου τζιαι απίστευτης απελπισίας μου που με συντροφεύει. Εν ο μοναδικός άντρας που μου χαρίζε/ει απλόχερα την αγάπη του που μέσα που μερικές του μόνο λέξεις.

Αγαπημένος μου μονόλογος εν που τον "Μακβέθ"/"Macbeth", τον οποίο τζιαι σας έβαλα πιο πάνω...μιλά για το νόημα της ζωής...τούτοι οι στίχοι είναι το μόνο που χρειάζεται κάποιος για να τα καταλάβει ούλα...ΟΥΛΑ όμως!

Τζιαι μιας τζιαι once again I'm left with a broken heart, William Shakespeare is here to pick up my pieces...μπορεί με ανθοστολισμένες λέξεις...αλλά πως τα λέει ο μπαγάσας ε;

Καλή ευδομάδα έβριουαν!

Anthony Sher - The Royal Shakespeare Company - 2001 - Macbeth

"To-morrow and to-morrow and to-morrow" soliloquy

Το καλύτερο ίσως κινηματογραφικό βέρζιον του "Macbeth" που είδα στη ζωή μου, με τον ιδιαίτερα ανατριχιαστικό Anthony Sher.