Λυκόφως

Σονέτο 3 Κοίταξε στον καθρέφτη και πες στο πρόσωπο που βλέπεις το ωραίο, Ότι τώρα είναι ο κατάλληλος καιρός να κάνει άλλο ένα Γιατί αν δεν ανανεωθεί στο στάδιο αυτό που είναι φρέσκο, Θα αδικήσεις τον κόσμο και θ’ αφήσεις ανευλόγητη μια μητέρα. Γιατί ποια ωραία σύζυγος έχει τόσο ανοργασμική μήτρα Που θα καταδεχτεί να τη τσαπίσει βαθιά ένας σύζυγος σαν κι εσένα; Ή ποιος προτιμά να γίνει του αυτό-έρωτα του το μνήμα Και πεθαίνοντας ανύπαντρος να μην αφήσει πίσω του κανέναν; Εσύ είσαι το εξ αντανακλάσεως είδωλο της μητέρας σου Κι αυτή ζητά να πάρει πίσω τον Απρίλη σου που ανθοβολεί• Έτσι θα βλέπεις μέσα από τις χαραμάδες της προχωρημένης ηλικίας σου, Όχι το ρυτιδωμένο πρόσωπο σου, αλλά τη χρυσή σου νεανική εποχή. Αλλά αν δεν θες το όνομα σου να μείνει αξέχαστο και ξακουστό, Πέθανε ανύπαντρος και το είδωλο σου θα θαφτεί κι αυτό. ***************** Sonnet 3 Look in thy glass, and tell the ...

Σονέτο 2 Όταν σου πολιορκήσουν σαράντα χειμώνες το μέτωπο και το σώμα Και χαράξουν βαθιές ζαρωματιές στο ωραίο πρόσωπο που ακτινοβολεί, Η νεανική σου περήφανη στολή, που χαίρεται κανείς να τη βλέπει τώρα, Θα γίνει σα το μαραμένο γρασίδι που η αξία του είναι πολύ μικρή: Τότε αν ερωτηθείς που βρίσκεται η ομορφιά που είχες στα νιάτα Και ο θησαυρός της απολαυστικής σου θωριάς και η τόση σου φιληδονία, Να πεις ότι μέσα στα βαθουλωμένα σου μάτια Υπήρχε μια αχόρταγη αισχρή λαγνεία που σου’ φαγε τα κάλλη με απληστία. Πολύ περισσότερο έπαινο θα αξίζει η αξιοποίηση της ομορφιάς σου, Αν θα μπορούσες να πεις: «Αυτός ο γιός είναι δικός μου, Η ομορφιά του είναι το εξ αντανακλάσεως είδωλο της δικιάς μου Κι όταν πεθάνω με το καλό, θα πάρει το βιός μου». Έτσι, όταν θα γεράσεις θα φαίνεσαι ανανεωμένος μ’ αίμα θερμό, Ενώ, αλλιώτικα, θα αισθάνεσαι μέσα σου ότι είναι παγερό. ***************** Sonnet 2 When forty winters shall besiege thy brow And dig deep trenches in thy beauty’s fie...

Σονέτο 1 Απ’ τα ωραιότερα πλάσματα θα γυρεύαμε η ομορφιά τους να ανθοβολεί, Για να μπορέσει το τριαντάφυλλο της ομορφιάς ποτέ να μη πεθάνει• Και εφόσον ο άνθρωπος είναι αναπόφευκτο να ωριμάσει και να μακαριστεί, Για να μη χαθεί, πρέπει ένας τρυφερός κληρονόμος να το παραλάβει• Αλλά εσύ, μνηστευμένος με τα λαμπρά σου μάτια, Αυτοσυντηρηθείς τη φλόγα της ακτινοβολίας σου με δικά σου καύσιμα, Δημιουργώντας μέσα στη πληθώρα των αγαθών τέτοια πείνα, Που ο εαυτός σου, ο γλυκός, σε εχθρεύεται και σε τυραννά με βαναυσότητα. Εσύ που είσαι τώρα της οικουμένης το πιο δροσερό κόσμημα Που έχεις το προβάδισμα στη φανταχτερή άνοιξη, Ενταφιάζεις μέσα στο μπουμπούκι σου την ίδια την προσωπικότητα, Φθίνοντας, τρυφερέ μου βάναυσε, με την αυτοφιληδονία σου την άπληστη. Λυπήσου τον κόσμο και πάψε να τρως το μερτικό του με λαιμαργία, Γιατί αυτή η λαιμαργία θα σε οδηγήσει αναπόφευκτα στο μνήμα. ******** Sonnet 1 From the fairest creatures we desire increase That thereby...

“How can a love of sin, a love of prohibition and fear pull through? How can desire and passion stay young when it passes through its stone age? If society preaches for what is morally acceptable then I am bounded for eternal damnation for yearning an archaic love... My mind is set years ahead my time, my body seeks stability of passion, my soul seeks for mature discoveries. I once yearned for a Stone Age; my heart was soultry, my findings futile. The body does not feel without brain connection; mine comes at a late age.” I'm sure that most people have no clue what I'm talking about. Let's remedy that shall we? How about plain English, yes?! I have never had a sexual encounter. I am 24 years old, and have never had a real mature relationship and was never touched in full scale "down under" by a man. Of course that doesn't mean I am ignoramus about EVERYTHING, but still...it has never happened for me. Peculiar things have started to occur in my life tho...

Από πότε έχει γίνει το κέρατο αποδεκτό; Χθες η Μάνα μου ανακάλυψε ερωτικά μηνύματα στο κινητό του πατέρα μου και έγινε της Αγίας Λαύρας στο σπίτι. Το είχε μυριστεί απο καιρό ότι κάτι παιζόταν με άλλη, αλλά και πάλι έκανε τα στραβά μάτια. Ο πατέρας μου μια ζωή απο το καιρό που θυμάμαι έλεγε ότι τον 'ανάγκασαν' να αρραβωνιαστεί και να παντρευτεί...και ως κάποιο σημείο ήταν σαν να μετάνιωνε για ότι είχε ζήσει στη ζωή του με τη μάνα μου, με εμένα και τον αδελφό μου...Ότι γι' αυτόν και οι τρεις μας ήμασταν το μεγαλύτερο λάθος της ζωής του. Κι' όμως....σε εκείνα τα 22 του χρόνια είχε την ευκαιρία να αποδεσμεύσει τη μάνα μου...υπήρξε ένα διάστημα που μπορούσε απλά να της πει ότι δεν ήθελε να παντρευτεί και να μετακομίσει σε άλλη χώρα (*Η μάνα μου είναι απο Κύπρο, ο πατέρας μου απο Ελλάδα). Κι' όμως τότε δεν είχε πει τίποτα. Απλά κράτησε το στόμα του κλειστό. Του το πα χθες βράδυ...ότι πιστεύω ότι νομίζει για μένα και τον αδελφό μου ότι ήμαστε τα δυο μεγάλα λάθη της ζωής το...