…In sickness and in health

(don't you just love this bird?)

Έτσι εκατάντησα την τελευταία εφτομάδα. Εγίνικα τέλεια άουτ-οφ-όρντερ λέιτλι μιας τζιαι σαπράιζ σαπράιζ...με το που επία πίσω δουλειά ήβρε με άλλη κακαουσκιά (γοτέβερ το λαλούν).

Μιας τζιαι η εταιρεία απαγόρεψε μου να μπαίνω νετ στο λαντς τάιμ μου, τζιαι εν η μοναδική ώρα να μπαίνω να μιλώ με τους χριέντς τζιαι τον the friend, συνήθως φεύκω με ταξί (για να με χάνω ώρα περπατητή) τζιαι πάω σπίτι για μιαν ώρα.

Λάστ Τούσντεϊ, πιάνω κανονικά το ταξούδι μου, τζιαι θκιο δρόμους πιο πάνω που τη δουλειά μου, παθαίνουμε τροχαίο με τον ταξιτζή. Ο ηλίθιος (τζιαι εγώ ινκλούντιτ) εκάλεσε μου άλλο ταξί ιμίσh για να φύω να έρτω σπίτι.

Ερχόμενη σπίτι λέω στον the friend το και το. Λαλεί μου εν έπρεπε να φύεις για θέμα ασφάλειας τζιαι τέθκοια. Εγώ πλήρη μεσάνυχτα πας σ’ έτσι θέματα. Λονγκ στόρι σhόρτ, στέλνει με η μάδερ πας το ER να με δούσιν για να καταγραφεί μέσα το τροχαίο.

Κάμνω τζιαι μετά τη μαλακία να πάω να υπγράψω στο δικηγόρο του μιτσή που μας εφάτσησε για να με κινήσω αγωγή (stupidest move in my entire life).

As it turned out…ο ορθοπεδικός είπε μου ότι είναι είτε θλάση του αυχένα (κάτι που ήδη είχα πρόβλημα γουίθ) ή διάστρεμμα σόου τωρά εκότισσαν μου άλλες θκιο φτομάδες μπεντ ρέστ (νοτ δατ άι μάιντ) τζιαι ένα Εμ-Αρ-Άι σκαν για να δουν πλέον τι έχουν οι αναθεματισμένες νεύρες μου τζιαι εν κάθουνται ένα τόπο τζιαι ταλαιπωρούμαι.

Το κακό της υπόθεσης είναι ότι η μπλάντι αρρώσκια εκράτησε με μακρυά που τον the friend, έπρεπε να ακυρώσω το ταξίδι μου να πάω να δω τους Όπεθ, έννα πληρωθώ το ένα τρίτου του μισθού μου τούντο μήνα τζιαι εγίνηκα οφίσhιαλι μπλακ λίστιτ στη δουλειά μου γιατί έσhιει κάτι σχεδόν είκοσι μέρες να πατήσω.

Τζιαι ας μεν με εφτάναν ούλα τα άλλα, εβρέθηκε να με πονήσει τζιαι ο άλλος μου φρονιμήτης τζιαι αρρώστησε τζιαι ο the friend που πάνω. Λαλείς να του εμετάφερα το μπαντ ένερτζι μου;

Γενικά που τύχη εν σhίζουμε το τελευταίο μήνα. Όι μιαν το εκτελεστικό απόσπασμα στη δουλειά, όι οι κάθε αρρώσκια να έρκεται να μου χτυπά αλύπητα τη πόρτα (γκόου-αγούει-άι-σέι). Γενικά είμαι ένα κινητό ερείπιο που κυκλοφορώ μ’ ένα μόνιμο κολάρο πας τον λαιμό μου τζιαι κοιτάζω το κόσμο αφ’ υψηλου λες τζιαι είμαι η μανδαμ Σουσού (ποιά;)

Άδερ δαν δατ, αποφεύγω το πολύ τάιπινγκ, σόου πέφτει πολύν βίντεο-κόλλινγκ τζιαι λονγκ άουαρς ον δε φόουν άμα λάχει. Γενικά καμπόσο μούβι γουότσινγκ τζιαι τίβι-σίρις γουότσινγκ τζιαι περιμένουμε πέρκει απαλειφτεί ο μπλάντι πέιν.

Ιν άδερ νιούς, κάτι ψηλο-εντάσεις με το αρσενικο-λόι στη ζωή μου...πολλές ορμόνεις τζιαι ασυνενοησίες αλλά nothing that a big chunklittle slice of Cadbury can’t fix. Mwahahahahahahahahahahahahahahaha

Πάει ο ήλιος πάνε και οι Όπεεεεεεθ στα μάθκια μου νυχτώνει τζιαι η αμοιρή Λουκρέσια τζοίμαται στο σαλόνιιιιιιιιιιιι....

Εν πάω καλά. Επαρανόησα. Πάω να σκαϊπάρω λίο πέρκει περάσει η ώρα να πάω να πέσω (με το κολάρω ας όλγεϊς) να ξημερώσει η μέρα να πάω για το μπλάντι Εμ-Αρ-Άι να δούμεντε.

Νεότερα θα ακολουθήσουν εντός των ημερών...

Ατουταλέρ φορ νάου


Imany - You Will Never Know