All the madmen - David Bowie

-

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Η Καρδιά ενος Ποντικού

-
Image
Η σημερινή μας ιστορία, είναι από το ελληνικό λογοτεχνικό βιβλίο το οποίο διδάσκετε στην ΣΤ' Δημοτικού στην Ελλάδα (δεν ξέρω αν κρατούν και το ίδιο εδώ μέσα). Βρήκα που λέτε μια χαριτωμένη ιστορία γραμμένη από τον Ρόαλντ Νταλ. Ελπίζω να σας αρέσει...                      ********************************************************* Η καρδιά ενός ποντικού   Τις μάγισσες σήμερα δεν τις ξεχωρίζεις. Είναι συνηθισμένες γυναίκες, γι' αυτό και μπορούν να κυκλοφορούν απαρατήρητες ανάμεσά μας. Σκοπός τους είναι να απαλλαγούν από τα παιδιά. Έτσι, λοιπόν, μεταμόρφωσαν σε ποντίκι το μικρό πρωταγωνιστή του μυθιστορήματος, που από λάθος παρακολούθησε ένα συνέδριό τους. Ο ήρωάς μας, ωστόσο, δεν έμεινε με δεμένα τα χέρια. Με τη βοήθεια της γιαγιάς του και της φόρμουλας 86 - Ποντικοκατασκευή Αργής Δράσης, καταδίωξε και εξολόθρευσε τις κακές μάγισσες. Ήταν υπέροχα που ξαναβρεθήκαμε πάλι στη Νορβηγία, στο όμορφο παλιό σπίτι τη...
Read more

Neg Head

-
Monday He stayed till late that morning watching telly again. He knew he shouldn't have, he should have gotten some rest, but he couldn't help himself. He was groggy. Dragging himself to work today. There she was, calling again. He couldn't stand it when she was becoming neurotic. He knew deep down that it was all due to lack of trust. It was frustrating though. He hated his job. He felt so disconnected from his peers at work. He always felt like the odd fish out. But he didn't mind that. He actually knew that their professional persona was nothing but a sham. Losing himself inside a film or a TV series, always made him at ease. It was the only thing that could quieten his busy head. His "busy" head. That's what he called it. " I've got a busy head", he'd tell her and she'd look at him with that nervous look. He was so annoyed with her sometimes. How she would never relax and she'd get obsessed with the most trivial things.  ...
Read more

8

-
 Έχουν να πουν εν τυχερός αριθμός.  Έχω τρια οχταράκια στην ημερομηνία γενεθλίων μου.  Σήμερα κλείνουμε 8 χρόνια... Οχτώ χρόνια.  Τι να πρωτοθυμηθώ.  Το πρώτο μας φιλί.  Τις λιγοστές φορές (πλέον) που κάναμε έρωτα.  Τους τσακωμούς και τις φωνές.  Τη χρήση.  Την αγωνία. Το άγχος. Το στρες.  Τη μοναξιά.  Αχ, αυτή η μοναξιά.  Γιατί περίμενα κάτι διαφορετικό;  Τι κι αν είσαι νηφάλιος για 4,5 μήνες.  Απλά γίναμε συνήθεια.  Η κατάσταση μας.  Είναι θαύμα.  Αυτό το ξέρουμε, κι' εσύ κι' εγώ.  Αλλά και πάλι.  Το στομάχι μου εν κόμπος.  Τα βλέπω τα δεύτερα άντα να έρχονται.  Πέντε χρόνια χωρίς ούτε ένα χάδι.  Ερωτικό χάδι.  Πέντε χρόνια μοναξιάς.  Κι ακόμα χιλιάδες μελαγχολίας.  Δε ξέρω γιατί είχα προσδοκίες.  Έπρεπε να είχα μάθει μέχρι τώρα.  Τίποτα δεν αλλάζει.  Όλα πονούν.  Ακόμα και η χαρά μου, πονάει.  Το γέλιο μου, που κλαίει.  Οι άλλοι όμ...
Read more