The Call of the Wild

Αντιθέτως με τζίνο που σκέφτεσε αγαπητέ μου αναγνώστη, δε θα σου διηγηθώ το ανάγνωσμα του Jack London, αλλά σήμερα η θεματολογία μας θα είναι γυναίκες, μαλακοΒαλεντίνος, λύκοι, πνεύμα & εθισμός. Εν κολλούν αλλά δε με κόφτει. 

Αν τζιαι έσσιει μέρες να γράψω, που την μια νιώθω ότι έχω τόσα πολλά να πω τζιαι που την άλλην άμαν έννα κάτσω μπροστά που το blank page του blogger χασκιάζουμαι τζιαι τίποτε εν γράφω.

Πίσω στον 'εθισμό'. 

Εθισμός μπορεί να εν σε πολλά πράμτα. Κάποιος εθίζεται στο αλκόολ, άλλος στην ηρωίνη, άλλος εθίζεται πάνω σε άτομα(ο), κάποιος πάστην σοκολάτα, τον καφέ, το φαΐ, το κρέας, την αγάπη, τον ύπνο, τα καταπραϋντικά χάπια, το σεξ, την γυμαστική. Γενικά θκιάλεξε τζιαι πάρε το δικό σου "ναρκωτικό". 

Εθκιάβαζα τούντο άρθρο του Russell Brand εχτές τζιαι έκαμε με να δω με πολλά διαφορετικό τρόπο το πως πρέπει να προσεγγίζουμε το κάθε άτομο το οποίο εν εθισμένο σε κάτι. 

Food for thought!

Πελλανίσκω με κόσμο που τον πιάνει η μανιά τζιαι κάθε Φλεβάρη πρέπει να έβρει ταίρι να περάσει του Αγίου Βαλεντίνου. ΤΖΙΖΑΣ!!!!! 

Don't people have anything better to do?

Επήρα σας το άλλου, ξέρω το. Εν πολλά ούλα συγχησμένα μες την κκελλέ μου τζιαι ενεκατώθηκα. Απασχολούν με πολλά θέματα τελευταία αλλά το κυριότερο που μου φακκά έκκεντρο εν τούτο με τον Άγιον Μαλακοβαλεντίνο. 

Ναι ρε εν είμαι ζεφκαρωμένη. Αλλά περνώ μια χαρά. Ναι ρε εν θα έρτει άντρας να μου φέρει λουλούθκια. I'm a grown ass independent strong woman and I can buy my own god damn flowers. Deal with it! 

Έφυε το Βελγούδι τζιαι ούλη η παρέα σάννα τζιαι εδιασπάστηκε. Αμαρτία μου ξομολογημένη, πεθυμώ τον ήδη. Το τελευταίο διάστημα, και αφού επεράσαμε την φάση του ξεκαθαρίσματος ότι κανένας εν αρέσκει κανενού, εδέσαμε πολλά σαν φίλοι. Τζιαι ξαφνικά ούλοι ήβραν ταίρι μέσα στην παρέα τζιαι εσωρωφτήκαν στα πετσιά τους. Dafuq?!? 

SheWolf

Μερικές φορές πιάνει με κάτι σαν ψυχοπλάκωμα τζιαι κάμνω assess όλων όσων ήρθαν και εχάθηκαν τζιαι το πόσο αλλάζουν οι σχέσεις των ανθρώπων με την πάροδο του χρόνου. Κάποιες σχέσεις δυναμώνουν, κάποιες ξεθωριάζουν, κάποιες διαστρεβλόνονται. 

Έτυχε να βρεθώ σε ένα γραφείο τις προάλλες τζιαι ήβρα το βιβλίο που εγύρεφκα 4 χρόνια για να αρχίσω να γράφω το σενάριο που θέλω. Τζιαι μέσα σε μια στιγμή, έτσι ξαφνικά έπρεπε να φύω τζιαι εχάθηκε τζιαι το βιβλίο μαζί. 

Έτσι εν η ζωή. Στιγμές που φέφκουν τζιαι χάνονται. 

Αλλά εν θέλω να κοιτάζω πίσω τζιαι να στεναχωριέμαι, να χαλιέμαι κυρίως. Το παρελθόν εν παρελθόν. Φέφκει τζιαι χάνεται. 

Τζιαι ούτε θα αφήσω τον εαυτό μου να ησυχάσει, να βολεφτεί, απλά τζιαι μόνο γιατί εν πιο εύκολο έτσι. 

I don't like to stand still. I like to move. To seek adventure. To crave passion and live and love in glorious maximum speed. And I won't settle to fit in the mould. No siree. 

Albeit it lonely here sometimes, it is tranquil. And it's nice, it's peaceful.

Κάμνω κάποιες αλλαγές το τελευταίο διάστημα. Επί προσωπικού τζιαι επαγγελματικού επιπέδου. Ο τρόπος που προσεγγίζω καταστάσεις τζιαι άτομα. Κάπως σαν τζίνο που είπε η Πρασινάδα, κάμνω με τον τρόπο μου self-checks, για να είμαι καλλημένη ότι εν είμαι εγώ η παράξενη σε ορισμένα θέματα. 

Έτσι λοιπόν, με τον τρόπο μου αποφάσισα να εθίζομαι μόνο σε πράγματα που αξίζουν, όπως π.χ. τα βιβλία, τις ταινίες, το γράψιμο, τις ουσιώδες συζητήσεις, τον διαλογισμό, τα σκυλιά, τα ταξίδια. 

I've decided to work towards the goals that matter most inside me. 

Feed the soul, the mind, the heart and heal the body. 

Επίε πολλά spiritualistic το ποστ. Νομίζω το χρειάζομαι...

Απασχολεί με ιδιαίτερα το θέμα του 'εγώ' τελευταία. 

Το αναγνωρίζω παντού, τζιαι όσο περισσότερο το αναγνωρίζω, τόσο περισσότερο νιώθω αποστροφή προς την δημιουργία του. 

Πρέπει να ξαναδιαβάσω αυτό νομίζω...

“There is a time in our lives, usually in mid-life, when a woman has to make a decision - possibly the most important psychic decision of her future life - and that is, whether to be bitter or not. Women often come to this in their late thirties or early forties. They are at the point where they are full up to their ears with everything and they've "had it" and "the last straw has broken the camel's back" and they're "pissed off and pooped out." Their dreams of their twenties may be lying in a crumple. There may be broken hearts, broken marriages, broken promises.” 

[...]

“Be wild; that is how to clear the river. The river does not flow in polluted, we manage that. The river does not dry up, we block it. If we want to allow it its freedom, we have to allow our ideational lives to be let loose, to stream, letting anything come, initially censoring nothing. That is creative life. It is made up of divine paradox. To create one must be willing to be stone stupid, to sit upon a throne on top of a jackass and spill rubies from one’s mouth. Then the river will flow, then we can stand in the stream of it raining down.” 

[...]

“When a woman is frozen of feeling, when she can no longer feel herself, when her blood, her passion, no longer reach the extremities of her psyche, when she is desperate; then a fantasy life is far more pleasurable than anything else she can set her sights upon. Her little match lights, because they have no wood to burn, instead burn up the psyche as though it were a big dry log. The psyche begins to play tricks on itself; it lives now in the fantasy fire of all yearning fulfilled. This kind of fantasizing is like a lie: If you tell it often enough, you begin to believe it.”  

[...]

“This explosive psychological 'sneaking' occurs when a woman suppresses large parts of self into the shadows of the psyche. In the view of analytical psychology, the repression of both negative and positive instincts, urges, and feelings into the unconscious causes them to inhabit a shadow realm. While the ego and superego attempt to continue to censor the shadow impulses, the very pressure that repression causes is rather like a bubble in the sidewall of a tire. Eventually, as the tire revolves and heats up, the pressure behind the bubble intensifies, causing it to explode outward, releasing all the inner content.

The shadow acts similarly. We find that by opening the door to the shadow realm a little, and letting out various elements a few at a time, relating to them, finding use for them, negotiating, we can reduce being surprised by shadow sneak attacks and unexpected explosions.”   

[...] 

“The way to maintain one’s connection to the wild is to ask yourself what it is that you want. This is the sorting of the seed from the dirt. One of the most important discriminations we can make in this matter is the difference between things that beckon to us and things that call from our souls. Nowhere can this be seen more clearly than in the choice of mates and lovers. A lover cannot be chosen a la smorgasbord. A lover has to be chosen from soul-craving. To choose just because something mouthwatering stands before you will never satisfy the hunger of the soul-self. And that is what the intuition is for; it is the direct messenger of the soul.”

~ Clarissa Pinkola Estés, Women Who Run With the Wolves: Myths and Stories of the Wild Woman Archetype~

         

Enya - Crying Wolf - Le Chant du Loup