Much Ado About Nothing or How I Learned to Stop Worrying and Love the Bomb

Εχτές ήταν το 8ο Κυπρορωσικό Φεστιβάλ στο Δημοτικό Κήπο Λεμεσού. 

Εσκέφτηκα να προσκαλέσω όλη τη μπλογκόσφαιρα, αλλά δεν το έκαμα για τον απλούστατο λόγο ότι εν βλέπω το μπλογκ μου σαν χώρο διαφήμισης (τουλάχιστον όχι εξ' ολοκλήρου) τζιαι επίσης εν επρολάβαινα καν να κάμω κάποιαν αναφορά επειδή εβούρουν ούλη μέρα.

Για εκείνα τα οποία έχω να διω κρέντιτ στον εαυτό μου είναι ότι την προηγούμενη εβδομάδα εκατάφερα να διοργανώσω μιαν εξαιρετική Διάσκεψη Τύπου, με αρκετά κανάλια και δημοσιογράφους παρών και αυτή την εβδομάδα εκατάφερα να παρευρεθούν ο "Εξοχότατος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κος. Νίκος Αναστασιάδης", ο Ιώννης Κασουλίδης, ο Φώτης Φωτίου, οι Πρέσβεις της Ρωσίας, Ουγγαρίας, Τσεχίας, Κίνας και Ινδίας, ο κος. Δημήτρης Χριστόφιας και ο κος. Γιώργος Βασιλείου, ανάμεσα και σε πολλούς άλλους φύσικα.

Ο Φωτίου, όταν τον εκαλοσώρισα τζιαι έσφιξα του το σhέρι (συνοδευόμενος από την γυναίκα του - πολλά σκίνι βρε παιδί μου τζίνη η γυναίκα) ήταν πολλά ντάουν του ερθ τζιαι προσεγγίσιμος. Άρεσε μου τούτο. Το ίδιο τζιαι με το Τζιμέλλο (aka Τζίμης aka Δημήτρης aka Χριστόφιας). Μάνα μου τον Καταστρόφια μου!!! Τον μπούλι μου. He is as chubby as he looks. But he's cute (in a gross kind of way) any way. 

Με το που εσταθήκαμε τζιαι αφότου είχαμε κάμει όλες τις αναγκαίες ετοιμασίες για τις θέσεις των VIP, εγώ ήμουν in charge of the VIP list (ήνταλοϊς έμπλεξα εγώ έτσι ακόμα εν εκατάλαβα) επλάκωσε η αστυνομία του "Εξόχότατου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κου. Νίκου Αναστασιάδη" με τα πολιτικά για να επιβεβαιώσουν την ασφάλεια του χώρου. Κάπου στους 20 νοματέους να στέκουντε γυρών μας. Σαν τα βουβαλάκια που ήταν ούλοι τους.

Άντα τζιαι ήρτε ο "Εξοχότατος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κος. Νίκος Αναστασιάδης" (άλλος Νικολάκης Πρόεδρος), αμέσως κάμερες, δημοσιογράφοι, κακό, χειροκροτήματα, παζουρλισμός. Ούλοι ετρώαν που πάνω τους. Αν δεν ήμουν εγώ να τηλεφωνώ  5467643246 σhιλιάες φορές την ημέρα στο Προεδρικό, θα σας ελαλούσα αν θα επατούσε ο "Εξοχότατος Πρόεδρος της Κυπριακής Μπανανίας Δημοκρατίας κος. Νικολάκης Νίκος Αναστασιάδης".

Τέσπα, με τα πολλά εκάτσαμε τον. Να σου πέντε λεπτά επεράσαν, ήρτε τζιαι ο Τζιμέλος, με έναν μόνο αξιωματικό, το φτωχό μου, τζιαι τζιαμέ οι δημοσιογράφοι, οι κάμερες κλπ κλπ τον εγράψασσιν τζιαμέ που τον γράφουν πλέον όλοι (κάπου χαμηλά, γιού νόου, που τους κνίθει, άτε εκαταλάβετε, εν θα γίνω πιο γραφική). 

Άρχισαν τα όργανα....εεε το πρόγραμμα μετά. Παραδοσιακοί χοροί (Ρώσικοι πρώτοι οφ κορς) μετά ανέβηκε ο Πρέσβης της Ρωσίας ο κος. Σhούμσκι να μιλήσει τζιαι ο Δήμαρχος Λεμεσού ο κος Αντρέας Χρίστου, ο οποίος εμίλησε ΚΑΙ στα ρώσικα (ατς). Μετά πάλε χοροί, ιστορίες πανυήρκα κακά, ο Χρίστου εθώρουν τον έπιασε τη κουβέντα με τον Τζιμέλο, η μαστόρισσα μου εμίλαν με τον "Εξοχότατο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κο. Νίκο Αναστασιάδη" τζιαι τον Τζιόρτζ Βασιλείου. 

Μάνα μου τον ρε τον Βασιλείου. Ήσhα που έστεκε ο καημένος αλλά ήταν καλός παππούλης. Καλός παππούλης με μια φάουσα ριάλλια, αλλά καλός παππούλης nonetheless. Εξίχασα να σημειώσω ότι την ώρα που έκαμνα χειραψία τζιαι εκαλοσώρισα τον κο. Ιωάννη Κασουλίδη γυρίζω εγώ τζιαι λαλώ του:

"Λου -Γεία σας κ. Κασουλίδη τι κάμνετε;

 Κας - Καλά αγάπη μου!!!" 

Ντόινγκ!!!! Όπως μου είπε τζιαι ένας φίλος μου πιο μετά θα έπρεπε να εγύριζα να του απαντήσω "Καλά Γιαννάκη μου, εσύ;;;;;;;;". 

Αλλά άτε, ας όψετε που θέλω να κρατήσω τη δουλειά μου (φορ νάου μουάχαχαχαχα γιατί κάτι άλλο παίζει στα σκαριά).

Ένιγουεϊ, πίσω στον "Εξοχότατο Πρόεδρο της Κυπριακής Μπανανοκρατίας κο. Νικολάκη". Αφού εμίλησε τζιαι η μαστόρισσα μου, ήρτε η ώρα του "Εξοχότατου" να μιλήσει (μη χε). Ούλοι οι προσκεκλημένοι εμιλήσαν σε 2 γλώσσες ο Νικόλαους εμίλησε σε μια....τα ΑΓΓΛΙΚΑ οφ κορς. Τζιαι τούτο ήταν κατόρθωμα δικό μου, γιατί ερωτούσαν με που το Προεδρικό σε τι γλώσσα να μιλήσει ο "Εξοχότατος Νικολάκης" τζιαι είπα τους Αγγλικά, αφού ελληνικά οι μισοί εν θα εκαταλάβασσιν τζιαι ρώσικα εν κυάρει να μάθει όπως τον Τζιμέλο. 

Τέσπα, άρκεψε τζιαι εμίλαν τζιαι ελάλε για τις κυπρορωσικές σχέσεις τζιαι την ενδυνάμωση τους τζιαι τζιαι τζιαι τζιαι τζιαι μπλα μπλου τζιαι μπλα μπλα τζιαι μέλι με γιαούρτι τζιαι καρύδια τζιαι μπλε μπλό τζιαι καμπόσες παπαρίες τζιαι θα κάμουμε ότι εν ανθρωπίνος δυνατόν να δώκουμε τα λεφτά που εχάσσασσιν οι Ρώσοι πίσω τζιαι εν "φίλοι" μας τζιαι αρχίδια καλαβρέζικα με δυο αυγά τουρκίας. 

Εκαταλάβετε πάνω κάτω. Η μια παπαροσύνη πάνω που την άλλην. 

"Είμαι ο Εξοχότατος Πρόεδρος της Κυπριακής Μπανανίας Δημοκρατίας κος. Νικολάκης Νίκος Αναστασιάδης και μόλις τελείωσα" 

Μετά τον λόγο του "Εξοχότατου" εσηνοδεύσαμε τους VIP σε έναν χώρο με γρασίδι τζιαμέ δίπλα που το Κηποθέατρο....τον οποίο ο δήμος Λεμεσού τον αποκαλεί VIP χώρο εκδηλώσεων, τζιαι τζιαμέ άρχισε η μάσα. 

Εγώ αφού εβεβαιώθηκα ότι όλοι επίναν τζιαι εχαριεντίζονταν μια χαρά μπροστά στις κάμερες τζιαι τους φωτογράφους, έπρεπε να φίω να πάω πίσω στο γραφείο να ετοιμάσω το ποστ-ιβέντ Δελτίο Τύπου. Στο δρόμο μου ήβρα τζιαι τον Κινέζο Πρέσβη τζιαι εμίλησα του - μάνα μου τοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοους - δατς ιτ αποφάσισα το - ΠΡΕΠΕΙ να πάω ΚΙΝΑ. Εν πολλά καλοί σοβαρά!!!!

Αφού τους εποσhερέτισα τζιαι τζίνους, επία ετοίμασα το δελτίο τζιαι ώσπου να επιστρέψω πίσω μόνον ο Βασιλείου ήσhε μείνει (έφεφκε τζιαι τζίνος για νάνι του) επία τζιαι έφαα μαζί με τον μπρο μου τον αγλέορα στο μπουφέ του VIP. 

Αααααχχχχ the perks of working in PR. LoL. 

Μετά που τζιαμέ τζιαι τζι, εμένα η δουλειά μου ήσhε τελειώσει τζιαι απλά εγύριζα στο Φεστιβάλ τζιαι επαρακολούθησα τζιαι λιο τη τραουδίστρια ΜΠΟΜ που εφέραμε (ξεχασμένη ρωσίδα ποππού που τα 80ς τους) η Σβετλάνα κάτι..."Σβέτλάνα, δέκα ευρώ μάνα μου".

Ώσπου εφτάσαμε αισίως και μετα κόπων και ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ βασάνων στο τέλος της βραδυάς, στο φαντασμαγορικό σhόου με τα πυροτεχνήματα (προς Λεμεσιανούς μπλόγκερς: NAI, εν εμείς που εκάμναμε τζίντον θόρυβο ούλο κοντά στα μεσάνυχτα). 

Έτσι ήρτε στο τέλος ένα ακόμα event της εταιρείας. Τα σπασμένα φυσικά εν εμείς οι διοργανωτές που τα πληρώνουμε γιατί ποιός θα τα εσύναε τζίνα ούλα τα πράματα ως τα σήμερα το χάραμα;;;;;; Αλλά χάτε...ήταν κακό τζιαι επίε.

Στην τελική, λαλώ τζιαι μιας φίλης συναδέλφου μου...ούλο τούτο θυμίζει μου το θεατρικό του Σαίξπηρ...Πολύ κακό για το τίποτε. Θεαθήναι μάνα μου. 

Πονώ ΟΥΛΑ τα κόκκαλα μου, μέχρι και το μικρό μου δαχτυλάκι. Για τις επόμενες μέρες θα είμαι σε θερινή νάρκη (πως οι αρκούδες εν σε χιεμερία νάρκη, εεε καμία σχέση).

Καλά να περνάτε. 

Καλό υπόλοιπο της Κυριακής y'all. 

Πάω να παίξω με την Άριελ. 

P.S. Ο ογκώδες τίτλος του "Εξοχότατου Νικολάους" είναι ο γραπτός τρόπος απεύθυνσης κάθε φορά που αναφέρεις το όνομα του. ΤΖΙΖΑΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!

P.S. 1 Έζησα να το δω τζιαι τούτο το παναύηρι. 

8th Cyprus-Russian Festival 2013

Το υποκείμενο που φωνάζει 

"double rainbow"

περίπου στο 1 λεπτό

c' est moi. 

Pardonne moi.