Λυκόφως

Λιγο τι inappropriate η φώτο αλλά τι να κάμω; Τούτην μου επλάσαρε το Google Search! Αισθάνομαι ότι το Youtube μόλις με εχλεύασε. Αδέτε τι μου έδειξε σήμερα καθώς επροσπαθούσα να κάμω log in: 500 Internal Server Error Sorry, something went wrong. A team of highly trained monkeys has been dispatched to deal with this situation. If you see them, show them this information: l3I8TEjQV_ZNz0tWZB8L_hoAv7g25hsr-ZT3z6ipNfJDLIqIsU09xPZ8pb_7 AcNGlOWLgXtRQGypE2ARumVDcG2Q2qKSRoS5Ucmp6b7edOZUJg8zvjCrVStm uTmNuUdt_-cU7-dmSfS3jbpPZMxvktC__-xphMSeTD9WXp0iizlJ1cqccu_I 7Peg0ikPcqE8yRu9yl2sSAkSs2rg_WiK6e-waNhPT-7pGdpPc3h7b7P4savL KN-5yuDXNlmS-WgVP1DZjuaHk1ZGuZSk6acfs0oJajKIc0uDLBGqcEYOzKcp EDBmQQkK1LZ-WinQwiV_sbojBCYSLWmrrzm9uIPWFGOzA2yBGKD5xw9UicVF MCSZf0a_jgX7PZwnVFPIyvTidyL0ehTlQah7DU5DEZ9jIs1SPJiWMRAqutDP TXJxk_2gt11XgP3IUhG_R8R8RmajHeOf9JJhEHfD8lGEHA4bequWiZwNc7Ji QdSrMoOS2GZHaAH7pBFYW7NynlqQYywvf3KXt0CIPfMnPbPtwRtKdooskJKm 0uPoUdY5iSOjMzbouFSaXaD2EJ5luDG-Lrlycf3vKB...

Άσιλα. Ίσhαλα ελείψε μας ο Παντελίδης τζιαι επίαμε πίσω στα γκόλντεν όλντις...Τριαντάφυλλος ολέ! Ντουόντ γουόρι εν επέλλανα... νομίζω . Πάντα έβλεπα πολλά....vivid dreams...εις την κυπριακήν πολλά ζωντανά όνειρα. Λες τζιαι εζούσα τα. Μερικές φορές όκεϊ επηρεάζουμουν τζιαι που τες πολλές ταινίες τζιαι που τα πολλά έντοντα γεγονότα που έτυχε να ζω. Αλλά τι εν τα όνειρα μας; Εν απλά μηνύματα που υποσυνείδητου μας; Εν προμηνήματα; Εν κάποια ίσως signals που μας δια ο εγκέφαλος μας για μερικά συγκεκριμένα άτομα; Μισώ να βλέπω άτομα που το παρελθόν μου στον ύπνο μου, Α! Εν ο Χάρος μου. Λες τζιαι παίζει μου παιχνίθκια εξουσίας ο νους μου την ώρα που προσπαθώ να απολαύσω τον 8ωρο ύπνο του προλετάριου. Μπορεί εγώ να θέλω να τζοιμηθώ ήσυχη ας πούμε γιατί έχω του κόσμου τα βούρηστρα  την άλλη μέρα τζιαι τζιαμέ ο γραβίλης...να βλέπω τα πιο άκυρα όνειρα EVER!!! Εν θέλω να μπω σε λεπτομέριες, απλά σπάζει μου την τα όνειρα μου τελευταία. Θέλω να είμαι ήσυχη. Να σκέφτομαι τους Ρώσους...

Ένα κομμάτι από τους Sigur Ros που υπέρ-αγαπώ. Για να ηρεμήσουμε μετά που την χειμαρώδη βδομάδα που είχαμε. Μια όμορφη μουσική τζιαι λιο πιάνο εν ότι πρέπει. Καλό Σ/Κ εύχομαι σε ούλους! P.S. Ένα γράψω σύντομα ποστ κανονικό.  Missed u all, απλά βουρώ τζιαι απολαμβάνω συνάμα!  Take care everyone... xxxx Sigur ros - Samskeyti (Untitled 3)

Ξέρω έπρησα σας, αλλά σίριουσλι εν περιπέζω τωρά, I'm calling out to everyone who may be at all interested in acting. Χρειαζούμαστε πλάσματα. Εν μας κόφτει αν είσαστε άντρας ή γενέκα. Εν κάμνουμε διακρίσεις εμείς. Ούτε η ηλικία μας πειράζει. Μόνο να ξέρετε ανάγνωση τζιαι να μπορείτε να μάθετε λόγια πόξω. Η παράσταση εν λιο σύντομα σόου θα έσhιει εντατικές πρόβες που φτομάδας. Εν είμαστε όμως βάρβαροι, ντουόντ γουόρι. Θα είμαστε τζέντολ. Πε τε μου αν θέλετε να τράι άουτ. Ακόμα τζιαι για το γαμώτο σας. Ελάτε...μεν ντρέπεστε! Άσχετο, επία πόψε στο Μουσείο Θεάτρου στη Λεμεσό γιατί εκάμνασσιν ένα αφιέρωμα στον Μιχάλη Κακογιάννη τζιαι άι θινγκ άι αμ ιν λαβ γουίθ Στέλιος Μάινας. Τζίζααααςςς! Τζιαι να πεις ότι έβλεπα το 'Νησί' τζιαι επέλλανα πάνω του; Αφού εν τον έβλεπα. Πρέπει να εν επειδή τον είδα στο θέατρο τζιαι άρεσε μου πολλά σαν ηθοποιός μάλλον. Νομίζω όμως ότι τζίνος ο άνθρωπος όσο πάει τζιαι γινήσκετε πιο χάντσομ. Παν του τα γηρατειά. Ενώ ο Κώστας Καζάκος ( που ήτα...

Καθώς εψαχούλεφκα σήμερα το πρωί να έβρω κάτι notes για τον director ( ναι! ζω, αν τζιαι άρκησα να γράψω ακόμα είμαι αλάιβ εντ θράιβινγκ ), έπεσσα πάνω σε κάτι handouts που το πρώτο χρόνο του Πανεπιστημίου μου. Εκάθουμουν μαζί με την Φιλελεύθερη ( για more info on who this 'φιλελεύθερη' is look here ) τζιαι πρέπει να κάμναμε lecture on Modernism στο English Lit course μου ( γιατί έκαμνα 2 degrees in 1 εγώ - πως λέμε αγοράστε 1 πάρτε 2; εε κάτι έτσι ) τζιαι εγάφαμε notes η μια στην άλλη: Εγώ -- Λουκρέζια She-- Φιλελεύθερη Λου - Βαρκούμαι πολλά! Φιλ - Me2! Λου - Εβαρέθηκα τον! Φιλ - Ελπίζω να μεν εν τζιαι το βιβλίο equally boring σαν τούτον. Λου - Εν τζιαι τζίνο αρκετά slow όμως. Φιλ - Εθκιέβασες το; Λου - Γιάπ. Κάθε βασανιστηκή λέξη του. Φιλ - Oh no! Λου - Γιαπ. Φιλ - Να μου πεις περίληψη μετά μπορείς; Λου - Sure! If you don't die of boredom first. :P Η συγκεκριμένη συζήτηση πρέπει να εγηνίσκετουν τον τζιαιρό που έπρεπε να θκιεβάσουμε το " A Passag...

Εν τέλεια WTF η φώτο αλλά ήβρα την πολλά 'in' σήμερα!  Αν τζιαι έσhιει μέρες που έχω ΤΑ θέματα να αναλύσω, μόλις θα κάτσω να γράψω ξεχνώ τα ούλα. Τζιαι γράφω απλά τα της ημέρας. Εν θέλω να είμαι έτσι, αλλά μεταξύ των Ρώσων (που δόξασοι πάσσιν ούλα καλά) τζιαι τα των θεατρικών είμαι τόσο κουρασμένη τζιαι σπαταλημένη πας το μένταλ ντιπάρτμεντ του εγκεφάλου που εν μου μεινίσκει τζιαι πολύς νους για να γράφω ότι τζιαι όσα θέλω δαμέσα. Επαντρέψαμε τζιαι τη Νέρι μας. Τούτο ξέρω εγώ. Επαναπατρίζετε τζιαι η Πρας σύντομα τζιαι κάμνει με να πεινώ πολλά κάθε που έννα ανοίξω το Πρασινο-βλογκ της, η Aenima πάντα με την καλύτερη μουσική, η Tinkerbell που με κάμνει να ζω σε εναν πολλά Sex-and-the-City world έτσι όπως τα περιγράφει ούλα τζιαι κάμνει με να θέλω να πάω NYC NOW τζιαι η Μάνα που εγήνικε ονλάιν φοιτήτρια τζιαι σκέφτουμαι συνέχεια ένα 'βρε λες;'Αααααχχχ...the blogosphere is evolving so fast! Τζιαι επειδή βαρκούμαι να γράφω βλακείες τζιαι νιώθω στην κυριολεξία νά...

Το 1989, ένα δειλινό στις αρχές του καλοκαιριού ένα τρίχρονο κοριτσάκι καθότανε με ανυπομονησία στη βεράντα του διαμερίσματος που διέμενε με τους γονείς της και περίμενε το πρώτο της κατοικίδιο να καταφθάσει. ( ουυυυ εν αντέχω τα καλαμαρίστικα, θα πάω πίσω εις την κυπριακήν μου ) Τζίντο κοριτσάκι που λέτε, για πρώτη φορά θα είσhε ζωάκι μες το σπίτι. Εν φαντάζεστε με ήντα χαρά το υποδέχτηκε. Το κατοικίδιο ήταν ένα γατάκι 2 ετών περσικής ράτσας αλλά είχεν έρτει all the way from μάμα Ίνγκλαντ. Το όνομα της ήταν Φλάφι. ( νόου σαπράιζ δέαρ ). Το κοριτσάκι έκαμνε πολύ παρέα με το γατάκι τζιαι μέσα από μαρτυρίες της μητέρας της έμαθε ότι επίσης ήταν λίο άταχτη γιατί ετυράννισε τζιαι νάκκο το γατάκι τα πρώτα  θκιο χρόνια γιατί έβλεπε το σα παιχνιδάκι. Αλλά ήσhε της απίστευτη αδυναμία τζιαι αγάπαν την Φλάφι σαν να ήταν αδελφούλα της. Τα χρόνια επερνούσαν τζιαι το κοριτσάκι εμεγάλωνε μαζί με το γατάκι. Ένα καλοτζαίρι το κοριτσάκι επίε καλοκαιρινές διακοπές με τους γονείς της για δυο...

Το μέιν τασκ στη δουλειά μου κάθε μέρα...θα το πω σε πολλά σλανγκ γλώσσα...είναι να τρολλάρω το κόσμο. Με λίγα λόγια, πιάνω ούλες τις κυπριακές υπηρεσίες που μου υποδυκνείουν οι ανώτεροι μου τηλεφωνώ τζιαι προσπαχώ να πουλήσω άντβερταϊζινγκ. Τωρά αν τζιαι κατά πόσο το καταφέρνω τούτο, εν άλλη ιστορία.  Σήμερα, πιάνω ένα που τα εκατοντάδες γραφεία που τηλεφωνώ καθημερινά τζιαι λαλώ τους το κείμενο που έμαθα παπαγαλία ως τωρά: -"Καλημέρα σας, είμαι η Λουκρέζια, και επικοινωνώ από τον Ταδε Τόπο. Θα μπορούσα να μιλήσω με το Τάδε Άτομο παρακαλώ;" Συνήθως οι παραπάνω απαντούν μου ανάλογα, του τύπου, " ναι μισό λεπτάκι να σας ενώσω, δεν είναι μέσα αυτή τη στιγμή, είναι με πελάτη, θέλετε να αφήσετε κάποιο μήνυμα " κλπ κλπ.  Στο σημερινό ατυχές συμβάν επέτυχα μάλλον μια κυρία μέσης ηλικίας at the other end of the line, η οποία μου είπε να περιμένω στη γραμμή, πριν καν προλάβω να της πω το παπαγαλίστικο μου κείμενο. Σόου επερίμενα.... Μ - Μεσήλικη...

Πριν έξι μήνες περίπου ( τζιαι κάτι ψιλά - δικά σας οφ κορς, μιας τζιαι εν κρίση διω σας τα πίσω ) καθώς επενθούσα έναν χωρισμό, στο καπάκι ήρτε ένα γινγκ-γιανγκ για να μας τα γυρίσει ούλα. Το Σάββατο που μας επέρασε το μικρό μας γιανγκ...ο Άγγελος μας, εβαφτήστικε σε ένα μικρό ξωκλησάκι στην περιοχή του Ύψωνα στην Λεμεσό. Τα βαφτήσια εν ένα που τα μυστήρια της Εκκλησίας μας που δεν ξέρω τζιαι πολλά πως λειτουργεί ( όι πως ξέρω για τα υπόλοιπα αλλά λέμε τωρά ). Εγώ σαν ιμμίντιετ φάμιλι έπρεπε να παρεβρεθώ στο σπίτι του...Άγγελου από νωρίς για να τα ετοιμάσουμε όλα τζιαι να πορεφτούμε εις την τσέρτσ. Ποττέ μου δεν εκατάλαβα γιατί πρέπει να τσαλαβουτούν το καημένο το βρέφος μες την κολημβήθρα σαν να εν κανέναν μαρούλι που εν γεμάτο χώματα τζιαι χρειάζετε ξέπλυμμα. Εν τζιαι εν ότι έννα κρίνω τη μέθοδο, απλά νομίζω έναν απλό μικρό βρεξιματάκι με λίγο νερό στο κεφαλάκι του μωρού θα ήταν υπέρ-αρκετό. Τα καημένα τα μωρά δεινοπαθούν...άσε το γεγονός ότι δεν καταλάβουν τζιαι που βρίσκο...