Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ...ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΜΟΥ!!!
Πεεεεεεεεεεεεεεεεεε μα έσhιει μιαν εφτομάδα σχεδόν να μπω δαμέσα. Η αλήθκεια είναι ότι τελευταία ο νους μου εν αλλού. Σκέφτουμε πολλά, αλλά ξεχνώ να τα μοιράζουμαι. Κάμνω τζίνο που λέσσιν ολτέρνατιβ λάιφσταϊλ.
Τελευταία βλέπω πολλά ψέματα γυρώ μου. Που ανθρώπους που αγαπούσα, που επονούσα, που εν επίστεφκα ποττέ ότι ήταν ικανοί για να πουν τόσα ψέματα. Τζι όμως. Τωρά ανακαλύφκω πόσο άδικη εν η ζωή, τζιαι πόσα ψέματα μπορεί να πει ένας άνθρωπος πίσω που τη πλάτη σου. Τζιαι ένας άνθρωπος που ενόμιζες ότι σε αγάπαν...τωρά εν ο ίδιος άνθρωπος που σε στολίζει που πάνω ως κάτω με αυθαδείς τζιαι ανώριμες λέξεις...
Γιατί ποττέ κανένας εν βλέπει πόσο ψεύτικοι εν τούτοι οι ανθρώποι; Γιατί ποττέ εν τους ξεμπροστιάζει κάποιος όπως τους αξίζει τζιαι ούλλοι θκιαλλέουν το δρόμο του "σκάσε, να περάσουμε"; Α; Α;Α;Α;
Πονούν με τα ψέματα αλλά παλέφκω το. Όπως μπορώ τζιαι με όση αξιοπρέπεια μου έσhιει απομείνει. Ελπίζω κάποια μέρα να δούσιν τζιαι οι άλλοι τζίνο που είδα εγώ...τούτο για μένα εν το πιάτο που τρώγεται κρύο, όι οι δολοπλοκίες τζιαι τα πισώπλατα ψέματα για να μεν εκτεθούμε στους άλλους.
Η εμπειρία μου το τελευταίο διάστημα τούτο μου εδίδαξε. Για παράδειγμα, αν δώσεις στο σύμπαν καλοσύνη θα σου επιστραφεί τζιαι με το παραπάνω.
Τις τελευταίες μέρες προσπαθώ να είμαι ζεν. Εν θα σας πω ότι έφτασα τζιαι στην Νιρβάνα αλλά προσπαθώ να μεν χαλιέμαι τουλάχιστον. I let it all out, πετάσσω τα άσhιημα τζιαι τα σκάρτα τζιαι προσπαθώ να κοιτάξω το σύντομο μέλλον μου που προβλέπεται ανατρεπτικό.
Αν μου ελάλε πριν 3 μήνες κάποιος πως θα ήταν η ζωή μου τωρά εν θα τον επίστεφκα τζιαι θα του εκάθισκα τζιαι ένα βυζινόπατσο. Αλλά έτσι εν η ζωή....ανατρεπτική.
Σε μια φτομάδα σχεδόν την κάνω τζιαι εξαφανίζομαι για ένα διάστημα...Ελπίζω τζιαμέ που έννα παω να έβρω την εκτίμηση που μου εστερήθηκε για δυο χρόνια τωρά. Βλέπω τα πάντα σαν ενα παζλ που εμπειρίες τζιαι θέλω να πιστέφκω ότι τα καλύτερα έπονται.
Εν θα σας κρύψω ότι φυσικά τζιαι υπάρχουν οι στιγμές τις αμφιβολίας τζιαι της βαθιάς μοναξιάς, αλλά ούτως ή άλλως...μόνοι ερχόμαστε τζιαι μόνοι φεύκουμε σόου απλά προσπαθώ να απολαύσω τη περιπέτεια....γιατί ζωή χωρίς περιπέτεια τζιαι εμπειρία εν μια ζωή άδεια τζιαι χωρίς νόημα.
YΠΑΡΧΟΥΝ ΧΡΥΣΟΨΑΡΑ ΕΔΩ...απάντησε μου...
Θέλω να πιστέψω σε κάτι καλύτερο, σε κάτι πιο φωτεινό τζιαι όμορφο. Θέλω να πιστέψω ότι υπάρχει αγάπη, πραγματική αγάπη κάπου τζιαμέ έξω τζιαι ότι όταν ο τζιαιρός θα εν σωστός θα έρτει. Θέλω να πιστέψω στην καλοσύνη τζιαι την αλληλεγύη μεταξύ ανθρώπων.
Τζιαι επειδή το θέλω εν απλά μια επιθυμία, προσπαθώ τα θέλω μου πλέον να τα κάμνω στόχο τζιαι πράξη...
Βήμα βήμα, τσαλαπατώντας πορεύομαι προς κάτι όμορφο τζιαι αληθινό...τουλάχιστον είμαι στη φάση του "προσπαθώ να κάμω τα θέλω μου πραγματικότητα".
Πυξ Λαξ - Υπάρχουν Χρυσόψαρα Εδώ;
Μου αρέσει η νέα όψη του μπλογκ.
ReplyDeleteΥπάρχουν χρυσόψαρα όσο σκοτεινά και αν φαίνονται τα νερά.
Τα δύσκολα είναι για να μαθαίνουμε, να ωριμάζουμε και να πηγαίνουμε παράκατω πατώντας γερά στα πόδια μας.
Η ζωή έχει τους τρόπους της να μας διδάσκει και να αποβάλει πράγματα που δεν μας ταιρίαζουν.
Όσον αφορά στο κάρμα, εγώ ένα πράγμα έμαθα-η κόλαση και ο παράδεισος εδώ είναι για αυτό πρέπει να προσέχουμε τι κάνουμε.
ούτε εγώ επίστευα ότι παίρνεις κείνο που αξίζεις αλλά τελικά εν αλήθκεια! δεν ξέρω που οφείλεται αλλά όσο πιο ξεκάθαρος, ίσιος και σωστός είσαι τόσο καλύτερα σου συμπεριφέρονται τόσο πιο ψηλά σε έχει ο κόσμος τόσο πιο πολλές ευκαιρείες σου δίνονται. Και ναι, αν και δύσκολα τα βρίσκεις άλλα τjιει, άλλα δα εσhιει κάτι λλία χρυσόψαρα!
ReplyDeleteΚαιρος για αλλαγες λοιπον... σε ολους τους τομεις :)
ReplyDeleteSinagrides, kourkounes, tonous kana ktapodoui, etsi akouo pou tous filous mou tous psaraes...
ReplyDeleteOti kamnis, na to kamnis me agapi.
Alla men kameis to idio lathos me mena, pou elpizeis oti kapia mera isos na doun to lathos tous kai malakies. en mas koftei! oti egine egine, fkaloume tous kakous pou ti zoi mas kai ksekinoumen. Mporei na emeinamen kai monoi mas alla en kolonnoumen!
Varta sxerka sou xame gera, sikostou pano kai pamen ksana pou tin arkin!
Άφηκες μας αισιόδοξη νότα στο τέλος Lucrezia μου. Άτε πιάσε ένα cocktail που τα λαχταριστά που έχεις πάνω και για αρχή να πιστέψεις σε ένα "μεγαλο φωτεινο καλοκαιρι"! Και να δεις ότι τα υπόλοιπα θα έρθουν. xx
ReplyDelete@Ina: Ευχαριστώ Ίνα μου. Συμφωνώ πάρα πολλά για τις σκέψεις σου για τη ζωή τζιαι άρεσε μου τούτο που είπε ότι η κόλαση τζιαι ο παράδεισος εν δαμέ. :)
ReplyDelete@Beatrix Kiddo: Νομίζω ναι, τελικά ο καθένας απο μας με τον έναν ή τον άλλον τρόπο παίρνει τζίνο που του αξίζει. Τη δικαίωση καμιά φορά μπορεί να μεν την έβρει που τζιαμέ που πρέπει, αλλά σίγουρα σε κάποια φάση θα έρτει με κάποιο τρόπο.
@Γρούτα: Μα αλλόπως...εν νομίζεις; Τώρα να δούμε! =D
@Patata: Μόλις είδα το σχόλιο σου, εκατάλαβα τι έπρεπε να κάμω. Δε θα ελπίζω πλέον στο να βρω δικαίωση σε τζίνα που νομίζω ότι δικαιούμαι, αλλά θα προσπαθήσω να κοιτάξω μόνο μπροστά...μόνο μπροστά! Ευχαριστώ για το σχόλιο σου...έδωκε μου τη διαύγεια που εχρειάζουμουν σήμερα. :)
@Aenima: Χαχαχα εντομεταξύ τελευταία είμαι πολλά των κόκτεϊλ. Προσπαθώ να κάμω την ευχάριστη νότα πράξη. Ούτως η άλλως πλέον, εν εγώ που πρέπει να βοηθήσω τον εαυτό μου, σόου απλά διαλέγω πλέον να είμαι προς ένα πιο φωτεινό δρόμο. :)