Anger Management

Που τα κακά που πάντα μου καταλογούσε πάντα ο πρώην ήταν ότι εν εμπορούσα να ελένξω το θυμό μου. Νομίζω τζι' άλλες φορές μες το μπλογκ έγραψα ότι είμαι νάκκουρι οξύθυμη. Βασικά είμαι τζίνο που λαλούμε ηφαίστειο, εκρήγνουμαι τζιαι μετά κοπάζω σαν την ήρεμη τη θάλασσα.

Το τελευταίο τζιαιρό στον ξύπνιο μου είμαι/προσπαθώ να είμαι πολλά ζεν. Στον ύπνο μου όμως είμαι άλλη φάση. Έρκουνται μου ούλα τα φραστρέισhιονς μου τζιαι ο θυμός μου ούλος μεταφράζεται σε αγχωτικά όνειρα, πολλά αγχωτικά όνειρα (του τύπου να πω τζίνα ούλα που δεν επρόλαβα να πω, τζίνα που με νιώθω ότι με πνίει το άδικο, τζίνα που επαρεξηγηθήκαν τζιαι εγίναν λοστ ιν τρασνλέισhιον κλπ κλπ)

Με την πρόσφατη πτώση της ψυχολογίας μου λοιπόν είπα ότι πρέπει να βρίσκω τρόπους να φκάλω την αρνητική ενέργεια μου σε πράγματα που με κάμνουν να νιώθω όμορφα.

Υπ' αριθμόν ένα είναι το σχεδόν καθημερινό κολύμπι. Η θάλασσα είναι 15 λεπτά περπάτημα που το σπίτι μου, σόου φροντίζω να εκμεταλλεύκουμε όσο μπορώ τούντο κομόντιτι της νήσου μας.

Πρόσφατα εστράφηκα προς την ζωγραφική. Όι πως είμαι καλή αλλά την ώρα που ζωγραφίζω είναι λες τζιαι φκάλλω ούλο το θυμό τζιαι την πίκρα μου πας το τζιζάρισμα  της κόλλας. Προσπαθώ όμως να ζωγραφίζω πράγματα που με εμπνέουν. Όμορφα πράγματα. Πιο κάτω θα δείτε θκιο που τις δημιουργίες μου (τίποτε σπουδαίο αλλά κάτι για να περνά η ώρα).

Μιας τζιαι τα κόκκινα μήλα είναι 'in' στο
Hollywood, είπα να κάμω
το δικό μου βέρζιον.
Εν εν πολλά κότζινο, αλλά
ελπίζω ότι θα κοτσινήσει
που θα οριμάσει (λέμε τωρά) :-p

Ο μικρός πρίγκηπας χωρίς
τον μικρό πρίγκηπα γιατί
απλούστατα εν είμαι καλή
στο να ζωγραφίζω φιγούρες
ακόμα.

Ένας άλλος τρόπος να ριλαξάρω είναι να πιάσω τα βουνά τζιαι τα όρη. Πιάνω το λεφωρειούι τζιαι πάω πάνω στο Τρόοδος τζιαι που τζιαμέ τζιαι τζι αφήνω τη φύση να κάμει τα υπόλοιπα.

Αλλά τζίνο που τον τελευταίο τζιαιρό με βοηθά πραγματικά να αφήκω ούλες τις κακές σκέψεις τζιαι την αρνητική ενέργεια πίσω μου είναι το μεντιτέισhιον. Άμαν είναι να ξυπνήσω τζιαι θα είμαι πολλά νευριασμένη γιατί ήρταν συγκεκριμένα πρόσωπα που το παρελθόν μου στον ύπνο μου τζιαι αναστατώσαν με, τότε ακόμα τζιαι πριν επισκεφτώ το δωμάτιο όπου και ο βασιλιάς πάει μόνος του, κάθουμε λίη ώρα μόνη μου τζιαι 'εκκενώνω΄...όι σωματικά, αλλά πνευματικά.

Απλά κλείω τα ματούθκια μου, τζιαι αφήνουμαι να με συνεπάρει μια ηρεμία. Τις περισσότερες νύχτες τωρά πλέον κάμνω το ίδιο ακριβώς πράμα. Τζιαι επίσης ήβρα ότι τζιαι η προσευχή δια μου μεγάλη δύναμη.

MAKE PEACE


Προχτές εβρέθηκα με μια φίλη μου τζιαι εμιλούσαμε γενικά τζιαι αόριστα για την ηρεμία που προσφέρει η προσευχή σε έναν άνθρωπο. Όντας ένας πολλά πνευματικός άνθρωπος η συγκεκριμένη, κάθε φορά που θα βρεθώ μαζί της ένα πράμα μου μεινίσκει...ειρήνη.

Πάντα εύχεται μου ειρήνη...τζιαι έτσι, σιγά σιγά προσπαθώ να κάμνω ειρήνη με τα πάντα στη ζωή μου...στο πρόσφατο παρελθόν μου εν υπάρχει ακόμα τζίνη η ειρήνη που θα ήθελα να υπάρχει...τζιαι νομίζω εν γι' αυτό που με "βασανίζει" υποσυνείδητα.

Εν μου αρέσκει να έχω μπαντ μπλαντ με κανέναν άνθρωπο...τζιαι ελπίζω κάποια μέρα να καταφέρω να κάμω τζιαι με τζίνο το συγκεκριμένο τομέα ειρήνη. Άλλωστε, εν πιο γλυτζιά η ειρήνη παρά ο πόλεμος...τωρά γιατί ο χομο-σαπισμένος τζυνιηά την ειρήνη δια μέσου πολέμου τζιαι σκοτωμών ποττέ μου εν θα το καταλάβω.

Ας ελπίσουμε ότι, σιγά σιγά θα έρτει τζιαι τούτη η ειρήνη με το παρελθόν μου τζιαι δε θα χρειάζεται να ξυπνώ με δυνατούς πόνους στη καρδιά μου πλέον ούτε με το άγχος ότι μπορεί να ξανάρτει να με έβρει, έμμεσα ή άμεσα.

Ευχαριστεί με πολλά ότι, αν τζιαι εν εν όπως τα υπολογίζεις καμιά φορά στη ζωή, υπάρχουν συνέχεια τζιαι καθημερινά πράγματα για τα οποία πρέπει να είσαι τζιαι να νιώθεις ευγνώμων.

Καλη ευδομάδα εύχομαι σε ούλλους σας...τζιαι πάντα με ειρήνη.

Claude Debussy - Clair de Lune
(ένα που τα πιο ήρεμα τραγούδια έβερ τζιαι το πιο αγαπημένο μου κλασσικό/ιμπρεσσιονιστικό κομμάτι)

Ιντζόι :-)
xxxx