I Want You To Want Me

Θα διακόψω έτσι πολύ σύντομα το hiatus που περνά το μπλογκ της Λου (γιες, δατς μι) και θα αναφερθώ εν συντομία στην επικαιρότητα. 

Πέραν των φλέγων συμβάντων του κρούσματος του Ντίζι-Μπίζι στη Λεμεσό, πέραν της ηλιθιότητας της Αστυνομίας Κύπρου για κατάσχεση "γυμνών" καλλιτεχνικών έργων, πέραν της πέτρας του σκανδάλου άλλος Βέργας, θα ήθελα να αναφερθώ στο ότι 'ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ', ίτε παίδες Ελλήνων γιατί δε μας βλέπω καλά. 

Να σου μάχουνται, γιατί μάνα μου εσύ εν έκαμες ακόμα κοπελούι (λες τζιαι σε πήραν τα χρόνια), τζιαι να τους λαλείς "μα εν θωρείς τι κυκλοφορεί τζιαμέ έξω στετέ;;;". Πραγματικά όχι μόνο να χάνεις το ριλίτζιον σου (που λεν τζιαι οι R.E.M.) αλλά όλη την ελπίδα σου. Να ακούεις για τον έναν τζιαι τον άλλον που ξεπετάσσουν κοππελούθκια ποτζί τζιαι ποδά τζιαι να αναρωθκιέσαι γουότ δε φκακ πλέον. Όταν σου τυγχάνει το πιο κάτω παράδειγμα όμως, εν λογικό να αναρωθκιέσαι κατά που οδεύουμε. Και παραθέτω:

ΚΑ = Καβλωμένος Άγνωστος 

ΑΛ - Απηυδισμένη Λου

Ο ΚΑ κάμνει πρόσθεση από του πουθενά την ΑΛ μες το φατσοβιβλίο. Ημέρα Δευτέρα. Around tea-time. 

ΚΑ - Χαίρετε (ποιός?!?). Τι κάνεις;

ΑΛ - Hello, καλά εσύ; 

ΚΑ - Καλά και εγώ. Ηλικία.

ΑΛ - (δηλαδή τωρά για να καταλάβω έκαμες με add για να με ρωτήσεις πόσο χρονών είμαι;;;;;;;;;;; ήμαρτον Κύριε) 28. 

ΚΑ - Οκ. Πόλη

ΑΛ - Λεμεσό

ΚΑ - Ομάδα

ΑΛ - (ΜΑ ΣΟΒΑΡΟΜΙΛΑΣ ΤΩΡΑ. ΕΝ ΚΑΝΕΙ ΠΟΥ ΠΕΡΝΩ ΤΙΣ ΔΕΚΑ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΑΠ' ΟΛΑ ΡΩΤΑΣ ΤΗΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΗ ΜΟΥ ΟΜΑΔΑ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;) Εεεμ μιας τζιαι είμαι γέννημα θρέμα Άι Νικολαίτισσααα....Μάντεψε

ΚΑ - Αελίστρια.

ΑΛ - Σωστός. Εσύ;;;; Άισμε να μαντέψω. Για κανένα ΑΠΟΕΛ θα είσαι για καμιά ΑΝΟΡΘΩΣΗ. 

ΚΑ - ΑΠΟΛΕΑΡΑ ΟΛΕ!

ΑΛ - (μάααααααααααααλιστα. αφού σε μυρίζομαι παιδί μου εγώ). Είδες που το κατάλαβα. 

ΚΑ - Θέλεις να πιούμε καφέ;

ΑΛ - Ε, ότσα, κάτσε να μιλήσουμε νάκκο, να γνωριστούμε βρε αδερφέ. Τι, έτσι με το καλημέρα σας μπαμ και κάτω συνάντηση. Εξάλλου δουλεύω εγώ ακόμα. Εσύ, με τι ασχολείσαι;

ΚΑ - Είμαι στον τάδε Ημικρατικό οργανισμό. 

ΑΛ - Ααα, μάλιστα. Και δε δουλεύεις;

ΚΑ - Εεε σήμερα έχω άδεια. (καιρός να κάμουμε μερικές πρόσθεση στο φατσοβιβλίο τζιαι όποια κάτσει). 

ΑΛ - Ααα πολλά καλά. Εε και αφού ετελιώσαμε με τη δική μου την ανάκριση, πες μου και για σένα.

ΚΑ - Εεε τι να σου πω. Είμαι χωρισμένος, έχω παιδάκι, μ' αρέσουν τα άλογα... 

ΑΛ - Αααα ωραία. Λατρεύω και εγώ τα ζώα. 

ΚΑ - ...το ποδόσφαιρο. 

ΑΛ - (ναι εν τζιαι τούτο εξίχασα το)

ΚΑ - Θα έρτεις Λευκωσία να πιούμε καφέ;;;

ΑΛ - Ε κάτσε ντε, ακόμα δε σε γνώρισα μου στήνεσαι για συνάντηση. 

ΚΑ - Εν που ώρα που στήνομαι 

ΑΛ - (παύση) (παύση) (παύση) (αλλάζω χρώμα) (γίνομαι χριστουγεννιάτικο δέντρο) (συγκρατήθου Λου, μπορεί να μεν έθελε να το πάει "εκεί" το πράγμα ΤΟΣΟ νωρίς, δείξε κατανόηση) Μάαααλιστα....εγώ για άλλο "στήσιμο" εμίλησα αλλά νταξ. Θα το δεχθώ το σεξουαλικό υπονοούμενο. Τίποτε άλλο; 

ΚΑ - Εσύ ανάβεις;;;

ΑΛ - ΠΟΥ ΚΑΛΕ;;;;;;;;;;;;; Στη δουλειά;;;;;;;;;;;;;; Όταν μιλώ στο τηλέφωνο με τους πελάτες;;;;;;;;

ΚΑ - Άμα σου μιλώ. Τζιαι ξέρεις ότι "φουντώνω" (δαμέ άλλη ήταν η λέξη αλλά προσπαθώ να κρατήσω την συζήτηση όσο πιο κόσμια μπορώ μες το μπλογκ. μας διαβάζουν και μαθητούδια - νομίζω). 

ΑΛ - Κοίταξε να δεις. Σόρυ αν σου έδωσα την εντύπωση ότι είμαι ανοιχτή να μιλώ για σεξ (που είμαι, εν έχω θέμα), αλλά επειδή βλέπω που οδεύει αυτή η συζήτηση, σόρρυ, I'm not your girl. Πιένε στο redtube, κάμε τη δουλειά σου τζιαι έλα να συζητήσουμε νορμάλ. 

ΚΑ - Μα που ξέρεις εσύ έτσι πορνο-σάιτ;;;;;;; Αρέσκεις μου. Θέλω σε. ΠΟΛΛΑ!!!

ΑΛ - ΕΞΚΙΟΥΖΕ ΜΟΥΑ;;;;;;;;;;;;;; 1ον) γιατί επειδή είμαι γυναίκα σημαίνει ότι αμέσως είμαι παρθενόπη τζιαι δε βλέπω πορνό;;;;;;;;;; 2ον) ΘΕΛΩ ΣΕ;;;;;;;; πόθεν ως τα πόθεν γιε μου. Εμίλησες μου λίτεραλι 20δευτερόλεπτα τζιαι επειδή σου είπα ότι ξέρω το youporn/redtube αμέσως ξαφνικά εκάβ.....;;;;;; WHAT IS THE MATTER WITH YOU PEOPLE??????????????????? Εν μπορείς να κάμεις μιαν κανονική κουβέντα σαν κανονικός άνθρωπος;;;;;;;;;;;;;;;;;; Και όχι σαν ξελιγωμένος;;;;;;;;;; 

ΚΑ - Σόρυ. Εν θα το ξανακάμω. Οκ. 

ΑΛ - (έτσι). Πάλε καλά. Άτε. Μιλά μου να δούμε. Πε μου λίγα πράγματα για σένα. Το πόθεν έσχες σου ορ γουοτόβερ θέλεις να μου μιλήσεις....ΕΚΤΟΣ ΠΟΥ ΤΟ ΠΟΣΟ ΚΑΒ..... ΕΙΣΑΙ. ΠΛΙΖ. 

ΚΑ - Καλά. Σόρυ. Απλά...ΘΕΛΩ ΣΕ. ΠΟΛΛΑ. (ατού ο γραβίηλης)

ΑΛ - Μα πως με θέλεις γιε μου. Ούτε καν με ξέρεις. Πως είναι δυνατόν;;; Γιατί εμένα. 

ΚΑ - Εν ξέρω. Έφαα κόλλημα μαζί σου. 

ΑΛ - (άτε να μεν σου πω τι έφαγες τωρά. έχε χάρη). Εν το καταλάβω. Ένιγουεϊ, σχολάνω τωρά. Τα λέμε πιο μετά.

ΚΑ - Μα δε θα ξαναμπείς;;;;;;;;;;

ΜΕΤΑ ΠΟΥ 20mins.

KA - Είσαι δαμέ;

ΜΕΤΑ ΠΟΥ 40mins.

ΚΑ - Οκ. Σόρυ.

ΜΕΤΑ ΠΟΥ 10mins.

ΑΛ - Έλα. Ήρτα σπίτι.

ΚΑ - Θέλω σε. ΠΟΛΛΑ. 

ΑΛ - Είμαι νάκκο μπίζι. Εν εν κατάλληλη στιγμή. Να μιλήσουμε μετά. 

ΜΕΤΑ ΠΟΥ 1ώρα.

ΚΑ - Θέλω σε ακόμα. 

seen 19.42 

ΜΕΤΑ ΠΟΥ 30mins

ΚΑ - Που είσαι;;;;;;

Και κάπως έτσι αυτό το παραμυθάκι με το 'θέλω σε πουσhούρα μου' εσυνεχήστικε μέχρι την Πέμπτη το πρωί. Around second-breakfast time. ΤΟΣΟ ΠΟΛΛΑ ΜΕ ΗΘΕΛΕ ο Ημικρατικός. 

Γι' αυτό σας λαλώ. Με κοππελούθκια θέλω να ξεπετάξω, με καφέ να πιω. Ήδη το ραφάκι μου εν στον πελεκάνο τζιαι ετοιμάζεται. Εν άλλο που ζητώ εγώ. 

Ζητώ ελπίδα. Βασικά, ψάχνω να βρω άνθρωπο (αχ, ρε Διογένη, μόνο εσύ με καταλάβεις τελικά). 

Δεν όλοι/όλες έτσι. Τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Υπάρχουν και τα καλά εκεί έξω. Και πάνω σε αυτά τα καλά θέλω ακόμα να επαναθέτω τις ελπίδες μου. Αν και μηδαμινές. Αλλά εκεί τις βασίζω. 

Με πληγώνει όμως. Βασικά όχι ακριβώς πληγώνει, αλλά με στεναχωρεί όταν ο άλλος το μόνο που ψάχνει από σένα είναι το εφήμερο, το λίγο, το πρόσκαιρο. 

Γιατί τόσος φόβος ρε παιδιά να συνδεθείτε με κάποιον; Και δεν το λέω μόνο για το πιο πάνω παράδειγμα. Αλλά αυτό είναι ένα γενικό φαινόμενο. Γιατί δεν αφήνεστε, δεν ρισκάρετε, δεν τολμάτε;;;; Δεν σας δεσμεύσαμε και κάτι. Και ολονών έχει καεί η γούνα μας. Τόσο πολύ που πλέον έχουμε καταντήσει σαν τις Σφυγξ γάτες. Να κοίτα δω. Ούτε μάλλι δε τους έχει μείνει. Ίδιος ο Πούτιν - ένα πράμα. 

Το πόιντ είναι...ζητείται ελπίς. 

Δε μπορώ καν να αρχίσω να μετρώ ανθρώπους που έχασα τα τελευταία 5 χρόνια. Αλλά εξίσου, δε μπορώ καν να αρχίσω να μετρώ ευλογίες. Γιατί είναι πολύ περισσότερες, απ' όλο το πόνο που ζει μέσα μου. 

And I choose not to feed spite, misery, anger and bitterness. 

Για μένα όλα αυτά είναι αρνητικότητα. Και στην τελική, ναι κλείστηκες και δε μοιράστηκες, δεν ρίσκαρες, δεν αφέθηκες. Τι κατάλαβες;;;; 

Και ξέρω, και είμαι σίγουρη, ότι όταν κάποιος είναι πραγματικά "καψούρης" κάνει τη γη-πηγή για να είναι με εκείνον που θέλει. 

Άντε πάω πίσω στην συγγραφή του τηλεοπτικο-γιγαντιο-ποστ μου. Θα σας δω ξανά σύντομα αγαπητοί. 

Καλή σας μεσοβδομάδα.

♡ Peace ♡

Gary Jules - I want you to want me