Καλό (μη-Μάγια) Νέο Χρόνο
Τούτο μπλογκ θυμούμαι άρκεψα το 2008 αλλά κάπου μετά έπεσε το θκέ βασμα τζιαι το βούρηστρο του μάστερ τζιαι επαρέτησα. Πριν δέκα μήνες περίπου τζιαι όταν επροσπαθούσα να ξαναέβρω τον εαυτό μου με τα μπερδέματα που είχα μέσα μου λόγω του the friend εξαναάρκεψα να γράφω. Το πως τζιαι το γιατί για μένα πλέον εν έσhιει σημασία. Τζίνο που έσhιει σημασία είναι ότι το μπλογκ μου ( θα γίνω πολλά τολμηρή τωρά ) τζιαι θα πω ότι έσωσε με. Βασικά το να γράφω ακόμα τζιαι ασυναρτησίες, βλακείες, τα παράπονα μου, τες πιο ανούσιες παρατηρήσεις τζιαι παλαβομάρες μου, εβοήθησε με να ανταπεξέλθω σε πολλές φάσεις τούντους δέκα μήνες. Τωρά είμαι άνεργη. Τζιαι τζίνο που μου υπέδειξε με κάποιο τρόπο το μπλογκ είναι το πόσο εξέχασα ότι αγαπώ το γράψιμο. Τζιαι εν ο τομέας που πραγματικά πάντα εφοούμουν να «βυθίστω». Αύριο αλλάζει ο χρόνος. Σε έναν χρόνο, έχασα τη δουλειά μου, ερωτεύτηκα, αγάπησα, έκλαψα πολλά, είδα πολλούς ανθρώπους να μου λαλούσιν ψέματα, αλλά ήβρα τζιαι κάποιους αγγέλους. Είδα πολ...