Posts

Showing posts from December, 2014

Christmas Survival Guide Vol.1 – Cypriot Version

Image
Tis the season to be jolly fa la la la la la la la laaaa λαζάνια με κιμάααα ρεεεεεεεε! Σόρυ ντίαρς μου εξέφυγεν το τελευταίο κομματάκι.  12 Pains of Christmas Μάλλον πρέπει ούλοι να αρκέψετε Xmas shopping έννε; Εγώ που την άλλη κάμνω απεργία φέτος. Ναι απεργία. Γιατί τα Χριστούγεννα έχουν καταντήσει πλέον να είναι μια απλή διαδικασία. Αγόραστο τούτο για τα μωρά, αγόραστο τζίνο για τους γονείς, τζίνο για τους φίλους. Πιέννε στην τάδε Χριστουγεννιάτικη εκδήλωση, δε την τάδε Χριστουγεννιάτικη παράσταση. Τραγούδα τα τάδε τραγούδι, νιώσε το τάδε συναίσθημα… Γενικά εκαταντήσε αυτή η γιορτινή περίοδος να είναι μια συνηθισμένη διαδικασία. Για να δούμε λοιπόν μερικά που τα πράματα που θα κάμει ο average Κυπραίος κατά την γιορτινή περίοδο: ΤΟ ΨΟΥΜΝΙΣΜΑ τούτο σημαίνει φίλε μου ότι το πιο πιθανόν να πάει σπίτι σου με λίους μώλοπες τζιαι γρατζιουνιές. Τζιαι τούτα ούλα γιατί εν θέλεις να σου λείψει τίποτες.  Ανοίγω μια παρενθεσούλα-άρα ...

♡ 132 ♡

Image
Είχα σκοπό να γράψω Χριστουγεννιάτικο ποστ τούντην εβδομάδα. Έτσι ελογάριαζα. Και αντί αυτού, ήρτα αντιμέτωπη με αυτό ...  NO COMMENT Τζιαι ενώ εμείς τζιαι όλος ο "πολιτισμένος" δυτικός (κυρίως) κόσμος θα σαβουρώνει στα χριστουγεννιάτικα εδέσματα, κάποιοι γονιοί θα κλαίσειν για τις αθώες ψυχούλες που "έπρεπε" να πεθάνουν για την "κυριαρχία" αυτού του κόσμου. Τζιαι μετά λαλούν σου τζιαι για το Band Aid. Sorry but that's horseshit. Με όλη την κυριολεξία.  Εχτές εγιορτάστηκε το Χάνουκα στην Λάρνακα τζιαι ο ράμπαϊ τζιαμέ, εγύρισε τζιαι είπε, εν πρέπει να σκεφτούμαστε σαν εθνικιστές ή να βάλουμε σύνορα στους λαούς. Αλλά πρέπει να μοιράζουμε την αγάπη τζιαι φως.  Φέτος τα Χριστούγεννα, θα ήταν καλό αντί να μοιράσουμε δώρα των 200ευρώ να δώσουμε χαμόγελα, αγάπη τζιαι κατανόηση.  Τελικά θα το αφήσω για την επόμενη εβδομάδα το Χριστουγεννιάτικο ποστ. Εύχομαι σε όλους ένα όμορφο προ-Χριστουγενν...

On Black Holes and Wormholes

Image
Αν και κάπως μη συμβατικό το θέμα μου, χρονιάρες μέρες που πλησιάζουν, είπα να γράψω κάποιες σκέψεις μου. Για να ξεκαθαρίζω όμως που αρχής, δε ξέρω που οδεύει αυτό ποστ. Θα είναι κάπως σαν την τσαλαπατημένη μπανάνα και κοινώς κάπως ασυνάρτητο.  Τζιαι έρκουμε στον τίτλο του ποστ. Ναι, εν κάπως επηρεασμένος που την ταινία του baby-bro-Nolan " Interstellar ". Μια ταινία που επάλεφκε να έβρει το δρόμο της στη μεγάλη οθόνη που τα μέσα της περασμένης δεκαετίας (κοίτα 2005), αλλά με πολύ πάθος και αγάπη τελικά έκαμε το ντεπούτο της έτη 2014.  Εν θα κάτσω να αναλύσω τις διάφορες φυσικοθεωρίες της ταινίας, εν τζιαι πολλές πανάθεμα την. Η ταινία όμως μπορώ να πω σου δίνει αρκετή τροφή για σκέψη, ακόμα και μετά που την βλέπεις.  Προσωπικά, αν τζιαι επεράσσαν μερικές εβδομάδες που είδα την ταινία, έπιασα τον εαυτό μου να κάμνει σκέψεις του τύπου, "μα για δες, πόσο μικροί και λίγοι είμαστε τελικά, και πόσο μάταιοι και άπληστοι μπορούμε να γίνουμε".  ...